Από αξιωματικός του Χίτλερ και φανατικός ναζί, ναύαρχος στο ΝΑΤΟ!
Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος
Ήταν ένας από τους πιο αποτελεσματικούς και παρασημοφορημένους αξιωματικούς του Ναυτικού του Χίτλερ.
Είχε προσωπική επαφή μαζί του.
Ως κυβερνήτης υποβρυχίου, προκάλεσε τον τρόμο στα συμμαχικά πλοία, βυθίζοντας 44 εμπορικά και ένα πολεμικό, συνολικά 274.333 τόνους!
Το δόγμα του ήταν
«Μία τορπίλη, ένα πλοίο», που εφαρμόστηκε από τον ίδιο και είχε ως στόχο, μια πολύ αποτελεσματική χρήση τορπιλών, καθώς κάθε επίθεση σχεδιάστηκε για να μεγιστοποιήσει τις πιθανότητες χτυπήματος.
Μάλιστα, από τις 116 τορπίλες που εκτοξεύτηκαν σε δράση, σημείωσε 74 χτυπήματα (που ισοδυναμούν με ποσοστό επιτυχίας 69,8%).
Η συντριπτική πλειοψηφία των επιθέσεων του Kretschmer -τουλάχιστον 83- εξαπολύθηκαν στην επιφάνεια.
Ο Otto Kretschmer (1 Μαΐου 1912 – 5 Αυγούστου 1998), έσπειρε τον θάνατο όπου έδρασε και παρά το γεγονός ότι οι διαταγές προς το πλήρωμα του ήταν οι επιζώντες θα πρέπει να βοηθούνται όπου είναι δυνατόν, οι πράξεις συμπόνιας του στον υποβρύχιο πόλεμο, ήταν «επιλεκτικές και ευμετάβλητες».
ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΣΤΟ ΝΑΤΟ
Ο Otto Kretschmer στην διάρκεια μιας ναυμαχίας στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού, στις 16 Μαρτίου του 1941 συνεληφθη όταν το υποβρύχιο του βυθίστηκε.
Μαζί του και το πλήρωμα του.
Δέκα τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1955, ξαναφόρεσε την στολή του ως αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού της Δυτικής Γερμανίας.
Οι σύμμαχοι όχι μόνο τον συγχώρεσαν, διέγραψαν τα ποινικά του αδικήματα και τον προώθησαν στις ανώτατες βαθμίδες τα επόμενα 15 χρόνια, προάγοντας τον σε Ναύαρχο με καίρια και απόρρητη θέση, στην Ατλαντική Συμμαχία!
Συγκεκριμένα
Την 1η Δεκεμβρίου 1955, ο Kretschmer εντάχθηκε στο ναυτικό της Δυτικής Γερμανίας , που τότε ονομαζόταν Bundesmarine (Ομοσπονδιακό Ναυτικό), έχοντας τον βαθμό του Fregattenkapitän (Διοικητής).
Συμμετείχε στο 2ο σεμινάριο εκπαίδευσης αξιωματικών που πραγματοποιήθηκε στο πρώην NS- Ordensburg Sonthofen .
Εκεί, έγινε επικεφαλής της ομάδας επιθεώρησης στον οργανισμό αποδοχής.
Στις 16 Ιουνίου 1956, του ανατέθηκε η δημιουργία της 1. Geleitgeschwader (1η Μοίρα Συνοδείας) την οποία διοικούσε από τις 3 Ιανουαρίου έως τις 15 Οκτωβρίου 1957.
Στη συνέχεια παρακολούθησε εκπαιδευτικό πρόγραμμα (16 Οκτωβρίου 1957 – 28 Φεβρουαρίου 1958) για αμφίβιες δυνάμεις στο οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Από την 1η Μαρτίου έως τις 31 Οκτωβρίου 1958, ο Kretschmer υπηρέτησε ως Admiralstabsoffizier (Asto—αξιωματικός του επιτελείου του ναυαρχείου) στη Διοίκηση Στόλου .
Την 1η Νοεμβρίου 1958, μετατέθηκε στη θέση του διοικητή της Bundesmarine ‘s Amphibische Streitkräfte (“αμφίβιες δυνάμεις”), θέση που κράτησε μέχρι τις 15 Ιανουαρίου 1962.
Κατά τη διάρκεια αυτής της διοίκησης, προήχθη στο Kapitän zur See (πλωτάρχης/καπετάνιος) στις 12 Δεκεμβρίου 1958.
Στις 16 Ιανουαρίου 1962, ο Kretschmer διορίστηκε επικεφαλής του τμήματος για την εκπαίδευση της ναυτικής ομάδας εργασίας και τις ναυτικές τακτικές με το Führungsstab der Marine (Επιτελείο Ναυτικού) με το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Άμυνας.
Στις 28 Αυγούστου 1963, μετατέθηκε στο Κολέγιο Άμυνας του ΝΑΤΟ στο Παρίσι.
Ο Kretschmer υπηρέτησε σε αυτό το αξίωμα μέχρι τις 18 Ιουνίου 1964 όταν διορίστηκε αρχηγός του επιτελείου του Befehlshaber der Seestreitkräfte der Nordsee (Γερμανικός Διοικητής Ναυτικών Δυνάμεων Βόρειας Θάλασσας).
Την 1η Ιουνίου 1965, προήχθη σε Ναύαρχο του Στόλου (ναύαρχος στολίσκου/Commodore/Αντιναύαρχος), βαθμός τον οποίο κατείχε αρχικά υπό δοκιμασία.
Εκείνη την ημέρα, διορίστηκε αρχηγός του επιτελείου της διοίκησης του ΝΑΤΟ COMNAVBALTAP στο Κίελο , αναλαμβάνοντας τη διοίκηση στις 15 Ιουνίου.
Έξι μήνες αργότερα, στις 15 Δεκεμβρίου, έγινε επίσημα Ναύαρχος του νατοϊκού Στόλου.
Η διοίκηση του έληξε στις 31 Μαρτίου 1969. Την επόμενη μέρα, ο Kretschmer μετατέθηκε στο Amt für Militärkunde (Τμήμα Στρατιωτικών Σπουδών), αποχωρώντας στις 30 Σεπτεμβρίου 1970
ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ
Ο Kretschmer και το πλήρωμά του μετα την σύλληψη τους μεταφέρθηκαν στο Λίβερπουλ .Στάλθηκαν στο σταθμό Lime Street για να μεταφερθούν στο Λονδίνο για ανάκριση.
Ο Kretschmer συνελήφθη χωριστά, αλλά το πλήρωμά του χρειάστηκε να προστατευτεί στους δρόμους του Λίβερπουλ από πέτρες και ξύλα, που εκτοξεύτηκαν από θυμωμένους πολίτες εναντίον τους.
Η πόλη είχε βομβαρδιστεί έντονα και ήταν στενά συνδεδεμένη με τον πόλεμο του Ατλαντικού, με πολλούς νεκρούς και αγνοούμενους.
Μεταφέρθηκε λοιπόν ξεχωριστά στο «Κλουβί» του Λονδίνου , μια εγκατάσταση για την MI19 για να κρατήσει πολύτιμους εχθρικούς αιχμαλώτους.
Το κτίριο βρισκόταν στον αριθμό 8 Kensington Palace Gardens .
Ο Winston Churchill αποκάλυψε τη σύλληψη του Kretschmer στη Βουλή των Κοινοτήτων στις 21 Μαρτίου.
Στο Λονδίνο, οι ανακριτές του Βασιλικού Ναυτικού ανέκριναν ολόκληρο το πλήρωμα.
Η έκθεση, που κατατέθηκε στα αρχεία, ονομάστηκε «U 99» Ανάκριση Επιζώντων Απρίλιος, 1941.
Η βρετανική έκθεση σημείωσε του Kretschmer, «Οι πολιτικές του απόψεις ήταν λιγότερο εξαιρετικά ναζιστικές από ότι είχε υποτεθεί.
Βλέποντας τους κρατήρες ενός ραβδιού από βόμβες κοντά στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ , σοκαρίστηκε πραγματικά που προφανώς είχε γίνει μια προσπάθεια από τους συμπατριώτες του να βομβαρδίσουν το Παλάτι.
Μιλούσε αρκετά καλά αγγλικά, αν και του έλειπε η πρακτική.
Όλη του η συμπεριφορά ήταν ήρεμη και ήσυχη και φαινόταν ανυπόμονος να είναι φιλικός. ήταν επίσης λιγότερο καχύποπτος για τους Βρετανούς Αξιωματικούς από ότι ήταν ο ύπαρχος του.
Ο Kretschmer δήλωσε ότι ήταν άγαμος».
Για την προσωπικότητά του και την άποψή του για τον πόλεμο ανέφερε:
«Έδινε την εντύπωση ότι ήταν ένας ήσυχος, σκόπιμος άνθρωπος και έμοιαζε περισσότερο με μαθητή παρά με καπετάνιο U-Boat.
Ήταν περήφανος που μπορούσε να εκμεταλλευτεί ότι περνούσε παραδέχτηκε ότι είχε κουραστεί από τον πόλεμο πριν από λίγο καιρό και δεν είχε πάρει καμία ικανοποίηση από το να βυθίζεται πλοίο μετά από πλοίο».
Μετά τη σύλληψή του, ο Kretschmer πέρασε σχεδόν επτά χρόνια ως αιχμάλωτος πολέμου (POW) στα χέρια των Βρετανών, αρχικά στο No 1 στρατόπεδο POW Grizedale Hall στην Cumbria .
Τον Μάρτιο του 1942, οι κρατούμενοι μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο Bowmanville κοντά στη λίμνη Οντάριο στον Καναδά.
Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του, ο Kretschmer προήχθη στον βαθμό σε Korvettenkapitän (Υπολοχαγός-διοικητής) στις 19 Μαρτίου 1941, με ισχύ από την 1η Μαρτίου 1941, και σε Fregattenkapitän (Διοικητής) την 1η Σεπτεμβρίου 1944. Επιπλέον, του απονεμήθηκε ο Ιππότης Σταυρός του Σιδερένιου Σταυρού με φύλλα βελανιδιάς και ξίφη (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub und Schwertern ) στις 26 Δεκεμβρίου 1941.
Ήταν το πέμπτο μέλος των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων που τιμήθηκε τόσο.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ
Τέσσερα από τα χρόνια του ως αιχμάλωτος πολέμου τα πέρασε στον Καναδά στο στρατόπεδο Bowmanville POW .
Ο Kretschmer απελευθερώθηκε από την αιχμαλωσία στις 31 Δεκεμβρίου 1947 και επέστρεψε στη Γερμανία.
Έμεινε στην ναυτική ιστορία για τις μεθόδους που επινόησε στις επιθέσεις στην επιφάνεια, σε αντίθεση με τη συνιστώμενη εμπλοκή βυθισμένης, αναφέροντας 11 Σημεία Υποβρυχιακού Πολέμου:
«Οι αποτελεσματικές επιφυλακές είναι πρωταρχικής σημασίας
Είναι σημαντικό όχι απλώς να εντοπίσετε τον στόχο, αλλά να τον εντοπίσετε έγκαιρα
Τα μοναχικά πλοία πρέπει να δέχονται επίθεση στην επιφάνεια με πυροβολισμούς για να σωθούν ακριβές τορπίλες
Οι επιζώντες θα πρέπει να βοηθούνται όπου είναι δυνατόν
Οι νηοπομπές θα πρέπει να δέχονται επίθεση μόνο στο φως της ημέρας εάν δεν είναι εφικτό να περιμένουμε να νυχτώσει
Επίθεση τη νύχτα από τη σκοτεινή πλευρά της συνοδείας, έτσι ώστε ο στόχος να σχηματιστεί και το υποβρύχιο να βρίσκεται στη σκιά
Όταν υπάρχει λίγο ή καθόλου φως του φεγγαριού, επιτεθείτε από την πλευρά του ανέμου (για να αποφύγετε ένα ορατό λευκό κύμα πλώρης όταν κινείστε στον άνεμο)
Πυροβολούν μία τορπίλη ανά στόχο, όχι ανεμιστήρες σάλβο
Πυρκαγιά σε κοντινή απόσταση
Μόλις εκτοξευθεί η επίθεση, μην βυθιστείτε παρά μόνο σε περιπτώσεις απόλυτης ανάγκης.
Να θυμάστε ότι στην επιφάνεια είναι πιο εύκολο για εσάς να εντοπίσετε τον εχθρό παρά να σας εντοπίσει ο εχθρός
Βουτήξτε μόνο για δύο ώρες πριν από την αυγή κάθε μέρα, για να ξεκουραστείτε το πλήρωμα, να ανανεώσετε με τον εξοπλισμό ανίχνευσης ήχου κ.λπ.
Διαφορετικά, παραμείνετε στην επιφάνεια»
Ενώ βρισκόταν σε διακοπές στη Βαυαρία το καλοκαίρι του 1998, ο Kretschmer πέθανε σε ατύχημα κατά τη διάρκεια μιας αποστολής με βαρκάδα στον Δούναβη για τον εορτασμό της 50ης επετείου του γάμου του, σε ηλικία 86 ετών.
Ήταν σε μια κρουαζιέρα διακοπών από το Ρέγκενσμπουργκ στη Βουδαπέστη όταν προσπάθησε να αναρριχηθεί μερικά σχεδόν κάθετα βήματα.
Μια πτώση προκάλεσε θανάσιμα τραύματα. Το σώμα του αποτεφρώθηκε και οι στάχτες του σκορπίστηκαν στη θάλασσα.
Πληροφορίες
Hitler’s U-Boat War: The Hunters, 1939–1942.
The Gathering Storm: The Naval War in Northern Europe Σεπτέμβριος 1939 – Απρίλιος 1940.
Γερμανικά U-boats του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου – uboat.net .
