Ιπποκράτης: Έτσι αντιμετωπίζουμε τον Κορονοϊό!(Μέρος τρίτο)
Γράφει ο Οδυσσεύς:
Μέρος τρίτο – τελευταίο.
Στο σημερινό τρίτο και τελευταίο μέρος που αφορά την αντιμετώπιση του κορονοϊού, θα παρουσιάσω τρείς ακόμη αναφορές ασθενών, χωρίς να προσθέσω ή να αφαιρέσω ούτε λέξη από όσα μου έγραψαν. Θα σχολιάσουμε τις αναφορές αυτές, αφού πρώτα τις παρουσιάσω και τις τρείς:
Περίπτωση 4η:
«Αγαπητέ κ. Οδυσσέα
Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε.
Θέλω να καταθέσω και εγώ το πρόβλημά μου και την εμπειρία που πέρασα. Είμαι πολύτεκνη και γεωργός, ζω σε χωριό και είμαι 60 χρονών. Ήταν Νοέμβριος του 2020 στην συγκομιδή της ελιάς. Ο άνδρας μου είχε ρίγος, λίγο πυρετό και ένοιωθε κακουχία για δύο ημέρες. Τρομοκρατημένη παίρνω τηλέφωνο σε 3 γιατρούς στην κοντινή πόλη μας και δεν μας δεχόταν κανείς. Μας έστελναν στο νοσοκομείο λόγω covid. Κάνοντας τεστ ήταν θετικός. Ο ένας γιατρός μου έλεγε να παίρνει αντιπυρετικά και χυμούς, τίποτε άλλο. Την 4η μέρα η κατάσταση επιδεινώθηκε. Μάζεψε τα παιδιά του και τα μίλησε για διαθήκες –χωράφια-να μην δώσουν δικαιώματα, νάναι σωστοί άνθρωποι στην κοινωνία. Τα ξημερώματα πέφτοντας το οξυγόνο του, πέρασε από τα κρεβάτια τους τα φίλησε τα αποχαιρέτησε μυστικά που δεν θα τα ξανάβλεπε. Βλέποντας όλα αυτά πήρα τηλέφωνο σε έναν γιατρό πολύ μακριά, γνωστό μέσω της αδελφής μου. Αυτός λοιπόν ο γιατρός μας ΕΣΩΣΕ κυριολεκτικά. Μου είπε τι να του δίνω και πρωί – βράδυ μας έπαιρνε τηλέφωνο για οδηγίες. Μέσα σε μία εβδομάδα αυτός ο γιατρός τον γιάτρεψε τον άντρα μου. Έγινε εντελώς καλά. Σε τέτοιους γιατρούς που τον Ιπποκράτη τον έχουν για ευαγγέλιο και την ανθρωπιά από τους καλούς γονείς τους, ο Θεός τους ευλογεί διπλά για να σώζουν πραγματικά ανθρώπους. Ζητώ ταπεινά συγνώμη για την φλυαρία μου, αλλά η αλήθεια και ο πόνος δεν χωρούν σε πέντε αράδες. Μέσα από την φτωχή και βασανισμένη καρδιά μου, λέω χίλια ευχαριστώ σαυτόν τον γιατρό που δεν άφησε ορφανά χωρίς πατέρα και ένα σπιτικό έρημο… Καληνύχτα ».
Περίπτωση 5η
«Θα να αναφερθώ για την περίπτωση μου όταν νόσησα από κορονοιο, στις αρχές Οκτωβρίου του 2021. Καταρχήν όταν διαπίστωσα ότι έχω τον ιό , απευθύνθηκα στην προσωπική μας ιατρό η οποία όμως δεν με δέχτηκε και δεν μου χορήγησε καμία φαρμακευτική αγωγή. Τότε απευθύνθηκα σε έναν γιατρό που τον γνωρίζαμε, ο ποιος όχι μόνο με δέχτηκε ,αλλά, ενδιαφέρθηκε πραγματικά για την περίπτωση μου. ΑΜΕΣΑ με εξέτασε, έβγαλε διάγνωση και μου χορήγησε τα φάρμακα που έπρεπε ( Αντιβίωση-βιταμίνες). ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ είχαμε προσωπική επικοινωνία και μου έδινε οδηγίες για το πως θα αντιμετωπίσουμε την περίπτωση μου. Είχα για οκτώ ημέρες πυρετό το σώμα μου ήταν αδύναμο, δεν είχα γεύση στο στόμα, είχα δύσπνοια , το οξυγόνο έπεφτε και γενικά ήταν μια κακή εμπειρία για εμένα. Έβλεπα και στην τηλεόραση ασθενείς που πήγαιναν στα νοσοκομεία διασωληνώνονταν και δεν επιβίωναν και όλο αυτό με τρόμαζε. Στην πορεία παρουσίασα και οξεία πνευμονία .ΠΑΛΙ ο γιατρός ενδιαφέρθηκε και με παρέπεμψε σε ακτινολόγο για ακτινογραφία θώρακα. Αφού διαπιστώθηκε πνευμονία ,μου χορήγησε μια πρόσθετη φαρμακευτική αγωγή. Αφού ακλούθησα πιστά τις οδηγίες του γιατρού ,μετά από δέκα ημέρες ,άρχισε η πτώση των συμπτωμάτων της αρρώστιας. Εγώ προσωπικά ,θεωρώ ότι το ενδιαφέρον αλλά και οι γνώσεις του γιατρού με έσωσαν την ζωή.
Περίπτωση 6η
«Αγαπητέ κύριε Οδυσσέα
Ήθελα να σας γράψω για την περιπέτειά μου με τον κορονοϊό, γιατί πρέπει να μάθουν οι συνάνθρωποί μου, τι πραγματικά συμβαίνει με αυτόν τον ιό που χαρακτηρίστηκε ως πανδημία.
Όλα ξεκίνησαν όταν αρρώστησα και βγήκε θετικό το PCR.
Πραγματικά ένιωθα χάλια και δυο μέρες ήμουν κλινήρης, με μεγάλη καταβολή δυνάμεων και λίγα δέκατα. Σε δύο μέρες ήμουν κάπως καλύτερα αλλά αρρώστησε (παρότι φορούσα μάσκα σε όλη τη διάρκεια της ασθένειάς μου) η υπόλοιπη οικογένεια μου. Ο σύζυγος και το παιδί μου. Η εννιάχρονη κόρη μου είχε μόνο μία ημέρα συμπτώματα (πυρετό και λίγο βήχα) τα οποία υποχώρησαν χωρίς κανένα πρόβλημα.
Ο σύζυγός μου όμως είχε πολύ πυρετό, 39,5 και σιγά -σιγά και βήχα. Συμπτώματα τα οποία χειροτέρευαν. Ένας συνάδελφος, μας έφερε οξύμετρο για να μετράμε το οξυγόνο. Να είναι καλά, γιατί κι αυτός είχε μία μεγάλη περιπέτεια και κακή αντιμετώπιση από το σύστημα υγείας και γνώριζε ότι το οξύμετρο είναι απαραίτητο για αρχή.
Εννοείται, πλέον ήμασταν όλοι σε καραντίνα. Και κανένας γιατρός δεν μας αναλάμβανε επειδή είχαμε κορονοϊό. Τις επόμενες μέρες ο πυρετός έφτασε 39,7 το οξυγόνο έπεφτε και ο βήχας ήταν πνιγερός. Καλέσαμε ασθενοφόρο και πραγματικά σε 15 λεπτά είχε έρθει, αλλά δεν ανέβαιναν στο διαμέρισμα. Μετά από μισή ώρα, κατεβήκαμε στο ισόγειο με τον σύζυγό μου να δούμε τι συμβαίνει.
Ο λόγος αργοπορίας τους ήταν ότι ήθελαν να ντυθούν σαν αστροναύτες «με λευκή πανοπλία» και διπλά γάντια.
Εξέτασαν τον άντρα μου και του είπαν πως είναι μια χαρά και να επιστρέψει στο διαμέρισμα του να συνεχίσει την καραντίνα του. Και…. άλλη φορά να μην τους καλέσει γιατί θα πληρώσει το λιγότερο 200 ευρώ. Ο λόγος ήταν ότι δεν εξυπηρετούν ασθενείς που είναι καλά, αλλά μόνο αυτούς που είναι ετοιμοθάνατοι και χωρίς τις αισθήσεις τους.
Πραγματικά περάσαμε ένα απίστευτα άσχημο βράδυ και ευτυχώς που μίλησα με μια φίλη μου νοσοκόμα και μας παρέπεμψε σ’ έναν πολύ καλό γιατρό συγγενή της. Μας δέχτηκε λοιπόν με ευχαρίστηση και μας εξυπηρέτησε ως ανθρώπους που είχαν ανάγκη από περίθαλψη και όχι σαν απόβλητους όπως όλο το υπόλοιπο σύστημα υγείας.
Έκανε ο σύζυγος μου ακτινογραφία στο νοσοκομείο, επειδή μεσολάβησε ο καλός αυτός γιατρός.
Σημειωτέον ότι δεν μπορούσαμε πουθενά να κάνουμε ακτινογραφία θώρακος ή άλλη εξέταση. Απλά, δεν μας δέχονταν επειδή είχαμε κορονοϊό! Βρέθηκε λοιπόν ότι ο σύζυγός μου είχε πνευμονία και ο γιατρός που μας ανέλαβε έκανε εξετάσεις αίματος και έδωσε τα κατάλληλα για την περίπτωση φάρμακα. Επίσης τρεις φορές την ημέρα ενημερώνονταν για την κατάσταση της υγείας μας, με ενδείξεις όπως θερμοκρασία, αναπνοές στο λεπτό και μέτρηση οξυγόνου αίματος. Σε δύο ημέρες συνήλθαμε και οδεύαμε κάθε μέρα προς το καλύτερο, μέχρι που έληξε αίσια η περιπέτειά μας.
Τελειώνοντας από όλη αυτήν την ταλαιπωρία, τον φόβο του θανάτου, την εξαθλίωση και την εγκατάλειψη που βιώσαμε στην αρχή, μία αίσθηση μας έμεινε.
Ότι το σύστημα προωθεί τους ανθρώπους μην παρέχοντάς τους τις πρώτες βοήθειες, να καταλήξουν στις εντατικές σε κακή κατάσταση και τότε δυστυχώς είναι πολύ αργά. Και η γιατροί (όχι όλοι) οι οποίοι ορκίστηκαν στον Ιπποκράτη, επιτρέπουν να λειτουργήσει όλο αυτό το απάνθρωπο πανηγύρι (προς όφελος των φαρμακοβιομηχανιών) χωρίς ενδοιασμούς.
Ευτυχώς όμως που υπάρχουν και οι λίγοι άνθρωποι – γιατροί – νοσοκόμες κ.ά. που παλεύουν κόντρα σε όλη αυτή την καλοστημένη κομπίνα και με αγάπη και αμέριστο ενδιαφέρον βοηθούν τους ασθενείς τους.
Σ’ ευχαριστούμε γιατρέ, εάν δεν ήσουν εσύ, ποιος ξέρει που θα ήμασταν…».
Εντυπωσιακά τα όσα περιείχαν όλες οι αναφορές. Ας αφήσουμε όμως τον γιατρό να τις σχολιάσει:
Ερώτ.: Πως σχολιάζετε γιατρέ το ότι σχεδόν όλες οι περιπτώσεις που παρουσίασα παραπάνω, δεν ήταν δικοί σας ασθενείς, αλλά συνήθως από άλλες πόλεις και κάποιες από πολύ μακριά; Δεν τις διάλεξα εξεπίτηδες να είναι τέτοιες, αλλά τις επέλεξα με κριτήριο κυρίως την βαρύτητα της νόσου.
Απάντ.: Πράγματι έχετε δίκιο. Οι περισσότεροι είναι ασθενείς που δεν τους γνώριζα και τους έβλεπα για πρώτη φορά. Στους μόνιμους ασθενείς μου που είχαν την ατυχία να μολυνθούν από τον ιό, είχα δώσει από πολύ ενωρίς θεραπεία και αντιμετωπίστηκαν πολύ ευκολότερα. Δεν χρειάζεται να σχολιάσω μία – μία τις περιπτώσεις που παρουσιάσατε. Παρουσίασαν οι ίδιοι τόσο ζωντανά την ιστορία τους, που τα σχόλια περιττεύουν. Θα επισημάνω όμως κάποια σημεία, κοινά σε όλες τις παρουσιάσεις. Στην αρχή των αφηγήσεων κυριαρχεί ο φόβος, τα αισθήματα ανασφάλειας και η πικρία για την εγκατάλειψή τους από το υγειονομικό σύστημα. Αισθανόταν ότι κινδυνεύουν, αλλά ήταν αδύναμοι να αντιδράσουν, διότι ο κίνδυνος ήταν αόρατος και υπεράνω των δυνάμεών των. Θεωρούσαν ότι «το σύστημα» τους ωθεί προς επιδείνωση της κατάστασής τους, εισαγωγή στο νοσοκομείο και όλοι τους φανταζόταν τον εαυτό τους στην εντατική συνδεδεμένους με ένα σωρό σωληνάκια, όπως ακριβώς τα έδειχνε η τηλεόραση. Αυτό τους οδηγούσε σε αδιέξοδο και απελπισία. Στην συνέχεια εκφράζουν ικανοποίηση διότι επιτέλους κάποιος ασχολήθηκε με το να τους βοηθήσει και τέλος χαρά και ευχαριστίες προς τον γιατρό που έθεσε κάποιες γνώσεις του στην διάθεσή τους. Προσωπικά μετά την επιτυχή έκβαση της περιπέτειας του καθενός, είχα πει στον καθενα και τους το επαναλαμβάνω και τώρα ότι τον μόνο που πρέπει να ευχαριστούν είναι ο Μεγαλοδύναμος και κανένας άλλος, διότι ο ιατρός που τους βοήθησε δεν έκανε τίποτε περισσότερο από αυτό που είχε καθήκον να κάνει. Και πάλι για να έχουμε καλό αποτέλεσμα έβαλε και ο Θεός λίγο το χέρι του, αφού σε καμία από τις δύσκολες περιπτώσεις δεν παρουσιάστηκε κάποια παρενέργεια από φάρμακα και έτσι μπόρεσα να εφαρμόσω ένα θεραπευτικό πρωτόκολλο χωρίς καμία αντικειμενική δυσκολία, ακόμη και εξ αποστάσεως.
Όλοι οι ιατροί έχουν το καθήκον να θέτουν τις γνώσεις τους και τις δεξιότητές τους στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου και όλοι μας ορκιζόμαστε να ασκούμε την τέχνη του Ιπποκράτη με στόχο την ωφέλεια και όχι την ζημία του συνανθρώπου μας, με κυριότερο κριτή πάνω από όλα την συνείδησή μας. Θεωρώ ότι έτσι πρέπει να σκέφτεται ο κάθε γιατρός.
Ερώτ.: Καλά και άγια αυτά που λέτε γιατρέ, αλλά θεωρείτε ότι έτσι σκέφτονται όλοι αυτοί που κάνουν παρέλαση στην τηλεόραση και κατατρομοκρατούν τον κόσμο; Πώς πρέπει να προφυλαχτεί ο απλός άνθρωπος, από αυτούς τους ανθρώπους;
Απάντ.: Μην με παρεξηγείτε. Είπα όλοι οι «ιατροί». Δεν αναφέρομαι σε οποιονδήποτε πτυχιούχο μιας κάποιας ιατρικής σχολής. Αν κάποιος τελειώσει μία ιατρική σχολή και στην συνέχεια γίνει υπάλληλος κάποιας φαρμακευτικής εταιρείας και ασχολείται από το πρωί έως το βράδυ με την προώθηση των φαρμακευτικών προϊόντων της εργοδότριας εταιρείας του, σύμφωνα με την δική μου θεώρηση της έννοιας του ιατρού, δεν δύναται να θεωρείται ιατρός. Ιατρός θεωρείται εκείνος που ασχολείται με την καταπολέμηση του πόνου και της αρρώστιας των συνανθρώπων του, με γνώμονα το Ιπποκρατικό «Ωφελέειν, ού βλάπτειν». Οι τηλεμαϊντανοί που έχουν τρομοκρατήσει την κοινωνία, είναι απλοί υπάλληλοι των εργοδοτών τους και όχι ιατροί. Ο μόνος τρόπος που υπάρχει για να προστατευτούν οι απλοί άνθρωποι, είναι το να κλείσουν την τηλεόραση, ή καλύτερα να την πετάξουν από το παράθυρο.
Ερώτ.: Και πως πρέπει να ενημερώνονται οι απλοί άνθρωποι, αν κλείσουν την τηλεόραση;
Απάντ.: Η τηλεόραση θα μπορούσε να χρησιμοποιείται από την πολιτεία τελείως διαφορετικά, για το καλό των πολιτών και όχι για την κατατρομοκράτηση τους.
Θα χειροκροτούσα και ο ίδιος, αν έβλεπα τα διάφορα κανάλια να παρουσιάζουν ενημερωτικές εκπομπές για να εκπαιδεύσουν τους πολίτες στο πως θα αντιμετωπίσουν την πανδημία. Δεν νομίζετε ότι ένα σωρό επιστήμονες που σήμερα εκφράζονται μέσω του διαδικτύου, θα έπρεπε να έχουν βήμα και στην τηλεόραση;
Που βλέπετε το κακό, αν όσοι μονολογούν στην τηλεόραση, οργάνωναν μία έστω συζήτηση στρογγυλής τραπέζης στην οποία να ακούγονταν όλες οι φωνές; Που είναι το κακό αν οργανωνόταν μία εκδήλωση τύπου ιατρικού συνεδρίου, η οποία θα καλύπτονταν σε ζωντανή μετάδοση από την τηλεόραση και στην οποία θα υπήρχε η δυνατότητα να μιλήσουν όλοι οι ιατροί και να ενημερώσουν τον κόσμο;
Ποιος θα ενημέρωνε τους πολίτες για τα φάρμακα καλύτερα από ότι ο κ. Κούβελας; Ποιος θα ενημέρωνε τους πολίτες για τα επιδημιολογικά δεδομένα καλύτερα από τον κ. Ιωαννίδη; Σε τι θα ζημιωνόταν οι πολίτες αν είχαν την δυνατότητα να ακούσουν τους εξαίρετους κ.κ. Αρβανίτη, Βόβολη ,Καρυστινό, Φαρσαλινό, Αντωνίου, Γάκη, όχι σε μονολόγους στο διαδίκτυο αλλά στην τηλεόραση πρόσωπο με πρόσωπο, απέναντι από τους «ειδικούς»; Τι φοβούνται οι «ειδικοί»; Ποιος από τους «ειδικούς» ασχολήθηκε με την αντιμετώπιση της πανδημίας και το παίζουν ειδήμονες; Ο πλαστικός χειρουργός ή ο ορθοπεδικός; Πότε ακροάστηκαν αυτοί κάποιον ασθενή με τα ακουστικά τους; Έχουν κάποιο δικαίωμα αυτοί να μου πουν εμένα ή του κυρίου Ζώη Μπέχλη πως πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον κορονοϊό; Ο κ. Μπέχλης υπήρξε διευθυντής παθολογικής κλινικής του ΝΝΑ και ασχολήθηκε με την αντιμετώπιση του κορονοϊού, χωρίς να χάσει κανέναν ασθενή του. Που είναι το κακό αν οι τηλεθεατές είχαν την δυνατότητα να ακούσουν το θεραπευτικό πρωτόκολλο που εφάρμοζε;
Αλλά ποια είναι η εφαρμοσμένη πραγματικότητα; Έχουν συνηθίσει να προσκαλούν κάποια νοσηλεύτρια ή και κάποιον που δεν είναι υγειονομικός και τον «κατατροπώνουν» με τα αφηγήματά τους! Πολλές φορές παρακολούθησα νοσηλεύτριες να εκφράζουν πολύ σωστές απόψεις και ξαφνικά παρεμβαίνει η περιφερόμενη «τηλεειδικός» και τις «κατατροπώνει»: Μα είστε γιατρός; Μα δεν είστε γιατρός! Η επιστήμη έχει άλλη γνώμη! Έχουμε χιλιάδες έρευνες που λένε…(ότι αυτή ισχυρίζεται). Νομίζω ότι θεωρεί τον εαυτό της μοναδικό εκπρόσωπο της επιστήμης. Αφού θέλει να μιλήσει με γιατρό, γιατί δεν καλεί έναν πραγματικό γιατρό;
Ερώτ.: Αν γινόταν πράγματι μία συζήτηση στρογγυλής τραπέζης, εκτός από τους Έλληνες επιστήμονες που προανέφερες, ποιόν ή ποιους ξένους θα ήθελες να δεις να συμμετέχουν;
Απάντ.: Υπάρχουν πολλοί ξένοι τους οποίους θαυμάζω και θα ήθελα να τους ακούσω. Θα αναφέρω όμως μόνον εκείνον που θεωρώ κορυφαίο και δεν είναι άλλος από τον καθηγητή Soucharit Bhagdi. Είναι καθηγητής ιολογίας , μικροβιολογίας και ανοσολογίας. Πριν αρκετά χρόνια είχα παρακολουθήσει αρκετές διαλέξεις του και τον έχω κατατάξει στους καλύτερους επιστήμονες της ειδικότητός του. Κυκλοφόρησε και κάποιο βιβλίο για την πανδημία και για τα εμβόλια το οποίο έχω διαβάσει και οι θέσεις του είναι πράγματι αξιοπρόσεκτες. Ότι είχε πει στην αρχή, τα ίδια επαναλαμβάνει και τώρα και κάθε μέρα επαληθεύεται εκ των πραγμάτων. Σας τον συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Ερώτ.: Νομίζω έχουμε εξαντλήσει το θέμα της αντιμετώπισης της πανδημίας. Συνιστάτε αντιμετώπισή της σε επίπεδο πρωτοβάθμιας περίθαλψης, με βάση την Ιπποκρατική ιατρική, όσο γίνεται νωρίτερα και χωρίς κανέναν απολύτως φόβο. Τι θα λέγατε να συνεχίσουμε την συζήτησή μας και γύρω από τα παρεπόμενα της πανδημίας καθώς και για τα εμβόλια
Απάντ.: Με μεγάλη μου ευχαρίστηση.
Τέλος ενότητας
ΥΓ: Αγαπητέ αναγνώστη. Επειδή σκοπός της δημοσιεύσεως αυτής είναι η καλύτερη ενημέρωση των Ελλήνων για τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίσουν επιτυχώς την πανδημία, κοινοποίησε σε δύο τουλάχιστον γνωστούς σου το λινκ της ιστοσελίδας romios.online με την σύσταση να διαβάσουν και τα πρώτα μέρη της παραπάνω συνέντευξης, αλλά και τα επόμενα που θα ακολουθήσουν άμεσα. Στην συγκεκριμένη αρρώστια η ενημέρωση σώζει ζωές!
Οδυσσεύς
Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα αξιόλογοι γιατροί που σέβονται τον όρκο του Ιπποκράτη!!!
Ο γιατρός που δίνει συνέντευξη φαινεται πως εχει μελετήσει εις βάθος οχι μονο την
επιστήμη που υπηρετεί αλλά και την ηθική αυτής της επιστήμης.
Υποκλίνομαι μπροστά στο μέγεθος ψυχής αυτού του επιστήμονα που πάνω από όλα είναι Άνθρωπος!!!!
Ευχαριστούμε για τις πολύτιμες πληροφορίες που εχουν σώσει/θα σώσουν ζωές συνάνθρωπων μας!!