web analytics
ΕπικαιροΕπικαιροτηταΕπιλεγμεναΠολιτικη

Οι πατριώτες και οι κωλοτούμπες..… (μέρος τέταρτο – τελευταίο)

Γράφει ο Οδυσσεύς

Έχουν περάσει ήδη αρκετές ημέρες από όταν δημοσιεύτηκε το τελευταίο άρθρο μου, αλλά ακόμη δεν είδα κάποιο σημάδι αντίδρασης – απάντησης από τον κ. Μπογδάνο, μα ούτε και από τον κ. Βελόπουλο. Καθημερινά που συναντώ τον Κωνσταντίνο, είναι το πρώτο θέμα που σκαλίζει: -Τι γίνεται; Υπάρχει κανένα νέο; Έλαβες κάποια απάντηση από τον Βελόπουλο; Φαίνεται ότι όσο και να δείχνει ότι το ξεπέρασε, ακόμη δεν κατάφερε να το χωνέψει ότι για αρκετόν καιρό έγινε οπαδός του κ. Βελόπουλου και ίσως ελπίζει ότι ο κ. Βελόπουλος θα απολογηθεί και θα τον πείσει ότι δεν έκανε λάθος που τον ακολούθησε. Ανεξάρτητα όμως από το τι λέει από μέσα του, η άποψη που εξωτερικεύει είναι ότι τον κ. Βελόπουλο και τους περί αυτόν τους έχει διαγράψει, ακριβώς όπως και τον κ. Μπογδάνο με την ομάδα του. Κατά τα υπόλοιπα συμμετέχει κανονικά σε όλες τις συζητήσεις στην απογευματινή μας παρέα στην οποία έχουν προστεθεί και αρκετά ακόμη άτομα της γειτονιάς μας, συμμετέχοντας στις συζητήσεις μας που κατά κύριο λόγο έχουν σχέση με την ανεύρεση του καταλληλότερου αποδέκτη της ψήφου μας στις επόμενες εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν.

Οι συζητήσεις των προηγούμενων ημερών, κατέληξαν στην εξαγωγή αρκετών χρήσιμων συμπερασμάτων. Πρώτα απ`όλα καταλήξαμε σε ομοφωνία, σχετικά με τον ορισμό του πατριωτισμού και των στοιχείων που τον απαρτίζουν. Συμφωνήσαμε ότι δεν έχει σχέση με την ταμπέλα που κάποιος κολλούσε στον εαυτό του, η που οι άλλοι του κολλούσαν, ακροδεξιός –  δεξιός – κεντρώος – αριστερός – ακροαριστερός. Καθένας δικαιούται να φέρει τον χαρακτηρισμό του πατριώτη, όταν θεωρεί τον εαυτό του κομμάτι της ομάδας των συνανθρώπων του που τους ενώνει η κοινή καταγωγή, η κοινή ιστορία, ο κοινός πολιτισμός και οι κοινές προσδοκίες και επιδιώξεις για το παρόν και το μέλλον και που προσπαθεί για το καλό όλης αυτής της ομάδας. Στην παρέα μας εν προκειμένω, όλοι μας αποδεχθήκαμε αυτόν τον ορισμό του πατριωτισμού και όλοι μας ανήκουμε σε αυτήν την κατηγορία των Ελλήνων. Λογικό είναι συνεπώς να θέλουμε και οι πολιτευτάδες που θα στείλουμε με την ψήφο μας στην Βουλή, να ανήκουν στην ίδια κατηγορία με εμάς και να σκέφτονται όπως και εμείς. Και ενώ ο ελληνικός λαός ανήκει στην μεγάλη του πλειονότητα στην ομάδα των πατριωτών, παραδόξως οι πολιτικοί που καρπώνονται την ψήφο του αποδεικνύονται κάθε άλλο παρά πατριώτες, έκαστος για τον δικό του λόγο. Εμφανίζονται προεκλογικά ως υπερπατριώτες, εκλέγονται, ασκούν εξουσία κάθε άλλο παρά σύμφωνα προς τα λεγόμενά τους προεκλογικά και έπειτα εξαφανίζονται για κάμποσο καιρό, ώσπου να ξεχαστούν τα «κατορθώματά» τους. Στην παρέα μου αποκλείσαμε ήδη όλους τους πολιτευτάδες των κομμάτων που βρίσκονται σήμερα στην Βουλή, με ιδιαίτερη έμφαση στους κ.κ. Βελόπουλο και Μπογδάνο, διότι τους θεωρούμε εμφανή αναχώματα του συστήματος.

 Όσοι από την παρέα μας αυτοχαρακτηρίζονται ως «αριστεροί» εξέφρασαν την απεριόριστη εκτίμησή τους στην πρώην πρόεδρο της Βουλής κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου και στο κόμμα της «πλεύση ελευθερίας». Κάποιος θέλησε να πει ότι ως πρώην μέλος του σύριζα ενδεχομένως την καθιστά ακατάλληλη για την ψήφο μας, αλλά γρήγορα αναγκάστηκε και αυτός να συμφωνήσει ότι η κ. Κωνσταντοπούλου στάθηκε αξιοπρεπέστατα στο αξίωμα του προέδρου της Βουλής, προσέτι δε συνεπέστατη σε όσα έλεγε προεκλογικά όταν ζητούσε την ψήφο μας. Αυτό εκτιμήθηκε ακόμη και από τα μέλη της παρέας μας που ποτέ στην ζωή τους δεν είχαν ψηφίσει κάποιο αριστερό κόμμα. Ιδιαίτερη μνεία έγινε στην κριτική που άσκησε στον κ. Τσίπρα όταν αυτός μετά το 62% υπέρ του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του 2015 βγήκε ανερυθρίαστα και είπε στον ελληνικό λαό ότι τους ευχαριστεί που είπαν ΝΑΙ.

Στον χώρο του κέντρου και της κεντροδεξιάς εκείνο το κόμμα που απέσπασε τα περισσότερα θετικά σχόλια, ήταν το «κίνημα 21» στο οποίο ηγείται ο γνωστότατος πλέον στρατιωτικός ιατρός κ. Ζώης Μπέχλης, πλοίαρχος του πολεμικού ναυτικού μας έ.α. πλαισιωμένος από μεγάλη ομάδα συνεργατών, μεταξύ των οποίων και ο γνωστός δημοσιογράφος κ. Σπύρος Χατζάρας. Εκείνα τα στοιχεία που ιδιαίτερα εκτιμήσαμε σχετικά με το «κίνημα 21» είναι τα εξής: Διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους ότι οι Έλληνες δεν χωρίζονται σε αριστερούς και δεξιούς και ότι στόχος τους είναι να καταργήσουν αυτές τις ταμπέλες αντικαθιστώντας τες όλες με την μοναδική ταυτότητα του «Έλληνα πατριώτη». Επειδή αρκετά συχνά κάνουν εκπομπές στο διαδίκτυο, ακούσαμε όλοι μαζί αρκετές από αυτές και εκείνο που μας έμεινε ως τελική εντύπωση, είναι ότι όλοι μας είτε αυτοχαρακτηριζόμαστε αριστεροί, είτε δεξιοί βρήκαμε αρκετά από τα λεγόμενά τους να μας αντιπροσωπεύουν από κοινού και ελάχιστα στα οποία εκφράστηκαν κάποιες αντιρρήσεις. Εγώ επί παραδείγματι ενοχλήθηκα όταν άκουσα τον κ. Ζώη να λέγει σε κάποια εκπομπή του, ότι ο «Παπαδόπουλος πούλησε την Κύπρο ενώ ο ίδιος πλούτισε». Η ενόχλησή μου οφείλεται στο ότι όπως έγραψα στα άρθρα μου αναμνήσεις 1, 2, 3, (δείτε εδώ και εδώ και εδώ) είχα αδικήσει και ο ίδιος την 21 Απριλίου, ενώ ενδελεχής έρευνα των υπαρχόντων στοιχείων την εποχή της πανδημίας και του υποχρεωτικού κατ`οίκον περιορισμού μας, μου φανέρωσε την αλήθεια, ότι ο Παπαδόπουλος όπως και οι λοιποί πρωτεργάτες της 21ης Απριλίου, ενώ για 6 χρόνια είχαν στα χέρια τους όλα τα οικονομικά της Ελλάδος, δεν αύξησαν την περιουσία τους ούτε κατά το ελάχιστο, ενώ από τους προδότες της Κύπρου κανένας τους δεν λέγεται Παπαδόπουλος. Όταν εξέφρασα όμως την ενόχλησή μου, επενέβη καταλυτικά ο Κωνσταντίνος και μου είπε ότι δεν έκρυβαν δόλο τα λεχθέντα από τον κ. Ζώη και ότι όπως και εγώ δεν γνώριζα ακριβώς τα όσα έγιναν την εποχή εκείνη, ίσως και αυτός να μην είναι καλά ενημερωμένος. Τόσον εγώ όμως, όσο και σχεδόν όλα τα μέλη της παρέας μου καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι σχεδόν όλα τα λεγόμενα από το «κίνημα 21» μας εκπροσωπούν.

Από τα υπόλοιπα ονόματα που ακούγονται στον χώρο του κέντρου και της κεντροδεξιάς, αρκετοί απέσπασαν θετικά σχόλια, ανάμεικτα όμως με πολλές επιφυλάξεις. Οι επιφυλάξεις μας έχουν να κάνουν όχι υποχρεωτικά με τα ίδια τα άτομα, αλλά περισσότερο με τον τρόπο που διάλεξαν να πολιτευτούν. Εκτιμούμε αφάνταστα του γιατρούς κκ Γάκη, Κούβελα, Αρβανίτη, Βόβολη, αλλά φτάνοντας στο δια ταύτα μας γεμίζουν με δισταγμούς. Πολύ καλά τα έλεγε και τα λέγει ο κ. Γάκης και μάλιστα είναι και κατά της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών, αλλά όταν ακούμε ότι έχει ενταχθεί στο κόμμα του κ. Βελόπουλου, μας θυμίζει την ήρεμη αγελάδα που κάθεται ήσυχα όλη την ώρα να την αρμέξεις και στο τέλος δίνει μία κλωτσιά και χύνει το γάλα. Βέβαια σε κάποια φάση και ο ίδιος ο κ. Γάκης ακούστηκε να εκφράζεται υπέρ του γρήγορου μαζικού εμβολιασμού και στο σημείο αυτό αποδεικνύεται ασυνεπής και πρέπει να δώσει κάποιες εξηγήσεις (ακούστε τον ΕΔΩ). Και ο κ. Κούβελας επίσης παρά του ότι μας έχει σαγηνεύσει με την γλαφυρότητα του λόγου του, δεν μας δείχνει κάποια από τα στελέχη του κόμματός του. Αναφέρει κάποιους πρώην βουλευτές, αλλά θα έπρεπε να λαμβάνει υπόψιν του ότι δεν μπορεί να ράψει καινούργιο κοστούμι με την συνένωση μεταχειρισμένων κομματιών υφάσματος. Το αυτό ισχύει βέβαια και για τον κ. Εμφιετζόγλου, για τον οποίον λέγεται ότι έχει ως αποστολή του να συγκεντρώσει γύρω του τους «καραμανλικούς». Αυτούς, εκείνος που θα μπορούσε να τους συγκεντρώσει καλύτερα είναι ο ίδιος ο κ. Καραμανλής, ο οποίος όμως δεν συγκινεί κάποιον από τα μέλη της παρέας μου, αφού ότι κακό ψηφίστηκε μέχρι τώρα από την Βουλή των Ελλήνων, φέρει και την δική του υπογραφή.

Τέλος στον χώρο της καθαρής δεξιάς, εκείνο το κόμμα που εγκρίθηκε από τα περισσότερα μέλη της παρέας μου, είναι το Εθνικό Κόμμα «Έλληνες», που ιδρύθηκε από τον κρατούμενο στις φυλακές Δομοκού, κ. Ηλία Κασιδιάρη. Όταν κάποιοι αριστεροί- κεντρώοι της παρέας μου θέλησαν να θέσουν βέτο στην συζήτηση, λέγοντας ότι δεν πρέπει να συζητάμε για καταδικασμένους ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης, επενέβη ο Παπαγρηγόρης και ανέλαβε να συνετίσει τους διαμαρτυρόμενους. Η επιχειρηματολογία που ανέπτυξε ήταν τελείως απλή και όλο κι όλο αποτελούνταν από πέντε κουβέντες: «Ο Χριστός είπε: Ει κακώς ελάλησα, ομίλησον περί του κακού, ει δε καλώς τι με δέρνεις; Στην προκειμένη περίπτωση, εγκληματική οργάνωση είναι μία οργάνωση που έχει κάνει κάποια εγκλήματα. Δεν μπορεί να λες κάποιον εγκληματία και να μην λες ποιο είναι το έγκλημα που έκανε. Ο ίδιος ο κ. Κασιδιάρης δήλωσε προ ημερών ότι δίδει 50.000 Ευρώ σε εκείνον που θα του υποδείξει ένα έγκλημα δικό του που αναφέρεται στην απόφαση του δικαστηρίου που τον καταδίκασε και μέχρι τώρα κανένας δεν του το δείχνει. Αλλά και ολόκληρη η ηγεσία του κόμματος της Χρυσής Αυγής βρίσκεται στην φυλακή, χωρίς κανένας να μπορεί να πει ξεκάθαρα το αδίκημα για το οποίο καταδικάστηκαν. Η απόφαση του δικαστηρίου, περισσότερο ως τεκμήριο αθωότητος μπορεί να εκληφθεί παρά ως κριτήριο ενοχής, αφού οι αντίπαλοί τους πολιτικοί συγκέντρωσαν πάνω από 30 υποθέσεις κακουργηματικού χαρακτήρα τις οποίες διερεύνησαν ενδελεχώς για αρκετά χρόνια και τέλος δεν μπόρεσαν να τους καταλογίσουν καμία ευθύνη ως προς την τέλεση κάποιας παρανόμου πράξεως ούτε ως φυσικούς αυτουργούς ούτε ως ηθικούς τοιούτους, πράγμα που αναφέρεται ρητά στην απόφαση. Αν κάποιος έχει αντίρρηση επ`αυτού παρακαλείται να πάρει τον λόγο»! Κανένας δεν έφερε αντίρρηση στα λεγόμενα του Παπαγρηγόρη, ενώ ακόμη και εκείνοι που είχαν αντιρρήσεις στο κόμμα Έλληνες, αναγκάστηκαν να παραδεχθούν ότι πράγματι έτσι είναι αν κάποιος συμφωνεί ότι πρέπει να αποδεικνύει αυτά που λέγει.

Εκείνο επίσης στο οποίο συμφώνησαν όλοι στην παρέα μου, είναι ανεξάρτητα από το ποιόν θα αποφασίσει ο καθένας μας να ψηφίσει, η χειρότερη μεταξύ όλων των επιλογών είναι η επιλογή «του καναπέ» ή «της παραλίας», δηλαδή η επιλογή της αποχής. Όλοι μας συμφωνήσαμε ότι το σύστημα προωθεί αυτήν την επιλογή, διότι μέσω αυτής μέχρι τώρα διπλασίαζαν τα ποσοστά τους και φαινότανε πολλοί. Έτσι κατάφερναν παίρνοντας 20 % του πληθυσμού, με την αποχή να κυμαίνεται περίπου στο 50 %, να εμφανίζονται ότι ψηφίστηκαν από το 40 % των Ελλήνων. Όλοι μας συμφωνήσαμε ότι αν κάποιος δεν πειστεί να ψηφίσει κάποιο από τα εκτός Βουλής σήμερα μικρά κόμματα, καλύτερα να ρίξει κλήρο και να πάει να ψηφίσει το κόμμα που θα υποδείξει ο λαχνός, παρά να μην πάει στις εκλογές.

Αρκετή συζήτηση έπεσε επίσης για το λεγόμενο ότι δήθεν πρέπει να ενωθούν όλα τα μικρά κόμματα και να κατέβουν μαζί στις εκλογές. Εμείς καταλήξαμε στο συμπέρασμα, ότι δεν χρειάζεται καμία ένωση και καμία ψήφος δεν πηγαίνει χαμένη. Άλλωστε το σύστημα της απλής αναλογικής εγγυάται ότι θα ξαναγίνουν εκλογές πολύ σύντομα και υπάρχει καιρός για συνενώσεις στις δεύτερες εκλογές που θα γίνουν με σύστημα ενισχυμένης αναλογικής. Εκείνο που είναι εφικτό και που εμείς θεωρούμε αναγκαίο, είναι η συνεννόηση των μικρών κομμάτων στο θέμα της αλληλοκάλυψης τω εκλογικών αντιπροσώπων. Αν δηλαδή ένας εκλογικός αντιπρόσωπος διαπιστώσει σε κάποιο εκλογικό τμήμα ότι ακυρώνονται ψηφοδέλτια κάποιου μικρού κόμματος που δεν διαθέτει εκλογικό αντιπρόσωπο στο τμήμα αυτό, να επέμβει για να εμποδίσει την «ψηφοκλοπή» και τελικά να καταγγείλει το περιστατικό. Τέτοια τερτίπια ξέρουν πολλά τα «παιδιά των κομμάτων εξουσίας».

Τελικό αποτέλεσμα των συζητήσεών μας, δεν ήταν ότι πρέπει να ψηφίσουμε κάποιο συγκεκριμένο κόμμα, ούτε ήταν αυτή η πρόθεσή μας. Κάτι τέτοιο ίσως οδηγούσε σε διαφωνίες και σε διάλυση της παρέας μου μέσα σε λίγες μέρες, πράγμα που σε εμάς δεν συνέβη. ΄Μελετήσαμε όμως την εικόνα αρκετών μικρών κομμάτων και πήραμε αρκετές πληροφορίες για αυτά. Ποιο τελικά θα ψηφίσει ο καθένας μας, μάλλον και οι περισσότεροι από εμάς δεν το γνωρίζουν. Κάποιος εξέφρασε την άποψη ότι ίσως ήταν καλύτερο να μπορεί να ψηφίζει κάποιος δύο κόμματα, διότι σε αυτόν του αρέσει το κόμμα της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου όπως επίσης και το κόμμα του κ. Ηλία Κασιδιάρη και θα δυσκολευτεί να διαλέξει.

Όλοι μας όμως αποφασίσαμε ότι δεν θα πρέπει κάποιος από εμάς να ψηφίσει κάποιο κόμμα που αντιπροσωπεύεται σήμερα στην Βουλή. Όλοι μας συμφωνήσαμε στην άποψη ότι οι επόμενες εκλογές είναι μοναδική ευκαιρία να ανατραπεί το βρώμικο σύστημα που καταδυναστεύει τη χώρα μας και ίσως ισχύει αυτό που πολλοί λένε, ότι δηλαδή «ή τώρα ή ποτέ»!

Οδυσσεύς

14 σκέψεις σχετικά με το “Οι πατριώτες και οι κωλοτούμπες..… (μέρος τέταρτο – τελευταίο)

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *