Ισπανική συλλογικότητα υπέρ της ζωής προσφεύγει κατά κρίσης του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
Μετάφραση για την ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ
Το ισπανικό κίνημα υπέρ της ζωής δεν αφήνει το ανώτατο δικαστήριο της χώρας να ξεφύγει από τον δικαστικό αυτοσχεδιασμό.
Η Asamblea de Asociaciónes Por la Vida, La Libertad, y La Dignidad ανακοίνωσε στη Μαδρίτη στις 28 Ιουνίου ότι κατέθεσε μία καταγγελία κατά του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας σε διάφορα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ομάδα, η οποία είναι μια οργάνωση-ομπρέλα που αποτελείται από περισσότερους από 130 φορείς που τάσσονται υπέρ της ζωής, παρουσίασε δημόσια τη νομική στρατηγική της για να προσβάλει την πρόσφατη απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου της Ισπανίας σχετικά με έναν νόμο του 2010 που επέτρεπε την άμβλωση, κατόπιν αιτήματος, έως και 14 εβδομάδες κύησης.
Ο νόμος ψηφίστηκε υπό μια σοσιαλιστική κυβέρνηση και αμφισβητήθηκε αμέσως στο δικαστήριο από το κεντροδεξιό Partido Popular. Ωστόσο, το συνταγματικό δικαστήριο χρειάστηκε δεκατρία χρόνια για να εκδώσει μια απόφαση για το θέμα, κηρύσσοντας τελικά τον νόμο ως συνταγματικό στις 9 Μαΐου. Επιπλέον, αν και αμφισβητήθηκε η συνταγματικότητά του, ο νόμος τέθηκε σε ισχύ
Το κίνημα υπέρ της ζωής κατηγορεί το δικαστήριο για έλλειψη αμεροληψίας. Ισχυρίζεται ότι το δικαστήριο άργησε να εκδώσει την απόφασή του, επειδή περίμενε μέχρι το δικαστήριο να γεμίσει με δικαστές οι οποίοι τάσσονται υπέρ του νόμου για τις αμβλώσεις. Η τρέχουσα σοσιαλιστική κυβέρνηση χρησιμοποίησε έναν παρόμοιο ελιγμό νωρίτερα φέτος για να εξασφαλίσει τη δικαστική έγκριση της πολιτικής της ατζέντας.
Συγκεκριμένα, η οργάνωση υπέρ της ζωής αναφέρει το γεγονός ότι τέσσερις από τους δικαστές που ψήφισαν το νόμο είχαν εκδώσει προηγουμένως αποφάσεις που αφορούσαν τον νόμο για τις αμβλώσεις, ενώ ήταν δικαστές σε άλλα δικαστήρια, πράγμα που σημαίνει ότι έπρεπε να απέχουν από την ψηφοφορία για την απόφαση στο συνταγματικό δικαστήριο.
Η οργάνωση είχε καταθέσει την ίδια καταγγελία τον Μάρτιο στο ισπανικό συνταγματικό δικαστήριο και δεν έλαβε ποτέ απάντηση. Τώρα υποβάλει τις ίδιες κατηγορίες στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και στον Επίτροπο Δικαιοσύνης της ΕΕ.
Ο Francisco La Moneda, νομικός μελετητής και δικηγόρος, επεσήμανε κατά την παρουσίαση του πάνελ την ασυνήθιστη φύση της υπόθεσης. Υπενθύμισε ότι η επίσημη καταγγελία της συνέλευσης στο συνταγματικό δικαστήριο της Ισπανίας σηματοδότησε «την πρώτη φορά στη δημοκρατική μας ιστορία όπου η κοινωνία των πολιτών κατέθεσε καταγγελία ενώπιον του ανώτατου δικαστηρίου μας ζητώντας την απομάκρυνση των δικαστών που εμπλέκονται σε διαδικασίες απαλλαγής από αυτή τη διαδικασία».
«Είναι εξίσου εξαιρετικό το πώς αυτή η ποινή έχει επηρεάσει την εικόνα της αμεροληψίας του Δικαστηρίου», πρόσθεσε.
Επιβεβαίωσε επίσης ότι το ισπανικό Σύνταγμα δεν περιλαμβάνει το δικαίωμα στην άμβλωση.
Ο πανελίστας Federico Trillo, δικηγόρος και πρώην νομικός σύμβουλος του κράτους, πρόσθεσε, «αυτή η [καταγγελία] δεν είναι εναντίον κανενός και ακόμη λιγότερο κατά των γυναικών, αλλά, αντίθετα, προσπαθεί να επιβεβαιώσει και να ενώσει όλους εκείνους που θέλουν να εργαστούν για το κύριο δικαίωμα, το δικαίωμα στη ζωή».
Επιβεβαίωσε, αναφέροντας τον Ισπανό φιλόσοφο Julián Marías, ότι «η κοινωνική αποδοχή των αμβλώσεων είναι το πιο σοβαρό πράγμα που έχει συμβεί αυτόν τον αιώνα».
Ενθάρρυνε επίσης τις ομάδες υπέρ της ζωής να συνεχίσουν να καταπολεμούν την κακή νομική σύνεση, όπως έχει κάνει το κίνημα υπέρ της ζωής στις ΗΠΑ, σημειώνοντας ότι η απόφαση του 2023 ήταν μια διπλή παγίδα: οι δικαστές δήλωσαν κατά τη γνώμη τους ότι θεωρούν ότι δεσμεύονται από νομικό προηγούμενο, το οποίο, σημείωσε, είχε κάποτε αναγνωρίσει το δικαίωμα στη ζωή. Αντίθετα, κατέληξε ο Trillo, το δικαστήριο αναγνώρισε, άνευ προηγουμένου, δικαίωμα στην άμβλωση που επηρεάζει ένα νομικά προστατευμένο περιουσιακό στοιχείο: τη ζωή.
Η καταγγελία θα μπορούσε να κάνει την πολιτική θέση του Προέδρου Pedro Sanchéz πιο άβολη. Ανέλαβε την προεδρία της ΕΕ από την 1η Ιουλίου αλλά βρίσκεται αντιμέτωπος με εκλογές στο εσωτερικό στις 23 Ιουλίου, τις οποίες, σύμφωνα με τις τρέχουσες δημοσκοπήσεις, θα χάσει. Το ισπανικό δικαστικό σύστημα ήταν επίσης υπό τον έλεγχο των Βρυξελλών πέρυσι για τον πολιτικό αποκλεισμό σχετικά με τους νέους διορισμούς στο κυβερνών σώμα του.