Δισεκατομμυριούχοι συναντιούνται κρυφά για να συζητήσουν τον «Υπερπληθυσμό στον πλανήτη»
Ποιοι ήταν συμμετέχοντες στη μυστική συνάντηση του «The Good Club», που χρηματοδοτήθηκε από τον Μπιλ Γκέιτς και είχε σαν σκοπό την «σωτηρία της ανθρωπότητας»…
Οι κρυφές συναντήσεις, στις οποίες συμμετέχουν μερικοί από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, για να συζητήσουν πώς ο κόσμος “πάσχει από τον υπερπληθυσμό”, ακούγονται σαν μια καλή πλοκή για ένα νέο βιβλίο ή ταινία, έτσι δεν είναι; Μερικοί από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους στον κόσμο δεν κάθονται γύρω από ένα τραπέζι συζητώντας πώς να αλλάξετε το μέλλον του πλανήτη. Αυτό είναι απλώς μια θεωρία συνωμοσίας.
Μόνο που δεν είναι…
Η πρώτη καταγραφή του αυτοαποκαλούμενου “Good Club” ήταν το 2009, όταν οι Times και ο Guardian αναφέρουν λεπτομέρειες που διέρρευσαν. Και, όπως συμβαίνει με όλες τις καλές “θεωρίες συνωμοσίας”, τα ΜΜΕ σοκαρίστηκαν. Το ABC News ανέφερε ότι “υπάρχουν τόσες ερωτήσεις σχετικά με τις λεπτομέρειες της συνάντησης, όσες και για τα logistics πίσω από την οργάνωσή της. Πώς συντόνισαν ορισμένα από τα πιο δημόσια πρόσωπα του κόσμου τα δρομολόγιά τους, τα ταξίδια και την ασφάλειά τους, χωρίς κανένας στα μέσα ενημέρωσης να το γνωρίζει”;
Χμμμ, ενδιαφέρον…
Οι συμμετέχοντες στη μυστική συνάντηση, που χρηματοδοτήθηκε από τον Μπιλ Γκέιτς και όπου παρευρέθηκε και ο ίδιος, συμπεριέλαβαν:
Τζορτζ Σόρος
Γουόρεν Μπάφετ
Ντέιβιντ Ροκφέλερ
Tεντ Τέρνερ (Ιδρυτής του CNN)
Έλι Μπροντ
Έντιθ Μπρόουντ
Μάικλ Μπλούμπεργκ
Όπρα Γουίνφρεϊ
Πίτερ Πίτερσον
Τζούλιαν Ρόμπερτσον Τζούνιορ
Τζον Μόργκριτζ (CEO της Cisco)
Tάσια Μόργκριτζ
Πάτι Στονσφάιρ
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο σπίτι του Sir Paul Nurse, στο Μανχάταν στις 5 Μαΐου 2009. Προφανώς εκείνος έλειπε εκείνη τη στιγμή, αλλά επέτρεψε στο κλαμπ να χρησιμοποιήσει το σπίτι του.
Παραδόξως, θα ήθελα να είμαι στο σπίτι, αν οι πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο έρχονταν για τσάι…
Ο Sir Nurse είναι Βρετανός βιοχημικός με βραβείο Νόμπελ και, εκείνη την εποχή, ήταν πρόεδρος του Πανεπιστημίου Rockefeller. Του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ για την κοινή του ανακάλυψη μορίων πρωτεΐνης που ελέγχουν τη διαίρεση των κυττάρων στον κυτταρικό κύκλο. Ένα χρόνο αργότερα, ο Nurse έγινε Πρόεδρος της Royal Society στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Σήμερα είναι Διευθύνων Σύμβουλος και Διευθυντής του Ινστιτούτου Francis Crick. Το Ινστιτούτο συνεργάζεται στενά με διάφορους οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των Wellcome Trust και Imperial College του Λονδίνου.
Συμπτωματικά, η συνάντηση έλαβε χώρα τη στιγμή που ξεκινούσε η κρίση της γρίπης των χοίρων και ο κ. Γκέιτς ενημερωνόταν από τον Neil Ferguson από το Imperial College. Ναι, ο Neil Ferguson… Ο Neil υπολόγισε ότι 65.000 άνθρωποι στο Ηνωμένο Βασίλειο θα πέθαιναν από τη γρίπη των χοίρων, αλλά στο τέλος πέθαναν μόνο 457…
Το Ινστιτούτο Κρικ πήρε το όνομά του από τον Φράνσις Κρικ, έναν από τους επιστήμονες που ανακάλυψαν το DNA. Διαθέτει ένα ολοκαίνουργιο κτίριο στο Λονδίνο, που περιγράφεται ως ο “βωμός της βιοϊατρικής επιστήμης” και είναι το μεγαλύτερο κέντρο βιοϊατρικής έρευνας της Ευρώπης.
Σε αυτήν την “woke” κουλτούρα, είναι απορίας άξιο που μπορούν ακόμα να το αποκαλούν Ινστιτούτο Κρικ, μετά από τις ευγονιστικές απόψεις του Φράνσις. Ο κ. Κρικ νόμιζε ότι οι Ναζί είχαν δώσει στην ευγονική “κακό όνομα”. Και στην ίδια επιστολή, από το 1971, πρόσθεσε:
“Νομίζω ότι είναι καιρός να γίνει κάτι για να γίνει και πάλι σεβαστή [η ευγονική]”.
Ο Κρικ σκέφτηκε επίσης ότι είναι πιθανό ότι:
“Περισσότερο από το ήμισυ της διαφοράς μεταξύ του μέσου δείκτη νοημοσύνης των Αμερικανών λευκών και των νέγρων οφείλεται σε γενετικούς λόγους και δεν θα εξαλειφθεί από οποιαδήποτε προβλέψιμη αλλαγή στο περιβάλλον”.
Είπε επίσης ότι:
“Δεν υπήρχαν πραγματικά στοιχεία για την ισότητα των διαφορετικών φυλών. Στην πραγματικότητα, τα λίγα στοιχεία που υπήρχαν υποδηλώνουν φυλετική διαφορά”.
Σε μια άλλη επιστολή του το 1970, ο Κρικ πρότεινε ότι σε μια προσπάθεια να λυθεί το πρόβλημα των ανθρώπων που είναι ελάχιστα προικισμένοι γενετικά, “η στείρωση είναι η μόνη απάντηση και θα το έκανα με δωροδοκία”.
Πίσω στη συνάντηση…
Θεωρήθηκε τόσο μυστική, που οι βοηθοί των δισεκατομμυριούχων είπαν ότι βρίσκονταν σε “ενημερώσεις ασφαλείας”. Προφανώς, δεν ήθελαν να τους βλέπουν ως μια παγκόσμια κλίκα συνωμοσίας, οπότε η διακριτικότητα ήταν υψίστης σημασίας.
Σε κάθε συμμετέχοντα δόθηκαν 15 λεπτά για να μιλήσει και στη συνέχεια συζήτησαν έναν “σκοπό ομπρέλα”, που θα μπορούσε να αξιοποιήσει όλα τα ενδιαφέροντά τους. Συζητήθηκαν διάφορα θέματα, αλλά
“Παίρνοντας το σύνθημά τους από τον Γκέιτς, συμφώνησαν ότι ο υπερπληθυσμός ήταν η προτεραιότητα”.
Ένας άλλος καλεσμένος είπε ότι δεν υπάρχει “τίποτα τόσο χονδροειδές όσο μια ψήφος”, αλλά προέκυψε συναίνεση ότι θα υποστήριζαν μια στρατηγική στην οποία η αύξηση του πληθυσμού θα αντιμετωπιζόταν ως μια δυνητικά καταστροφική περιβαλλοντική, κοινωνική και βιομηχανική απειλή.
“Αυτό είναι κάτι τόσο εφιαλτικό, που όλοι σε αυτήν την ομάδα συμφώνησαν ότι χρειάζεται μεγάλες απαντήσεις”, είπε ο καλεσμένος. “Πρέπει να είναι ανεξάρτητοι από τις κυβερνητικές υπηρεσίες, οι οποίες δεν είναι σε θέση να αποτρέψουν την καταστροφή που όλοι βλέπουμε να πλανάται”.
Λοιπόν, δισεκατομμυριούχοι, που κάθονται γύρω από ένα τραπέζι, συζητώντας την άποψή τους ότι υπάρχουν και θα υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι στη Γη, δεν είναι θεωρία συνωμοσίας, είναι γεγονός. Και φυσικά θα πρέπει να ανησυχούμε. Οι νεομαλθουσιανές απόψεις τους θα αποτελέσουν σημαντικό πρόβλημα για τον κόσμο στο εγγύς μέλλον (καλά, εκτός κι αν είστε εξαιρετικά πλούσιοι).
Με τόσο απίστευτο πλούτο και με τόσο εκπληκτική πρόοδο στην τεχνολογία, το “Good Club” πρέπει να το φοβόμαστε. Μπορούν να κάνουν σχεδόν ό,τι θέλουν και ένα εξαιρετικό παράδειγμα αυτού είναι ο Bill Gates, που σχεδιάζει να μπλοκάρει τον ήλιο, ψεκάζοντας σκόνη στην ατμόσφαιρα…
Για όλα όσα γνωρίζουμε, θα μπορούσαν να είναι όλοι ένα σωρό ψυχοπαθείς ή κοινωνιοπαθείς (για να φτάσουν στις θέσεις που έχουν σημαίνει ότι είναι πολύ πιθανό). Τι γίνεται αν είναι και πιστεύουν ότι ο κόσμος όντως πάσχει από υπερπληθυσμό; Είναι μια ανησυχητική σκέψη. Σίγουρα, αν το μόνο που έκαναν ήταν να σχεδιάζουν πώς να σώσουν τον κόσμο, θα ήταν διαφανείς και θα ενθάρρυναν όλους να τους βοηθήσουν στην αποστολή τους, έτσι;
Ίσως είναι μέρος μιας ομάδας ανόμοιων στοχαστών που θέλουν οι άνθρωποι να εξαφανιστούν όλοι μαζί; Ένα πρόσφατο άρθρο του “The Atlantic” τονίζει αυτό το θέμα, που συζητείται από έναν αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων:
Από τις αίθουσες συνεδριάσεων της Silicon Valley έως τις αγροτικές κοινότητες και τα τμήματα ακαδημαϊκής φιλοσοφίας, μια φαινομενικά ασύλληπτη ιδέα συζητείται σοβαρά: ότι το τέλος της βασιλείας της ανθρωπότητας στη Γη είναι επικείμενο και ότι πρέπει να το καλωσορίσουμε. Η εξέγερση κατά της ανθρωπότητας είναι ακόμα αρκετά νέα ώστε να φαίνεται παράξενη, αλλά έχει ήδη εξαπλωθεί πέρα από τις παρυφές του πνευματικού κόσμου και τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες έχει τη δυνατότητα να μεταμορφώσει την πολιτική και την κοινωνία με βαθιά τρόπους.
Αυτό ονομάζεται ανθρωπόκαινος αντιανθρωπισμός, “εμπνευσμένος από την αποστροφή για την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος από την ανθρωπότητα”. Από όσα γνωρίζουμε, αυτοί οι δισεκατομμυριούχοι θα μπορούσαν να είναι μέρος αυτής της λατρείας και να επηρεάσουν τις πολιτικές που βασίζονται σε αυτές τις απόψεις.
Στον 21ο αιώνα, ο ανθρωπόκαινος αντιανθρωπισμός προσφέρει μια πολύ πιο ριζική απάντηση σε μια πολύ βαθύτερη οικολογική κρίση. Λέει ότι η αυτοκαταστροφή μας είναι πλέον αναπόφευκτη και ότι πρέπει να την καλωσορίσουμε ως μια πρόταση που δίκαια έχουμε μεταφέρει στους εαυτούς μας. Μερικοί αντιανθρωπιστές στοχαστές προσβλέπουν στην εξαφάνιση του είδους μας, ενώ άλλοι προβλέπουν ότι ακόμα κι αν κάποιοι άνθρωποι επιζήσουν από την επερχόμενη περιβαλλοντική αποκάλυψη, ο πολιτισμός στο σύνολό του είναι καταδικασμένος. Όπως όλα τα πραγματικά ριζοσπαστικά κινήματα, ο ανθρωπόκαινος αντιανθρωπισμός ξεκινά όχι με ένα πολιτικό πρόγραμμα, αλλά με μια φιλοσοφική ιδέα. Είναι μια απόρριψη του παραδοσιακού ρόλου της ανθρωπότητας ως πρωταγωνιστή της Γης, του πιο σημαντικού όντος στη δημιουργία.
Ή, στο αντίθετο άκρο του φάσματος βρίσκεται ο μετανθρωπισμός. Ίσως ανήκουν σε αυτή την ιδεολογία.
Ο μετανθρωπισμός, αντίθετα, εξυμνεί μερικά από τα ίδια τα πράγματα που ο αντιανθρωπισμός αποδοκιμάζει – την επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο, την υπεροχή της λογικής. Αλλά πιστεύει ότι ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός για την ανθρωπότητα είναι να δημιουργήσει νέες μορφές ευφυούς ζωής, που δεν θα είναι πλέον Homo sapiens. Ορισμένοι μετανθρωπιστές πιστεύουν ότι η γενετική μηχανική και η νανοτεχνολογία θα μας επιτρέψουν να αλλάξουμε τόσο βαθιά τον εγκέφαλο και το σώμα μας, που θα ξεφύγουμε από τους ανθρώπινους περιορισμούς όπως η θνησιμότητα και ο περιορισμός σε ένα φυσικό σώμα. Άλλοι περιμένουν, με ελπίδα ή τρόμο, την εφεύρεση της τεχνητής νοημοσύνης απείρως ανώτερης από τη δική μας. Αυτά τα όντα θα υποβιβάσουν την ανθρωπότητα στην τάξη που αποδίδουμε στα ζώα — εκτός αν αποφασίσουν ότι οι στόχοι τους εξυπηρετούνται καλύτερα εξαφανίζοντάς μας εντελώς.
Το πρόβλημα είναι ότι κρατώντας μυστική τη συνάντηση και την ατζέντα τους, μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι θέλουν να ενεργήσουν προς το συμφέρον όλων. Προσωπικά, θα προτιμούσα να ακολουθήσω μια πιο προσεκτική προσέγγιση και να σκεφτώ ότι είναι ψυχοπαθείς που σχεδιάζουν τα χειρότερα, μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο. Ειδικά όταν υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων που σκέφτονται έτσι:
Η εξέγερση κατά της ανθρωπότητας έχει ένα μεγάλο μέλλον μπροστά της, επειδή απευθύνεται σε ανθρώπους που είναι ταυτόχρονα αφοσιωμένοι στην επιστήμη και τη λογική, αλλά λαχταρούν τη σαφήνεια και τον σκοπό μιας απόλυτης ηθικής επιταγής. Λέει ότι μπορούμε να μετακινήσουμε τον πλανήτη, ίσως ακόμη και το σύμπαν, προς την κατεύθυνση του καλού, υπό έναν όρο – να χάσουμε τη δική μας ύπαρξη ως είδος.
Και οι δύο [αντιανθρωπιστές, όσο και μετανθρωπιστές] ζητούν δραστικές μορφές ανθρώπινου αυτοπεριορισμού – είτε αυτό σημαίνει καταστροφή του πολιτισμού, αποκήρυξη της τεκνοποίησης ή αντικατάσταση των ανθρώπινων όντων από μηχανές. Αυτές οι θυσίες είναι τρόποι έκφρασης υψηλών ηθικών φιλοδοξιών, που δεν βρίσκουν κανένα πεδίο στη συνηθισμένη, ηδονιστική ζωή μας: συμπόνια για τη φύση που υποφέρει, ελπίδα για κοσμική κυριαρχία, αγάπη για τη γνώση. Αυτή η ουσιαστική ομοιότητα μεταξύ αντιανθρωπιστών και μετανθρωπιστών σημαίνει ότι μπορεί συχνά να βρεθούν στην ίδια πλευρά στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες που έρχονται.
Δεν ξέρουμε τι ακριβώς συζητήθηκε κατά τη διάρκεια της συνάντησης του “Good Club” και δεν ξέρουμε αν συναντήθηκαν ξανά. O Guardian έγραψε “υπάρχει κάθε ένδειξη ότι θα το κάνουν”. Αλλά θα πρέπει να ανησυχούμε βαθιά, που άνθρωποι με τόσο ριζοσπαστικές απόψεις και τόσο μεγάλο πλούτο προσπαθούν να σχεδιάσουν το μέλλον μας.
Ειδικά όταν σχεδόν η ίδια ομάδα δισεκατομμυριούχων εμφανίζεται δέκα χρόνια αργότερα για να φιλοξενήσει το Event 201 και να προσπαθήσει να επηρεάσει τις πολιτικές πανδημίας και την κυκλοφορία εμβολίων κάθε χώρας…
Το απλό ερώτημα παραμένει – εάν αυτή η ομάδα είναι αλτρουιστική, με ηθικά και ενάρετα ιδανικά, γιατί η μυστικότητα; Ακόμα κι αν ήταν λάθος εκείνη τη στιγμή, γιατί να μην βγουν μόλις ανακαλύφθηκε η συνάντηση και να πουν:
“Συναντηθήκαμε ιδιωτικά για αυτούς τους λόγους, μάλλον δεν ήταν ο καλύτερος τρόπος για να το κάνουμε, αλλά ανησυχούμε για το Χ και προτείναμε να γίνει το Ψ για να λυθεί το πρόβλημα. Ελπίζουμε να είστε όλοι μαζί και να έχετε άλλες ιδέες για να βοηθήσετε. Αυτό είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα, επομένως χρειαζόμαστε όλοι στον πλανήτη να βρεθούν οι λύσεις”.