Προσδοκώ ανάσταση νεκρών (του Χρίστου Γούδη)
Γράφει ο Χρίστος Γούδης
Πριν από πολλά χρόνια, απέδωσα μέσα από τον ποιητικό λόγο την έλευση της παγκοσμιοποίησης, της βίαιας δηλαδή επιβολής ενός παγκόσμιου φυλετικού μίξερ στον πλανήτη, όπου η ανθρώπινη ταυτότητα, το ανθρώπινο φύλο, η ανθρώπινη ιδιοπροσωπία και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια καταπατήθηκαν, πολτοποιήθηκαν για την ακρίβεια, στο όνομα ψευδεπίγραφων φιλελεύθερων ιδεών και μιας απατηλής δημοκρατίας, στο όνομα της υπέρβασης των παραδοσιακών αξιών, που κατά τους αρχιτέκτονες της κυνικής κοινωνικής μόχλευσης αποτελούσαν τροχοπέδη στο δικό τους όνειρο. Ώ της θρασύτητας και της υποκρισίας! Διότι, το δικό τους όνειρό ήταν ο δικός μας εφιάλτης.
Με την είσοδο του 21ου αιώνα, η Νέα Τάξη Πραγμάτων μας είχε επιβληθεί, χωρίς ωστόσο οι επινοητές της, παρά την φαινομενική τους επικράτηση, να ένιωθαν στο βάθος του μυαλού τους ασφαλείς έναντι της Ιστορίας, που τους ειρωνεύονταν με πικρία, χλευάζοντάς τους παράλληλα, και λοιδορώντας τους:
Απαγορέψτε τις σημαίες ν’ ανεμίζουνε
Κάψτε τα λάβαρα αυτών που στασιάσαν
Στείλτε επείγον σήμα νικητήριο στις φίλιες δυνάμεις
Εις τον καιρόν η επιστράτευσις
Τα τεθωρακισμένα να γυρίσουνε στις βάσεις τους
Και τ’ αεριωθούμενα πίσω στ’ αεροπλανοφόρα
Μόλις ανακοινώθηκε πως απεσύρθη ο εχθρός
Και εισερχόμαστε ταχέως στον αστερισμό της διαρκούς ειρήνης
Καθένας πάντως να κρατήσει το προσωπικό περίστροφο
Έτοιμος να πυροβολήσει στον αέρα προς εκφοβισμό
Μόλις σημάνουν οι καμπάνες
Και σηματοδοτήσουν την Ανάσταση
Και εγερθούν νεκροί αιώνων και αιώνων
Και προσπαθήσουν να μας πνίξουνε
Με τις αρχές και τις αξίες τους
Από έναν κόσμο μυθικό που ’χει οριστικά εκλείψει
Απαγορέψτε τις σημαίες ν’ ανεμίζουνε
Και τους ιππείς να εφορμούν πάνω στις μηχανές τους
Τους καπνιστές να κάνουν τα τσιγάρα τους
Τους άντρες να ερωτεύονται γυναίκες
Τα θηλυκά να θέλγουνε με τη σαγήνη τους
Και να επιθυμούν διακαώς ν’ αρέσουν
Απαγορέψτε τους ανθρώπους να ελπίζουνε
Διατάξτε τους να μην καρδιοχτυπούν
Κι απαγορέψτε τους να αναπνέουν, γιατί ενοχλούν
Και μπείτε νικητές στις πόλεις των νεκρών
Να βασιλέψετε διηνεκώς και αιωνίως
Όμως τελικά και οι νεκροί αναστήνονται, και ζητούν το δικό τους δίκαιο και την δική τους δικαίωση για όλα όσα μεθόδευσαν εις βάρος της ζωής τους οι κοσμοκράτορες του σκότους του κόσμου τούτου. Και όπως σε κάθε Ανάσταση, σε κάθε Επανάσταση και σε κάθε Ανατροπή, ακολουθούν έγκαιρα τους δικούς τους προφήτες που ψέγουν τα κακώς κείμενα και απαιτούν μέσα από μια μείζονα κοινωνική ανατροπή την αφύπνιση των ανθρώπων και την επάνοδο στην κανονικότητα, σε πείσμα της προκρούστειας αντίληψης της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Μια τέτοια προφητική φωνή, μια Σίβυλλα, ακούσθηκε ζωντανά από την Ιταλία, για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον περασμένο Νοέμβριο του 2021, μέσα από μια εκπομπή-αφιέρωμα του Τρίτου Δρόμου του Αλέξανδρου Καρρά, με ελληνικούς υπότιτλους που απέδιδαν σε δική μου μετάφραση τα λεγόμενα στην ιταλική, της ορμητικής και διορατικής αυτής λαλέουσας πηγής
«Τώρα εκείνοι ξανασυζητάνε ανοιχτά, να απαλείψουνε τον όρο πατέρας και μητέρα από τα επίσημα έγγραφα της πολιτείας, διότι η οικογένεια είναι εχθρός, η εθνική ταυτότητα είναι εχθρός, η ταυτότητα του φύλου είναι εχθρός, όλα όσα προσδιορίζουν εμάς, γι αυτούς είναι εχθρός. Είναι το παιχνίδι της μονόδρομης σκέψης, θέλουν να μας αφαιρέσουν όλα όσα είμαστε, γιατί όταν πλέον δεν θα έχουμε μια ταυτότητα και δεν θα έχουμε πλέον ρίζες, θα αποστερηθούμε από την συναίσθησή μας, ανίκανοι να υπερασπισθούμε τα δικαιώματά μας, και να αντιμετωπίσουμε το παιχνίδι τους. Θέλουν να είμαστε γεννήτορας αριθμός 1, γεννήτορας αριθμός 2, να έχουμε φύλο λοάτκι, να είμαστε πολίτες χ, ψ, ζ, κωδικοί αριθμοί, αλλά εμείς δεν είμαστε κωδικοί αριθμοί, είμαστε πρόσωπα και θα υπερασπιστούμε την ταυτότητά μας!
»Εγώ είμαι η Τζόρτζια, είμαι γυναίκα, είμαι μητέρα, είμαι ιταλίδα, είμαι χριστιανή, αυτό δεν θα μου το στερήσετε, όχι, δεν θα μου το στερήσετε. Ντρέπομαι, ντρέπομαι για ένα κράτος που δεν κάνει τίποτε για την οικογένεια, ντρέπομαι, για ένα κράτος στο οποίο όλοι μιλάνε για άσυλο και δωρεάν σπίτια… Θέλω να σας πω ότι δεν πιστεύω σε ένα κράτος που δίνει προτεραιότητα στην επιθυμία νομιμοποίησης ενός ομοφυλόφιλου να υιοθετήσει ένα παιδί, θέτοντάς την μπροστά από το δικαίωμα αυτού του παιδιού να έχει πατέρα και μητέρα, απλά και μόνον διότι ο ομοφυλόφιλος ψηφίζει, ενώ το παιδί όχι. Όμως, ένα δίκαιο κράτος ενδιαφέρεται για τον πιο αδύναμο, εκείνον που δεν μπορεί να αυτοπροστατευθεί».
Χθές, 26 Σεπτεμβρίου 2022 στις ιταλικές εκλογές η Σίβυλλα Τζόρτζια Μελόνι, αμέσως μετά την περίλαμπρη νίκη της, απήγγειλε θριαμβευτικά, με νόημα, την πρώτη στροφή του Εθνικού Ύμνου της Ιταλίας: Fratelli d’Italia, l’Italia s’è desta, Αδέρφια της Ιταλίας, η Ιταλία αφυπνίσθηκε.
Καιρός είναι να παίρνουμε κι εμείς σειρά Παιδιά, της Ελλάδος Παιδιά…