Ο Μητσοτάκης «απειλεί» Ρωσία και Πούτιν: «Δεν μας φοβίζετε, θα στηρίζουμε στρατιωτικά την Ουκρανία»
Oι απειλές κατά του προέδρου, Vladimir Putin, αλλά και της Ρωσίας, ακόμα και αν έγιναν χωρίς βάση αλλά απλά για… εσωτερική κατανάλωση, θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνες για την Ελλάδα
Σε επικίνδυνες ατραπούς βάζει την Ελλάδα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος έφτασε στο σημείο να απειλήσει ακόμα και τη Ρωσία… μια πυρηνική υπερδύναμη.
«Δεν θα μας φοβίσετε. Θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε την Ουκρανία» υποστήριξε από το βήμα του συνεδρίου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Η δήλωση του πρωθυπουργού έγινε ως… απάντηση στις εκρήξεις στην Οδησσό τη στιγμή που ο ίδιος βρισκόταν εκεί… Ωστόσο, οι Ρώσοι «χτυπούσαν» την Οδησσό, όλες τις προηγούμενες ημέρες, η επίσκεψη Μητσοτάκη στην Οδησσό δεν «κλείστηκε» τελευταία στιγμή. Κατά συνέπεια, ο Έλληνας πρωθυπουργός γνώριζε πολύ καλά που πήγαινε.
Μήπως, λοιπόν, ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να μεταβεί στην Οδησσό κυνηγώντας την εικόνα στο πλαίσιο της επικοινωνιακής του πολιτικής; Είναι χαρακτηριστικό ότι από το Μέγαρο Μαξίμου διοχετεύτηκαν στα μέσα ενημέρωσης δεκάδες φωτογραφίες από την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Ουκρανία και τη συνάντηση του με τον πρόεδρο της χώρας, Volodymyr Zelensky.
Σε κάθε περίπτωση, οι απειλές κατά του προέδρου, Vladimir Putin, αλλά και της Ρωσίας, ακόμα και αν έγιναν χωρίς βάση αλλά απλά για… εσωτερική κατανάλωση, θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνες για την Ελλάδα. Άλλωστε, η Μόσχα έχει -πολλές φορές- προειδοποιήσει την Ελλάδα για τις… επιλογές της και κυρίως σχετικά με το ενδεχόμενο μεταβίβασης οπλικών συστημάτων ρωσικής κατασκευής στην Ουκρανία (π.χ. S-300).
Οι… απειλές Μητσοτάκη σε μια πυρηνική υπερδύναμη
Μία ημέρα, λοιπόν, μετά τις εκρήξεις στην Οδησσό, όταν βρισκόταν εκεί και η ελληνική αποστολή, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μίλησε στο Βουκουρέστι στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
«Ήμουν στην Οδησσό με τον πρόεδρο Zelensky χθες όταν ένας βαλλιστικός πύραυλος χτύπησε το λιμάνι. Νομίζω ότι όλοι έχουμε ένα μήνυμα για το Κρεμλίνο: Δεν θα φοβηθούμε, θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε την Ουκρανία και τους γενναίους πολίτες της για όσο χρειαστεί. Και παραμένουμε ενωμένοι σε αυτό το ζήτημα», υπογράμμισε.
Παράλληλα, ο πρωθυπουργός είπε ακόμα ότι η Ευρώπη επέδειξε μια ενότητα πρωτοφανή όσον αφορά στην κρίση στην Ουκρανία και οι εχθροί μας δεν το περίμεναν αυτό. «Στηρίζουμε στρατιωτικά και οικονομικά την Ουκρανία και στέλνουμε το μήνυμα ότι καμία παραβίαση του διεθνούς δικαίου δεν θα γίνει δεκτή από την ευρωπαϊκή οικογένεια».
Τα μηνύματα της Ρωσίας στην Ελλάδα
Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Maria Zakharova, απαντώντας σε ερώτηση για το ενδεχόμενο η Αθήνα να ενδώσει στις αμερικανικές πιέσεις και να παραδώσει στο Κίεβο συστήματα όπως οι S-300, δηλώνει ότι η Μόσχα καταγράφει όλες ανεξαιρέτως τις «εχθρικές ενέργειες». Η απάντηση της Μόσχας, όπως ανέφερε η εκπρόσωπος είναι ξεκάθαρη «όπως λέει ο στρατός μας, “συντρίβουμε” με επιτυχία όλο τον εξοπλισμό που προμηθεύουν οι χώρες του ΝΑΤΟ. Έτσι θα γίνεται και στη συνέχεια. Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες. Εμείς σχετικά μ’ αυτό κάναμε την επιλογή μας».
Ειδικά για την Ελλάδα, η Zakharova δήλωσε ότι «έχουμε επανειλημμένα προειδοποιήσει για την παραβίαση των διατάξεων της Ρωσοελληνικής Διακυβερνητικής Συμφωνίας για τη στρατιωτική-τεχνική συνεργασία της 30ης Οκτωβρίου 1995. Περιλαμβάνει αυστηρές υποχρεώσεις να μην μεταφερθούν σε τρίτες χώρες όπλα και στρατιωτικός εξοπλισμός, που αποκτήθηκαν βάσει της διμερούς συμφωνίας στρατιωτικο-τεχνικής συνεργασίας, χωρίς αμοιβαία γραπτή συγκατάθεση». Η Μόσχα θα συνεχίσει να απαιτεί από την Ελλάδα, όπως και από όλες τις άλλες χώρες οι οποίες προμηθεύτηκαν ρωσικά όπλα και τεχνικό εξοπλισμό, την «αυστηρή συμμόρφωση μ’ αυτό το εξαιρετικά σημαντικό διμερές έγγραφο», σύμφωνα με το ρωσικό ΥΠΕΞ.
Ο πραγματικός στόχος της ρωσικής επίθεσης στην Οδησσό
Σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, τα ρωσικά στρατεύματα εξαπέλυσαν πυραυλική επίθεση υψηλής ακρίβειας σε υπόστεγο στην Οδησσό όπου φιλοξενούνται μη επανδρωμένα σκάφη των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων για επιθέσεις στη Μαύρη Θάλασσα.
«Σήμερα (6/3/2024) στις 11:40 ώρα Μόσχας, οι ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις εξαπέλυσαν πυραυλική επίθεση υψηλής ακρίβειας σε υπόστεγο στη βιομηχανική περιοχή του λιμανιού της Οδησσού, όπου γίνονταν προετοιμασίες για την πολεμική χρήση μη επανδρωμένων σκαφών των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων», ανέφερε το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.
Νωρίτερα, το ουκρανικό τηλεοπτικό κανάλι Public ανέφερε ότι σημειώθηκε έκρηξη στην Οδησσό εν μέσω προειδοποίησης αεροπορικής επιδρομής.
Το παρασκήνιο της επίσκεψης
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, η επίσκεψη Μητσοτάκη στην Οδησσό είχε συμφωνηθεί στην τελευταία τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο πρωθυπουργός με τον πρόεδρο της Ουκρανίας στο τέλος Ιανουαρίου. Στη συνέχεια αναζητήθηκε η κατάλληλη ημερομηνία μέσω διπλωματικών διαύλων.
Το πραγματικό αντικείμενο της επίσκεψης και της συνάντησης με Zelensky φαίνεται πως ήταν η συνέχιση της στήριξης προς την Ουκρανία σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο (αυτό άλλωστε προέκυψε και από την ομιλία του πρωθυπουργού στο συνέδριο του ΕΛΚ). Εξάλλου, κυβερνητικές πηγές τόνιζαν ότι ο κ. Μητσοτάκης εξέφρασε στήριξη προς την Ουκρανία, τόσο στο πλαίσιο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ, που θα συνεχιστεί στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της Ελλάδας και χωρίς να αποδυναμωθούν οι αμυντικές ικανότητες της χώρας μας.
Και κατά την τηλεφωνική επικοινωνία με Zelensky στις 29 Ιανουαρίου, ο πρωθυπουργός τον είχε διαβεβαιώσει σχετικά με τη στήριξη της Ελλάδας. Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι η τελευταία αυτή τηλεφωνική επικοινωνία είχε πραγματοποιηθεί δύο μέρες μετά από την επιστολή του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Antony Blinken, προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όπου, μεταξύ άλλων, γινόταν ειδική αναφορά στην Ουκρανία και τα πιθανά ανταλλάγματα για τα F35.
Ήξεραν οι Ρώσοι για την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Οδησσό;
Αμέσως μετά την αποχώρηση του πρωθυπουργού από την Ουκρανία εκδηλώθηκε συντονισμένη προσπάθεια με στόχο να καλλιεργηθεί η εντύπωση πως όλα ήταν καλώς καμωμένα σε ό,τι αφορά την οργάνωση της επίσκεψης και της συνάντησης με τον Ζελένσκι.
Αιχμή της προσπάθειας ήταν ασφαλώς φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ. Στην πραγματικότητα, όμως, φάνηκε η απουσία «κουλτούρας ασφαλείας» και ο εθισμός στην πολιτική επικοινωνία, ακόμα και σε βάρος της ουσίας.
Όπως προκύπτει από περαιτέρω εξέταση των δεδομένων που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας, η κριτική που ασκήθηκε για ερασιτεχνισμό και επικοινωνιακή στόχευση, ενισχύεται αντί να αναιρείται.
Είναι εξοργιστική η ευκολία, με την οποία οποιαδήποτε κριτική στο εκάστοτε κυρίαρχο αφήγημα απαξιώνεται και της αποδίδονται ταπεινά αντιπολιτευτικά κίνητρα και όχι γνήσια πρόθεση διόρθωσης των κακώς κειμένων. Και μόνο αυτό αποκαλύπτει το μέγεθος της παθογένειας.
Το κομβικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί από την κυβέρνηση είναι εάν η Ρωσία τελούσε σε γνώση της επίσκεψης Μητσοτάκη ή όχι. Πρόκειται για ερώτημα, στο οποίο αποφεύγεται να δοθεί σαφής απάντηση, ίσως επειδή αυτό θα οδηγήσει στη… διαλεύκανση του «μυστηρίου», αναφορικά με τα ρωσικά κίνητρα της επίθεσης στην Οδησσό, πλησίον των δυο ηγετών. Τα όσα διοχετεύονται από κυβερνητικής πλευράς αφήνουν περιθώριο σε εικασίες ότι οι Ρώσοι ήθελαν να σκοτώσουν τους δυο ηγέτες!
Χαρακτηριστική είναι αυτή εκτίμηση στην ανταπόκριση του Ουκρανού Κώστα Ονισένκο στα σημερινά «Νέα», όπου γράφει ότι οι Ρώσοι χτυπούν κυρίως τη νύχτα, οι ρωσικοί πύραυλοι συχνά αστοχούν και η ουκρανική αεράμυνα συνήθως αποκρούει τις επιθέσεις! Από αυτά συνάγει ότι οι Ρώσοι είχαν πρόθεση να πλήξουν τους δύο ηγέτες.
Το πλήγμα, όμως, ήταν απόλυτα στοχευμένο και συμβολικής σημασίας, λόγω της ζημιάς που έχουν κάνει στο ρωσικό Ναυτικό τα μη επανδρωμένα ουκρανικά σκάφη επιφανείας. Μήπως, λοιπόν, εδώ έχουμε επιτυχή ρωσικό αιφνιδιασμό;
Η Ρωσία γνώριζε για την παρουσία στην Οδησσό των δύο ηγετών και η ουκρανική πλευρά θεωρούσε την περιοχή ασφαλή. Η αίσθηση αυτή ίσως «αποκοίμισε» την ουκρανική αεράμυνα, καθώς εκείνη την ώρα θα μπορούσε η αεράμυνα να μην ήταν επιχειρησιακά σε ετοιμότητα (αλλαγή βάρδιας στην επάνδρωση, ή συντήρηση, ή αναχορηγίες με βλήματα). Και απλά, οι Ρώσοι πέτυχαν τον στόχο τους. Αλλά και το Κίεβο και η Δύση έχει την αφορμή να προβάλει το δικό της αντιρωσικό αφήγημα.
Ποιος γνώριζε και τί;
Εάν η Ρωσία γνώριζε την παρουσία των δύο ηγετών, με βάση αυτό που λέγεται από έμπειρους παρατηρητές, τότε στόχος ήταν να στρέψει σκοπίμως πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας. Ο λόγος είναι ότι ήθελε να στείλει το δικό της σκληρό μήνυμα και στους Ουκρανούς, αλλά και στον Έλληνα πρωθυπουργό. Κατά πάσα πιθανότητα, λοιπόν, οι Ρώσοι γνώριζαν την επίσκεψη και είχαν σχεδιάσει προσεκτικά τη δική τους παρέμβαση. Με βάση αυτή την ανάγνωση των περιστατικών, βρισκόμαστε ενώπιον μιας κατάστασης που και οι δύο πλευρές έχουν λόγους να θεωρούν πως το περιστατικό είχε θετικό αποτέλεσμα για την κάθε μία. Πέραν των ουκρανικών απωλειών συνεπεία του πλήγματος, κάτι αναμενόμενο σε μια εμπόλεμη ζώνη, «δεν άνοιξε μύτη» στις επίσημες αντιπροσωπείες.
Εάν οι Ρώσοι δεν γνώριζαν επισήμως την επίσκεψη τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Το «επισήμως» έχει στόχο να επισημάνει ότι οι ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών θα μπορούσαν να έχουν εξασφαλίσει την πληροφορία οπότε και το ρωσικό πυραυλικό μήνυμα αποκτάει πρόσθετη διάσταση.
Εάν η Μόσχα δεν γνώριζε για τη συνάντηση Μητσοτάκη-Ζελένσκι, τότε τα συμπεράσματα από στρατιωτική οπτική δεν είναι ευχάριστα. Διότι τότε σημαίνει ότι οι Ρώσοι επέδειξαν ταχύτατα αντανακλαστικά! Οι διαρροές στα ελληνικά Μίντια ξεκίνησαν περίπου στις 10.30 το πρωί και το πλήγμα πραγματοποιήθηκε στις 13.40’-13.45’. Δηλαδή, η επίθεση οργανώθηκε και πραγματοποιήθηκε σε διάστημα τριών ωρών. Αρχικά, η είδηση στην Ελλάδα για την επίσκεψη Μητσοτάκη μιλούσε για «πληροφορίες» κι όχι για γεγονός.
Είναι λογικό να μην πήρε πολύ ώρα ο έλεγχος της πληροφορίας εκ μέρους των Ρώσων. Και βέβαια είναι απίθανο ο τοπικός διοικητής στην Κριμαία να έλαβε μόνος του την απόφαση να πλήξει την Οδησσό, γνωρίζοντας ότι εκεί βρίσκονταν οι δύο ηγέτες. Απόφαση τέτοιας βαρύτητας και δυνητικών συνεπειών λαμβάνεται σε ανώτατο επίπεδο στη Μόσχα…
Ας έρθουμε όμως και στην ελληνική στάση. Εάν κάτι δεν πήγε καλά στον σχεδιασμό, αυτό αφορούσε την τελευταία φάση, κατά τη διάρκεια της παρουσίας Μητσοτάκη στην Οδησσό. Πολλά ρεπορτάζ υποστηρίζουν ότι για λόγους ασφαλείας ενήμεροι για την επίσκεψη Μητσοτάκη ήταν μόνο δύο συνεργάτες του. Προφανώς, το καλύτερο θα ήταν η πληροφόρηση των ελληνικών Μίντια να ξεκινούσε μετά την αναχώρηση του πρωθυπουργού από την Οδησσό, όταν η ελληνική αποστολή θα βρισκόταν σε ασφαλές έδαφος. Η διαρροή, όμως, έγινε αρκετά νωρίτερα κι αυτό είναι μία ένδειξη ότι η Μόσχα είχε ενημερωθεί από την Αθήνα.
Η σε ζωντανό χρόνο δημοσιοποίηση της επίσκεψης πρόδωσε την επικοινωνιακή στόχευση με σκοπό την ενίσχυση του διεθνούς προφίλ του Μητσοτάκη. Εάν η ελληνική κυβέρνηση είχε δημοσιοποιήσει την επίσκεψη Μητσοτάκη μετά το ρωσικό πλήγμα, θα προέκυπτε η εικόνα ενός πολιτικού που έχει προτεραιότητα την ουσία και δευτερευόντως την όποια προβολή και βέβαια θα ενίσχυε την αρνητική εντύπωση για τη ρωσική ενέργεια.
Χαρακτηριστικό είναι η ανάγκη που αισθάνθηκαν φιλοκυβερνητικά Μίντια να συνοδεύσουν την είδηση της μετάβασης του πρωθυπουργού στην Ουκρανία με το «σε συνθήκες πλήρους μυστικότητας»! Αυτό βέβαια αποδεικνύεται ανακριβές, καθώς η διαρροή της είδησης έγινε γύρω στις 10.30’ το πρωί. Κι όλα δείχνουν ότι η διαρροή δεν ήταν τυχαία, αλλά ότι έγινε εσκεμμένα από την κυβέρνηση.
Ο όλος χειρισμός, όμως, αποκαλύπτει την ανεπαρκή συναίσθηση των κινδύνων της επίσκεψης του πρωθυπουργού σε μια εμπόλεμη ζώνη. Ο Μητσοτάκης είχε προσγειωθεί στο Κισινάου της Μολδαβίας στις 11.00’ το πρωί, προερχόμενος από τη Ρουμανία όπου βρισκόταν για την Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Άρα μισή ώρα μετά τη διαρροή.
Πιθανότατα είχε μεταφερθεί επιλεκτικά, ως συνήθως, σε κάποιους δημοσιογράφους πριν την αναχώρηση του πρωθυπουργού για τη Μολδαβία. Πιθανότατα είχε διανεμηθεί και non-paper, καθότι εντυπωσιάζει η ομοιότητα στο περιεχόμενο πολλών αναφορών στα Μίντια.
Από το Κισινάου, η αποστολή μετέβη οδικώς στην Οδησσό. Η απόσταση είναι περίπου 180 χλμ. Η ρωσική επίθεση σημειώθηκε καθώς οι δυο ηγέτες βρίσκονταν στην Οδησσό. Πρέπει να θεωρείται βέβαιο, ότι η παρουσία των δυο ηγετών στο λιμάνι επιβεβαιώθηκε και στο έδαφος, προτού δοθεί το πράσινο φως για την εκτόξευση του πυραύλου.
Καταληκτικά, πέραν της απάντησης που οφείλει η κυβέρνηση στο ερώτημα εάν είχε ειδοποιηθεί ή όχι η ρωσική πλευρά, σημασία έχει να συνειδητοποιηθούν τόσο τα όρια της πολιτικής επικοινωνίας, όσο και η ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας στον χειρισμό των ζητημάτων εθνικής ασφαλείας. Ο δε κατάλογος, συμπεριλαμβάνει πολλά περισσότερα από το περιστατικό της Οδησσού…
