Μήπως θυμᾶστε τί λέγατε τό 2015 στήν Βουλή γιά τήν τεκνοθεσία ὁμοφύλων, κ. Μπακογιάννη;
Μανώλης Κοττάκης
«Θά τό καταψήφιζα, τό καταψήφισε καί τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης»!
ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ κυβερνητικός ἀξιωματοῦχος σχολίαζε σκωπτικά προχθές τήν τελευταία παρέμβαση τῆς Ντόρας Μπακογιάννη γιά τόν γάμο τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν. «Ἡ Ψηλή θά κάνει ὅ,τι περνᾶ ἀπό τό χέρι της γιά νά ἀναστατώσει τό κόμμα. Δέν συγχωρεῖ στόν ἀδερφό της τόν τρόπο πού φέρθηκε στόν Κώστα Μπακογιάννη. Τόν ἐγκατέλειψε. Ἀνεξαρτήτως τῶν δικῶν του ἐπιδόσεων, τό Μαξίμου τοῦ ἔκανε τήν ζωή δύσκολη. Ἐπέτρεψε τήν κάθοδο Καδισιάρη στήν Ἀθήνα, ἀλλά τήν ἀπέτρεψε στήν Περιφέρεια.» Σύμφωνοι! Νά τό κάνει ἄνω-κάτω! Δέν λέμε! Μαζί της. Ἐφ’ ὅσον θεωρεῖ ὅτι ἔχει δίκιο, νά τό κάνει. Ἀλλά γιά τούς σωστούς λόγους καί μέ συνέπεια. Μέ τήν παρέμβασή της στήν ἐκπομπή τοῦ ἐξαιρετικοῦ Κώστα Σιωμόπουλου στό Mega, τό κορυφαῖο στέλεχος τῆς ΝΔ ἔδειξε ὅτι ἔχει συνέπεια, κατά τό ἥμισυ. Γιά τά ἑλληνοτουρκικά μᾶς εἶπε αὐτά πού ὑποστηρίζει μιά ζωή. Ἄριστα! Ἀλλά γιά τόν γάμο τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν καί γιά τήν τεκονοθεσία, ὄχι, δέν ἦταν συνεπής. Ἄλλα εἶχε πεῖ στήν Βουλή τό 2015 κατά τήν ψήφιση τοῦ νόμου γιά τό σύμφωνο συμβίωσης. Καί ἐπειδή τά ἔχει ξεχάσει, τίς τά θυμίζουμε ἐμεῖς. Τά εἶπε στίς 22.12.2015.
Αἰτιολογῶντας τήν στάση της στήν ψήφιση τοῦ νόμου 4356/2015 δήλωσε ξεκάθαρα ὅτι θά καταψήφιζε τυχόν ρύθμιση γιά τήν τεκνοθεσία ἀνηλίκων. Μέ τό ἐπιχείρημα, ὅτι τήν καταψήφισε τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης. Τό ἀκριβῶς ἀντίθετο ἀπό ὅσα λέει τώρα γιά νά ἀναστατώσει περαιτέρω τό ἀναστατωμένο κόμμα μέ τίς καινοτομίες τοῦ πολυδύναμου ἐκσυγχρονισμοῦ. Ἰδού ἡ ἀγόρευσή της στό σύνολό της:
«ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Κυρίες καί κύριοι συνάδελφοι, ἡ Αἴθουσα ἔχει διακεκριμένους νομικούς, καί ἐγώ σίγουρα δέν συγκαταλέγομαι σέ αὐτούς. Ἄρα, μέ πολλή προσοχή καί μέ πολύ σεβασμό παίρνω τόν λόγο σέ ἕνα νομοσχέδιο τοῦ Ὑπουργείου Δικαιοσύνης, διότι μετά βεβαιότητος δέν εἶναι ἡ εἰδικότητά μου. Εἶναι, ὅμως, ἕνα νομοσχέδιο τό ὁποῖο ἀφορᾶ θέματα ἀνθρωπίνων ἐλευθεριῶν καί σέ αὐτό καί μόνο θέλω νά τοποθετηθῶ, ἐκτός ἀπό τό ἄρθρο 42.
Τό σύμφωνο συμβίωσης ὁμοφύλων ζευγαριῶν, κατά τήν ἄποψή μου, εἶναι ἕνα σύμφωνο τό ὁποῖο ἔρχεται, εἶναι ἐπιβεβλημένο καί εἶναι ἕνα θέμα πράγματι ἐλευθερίας ἐπιλογῶν τῶν ἀνθρώπων, τό ὁποῖο ὀφείλουμε νά σεβαστοῦμε. Ἡ Νέα Δημοκρατία εἶχε φέρει τό σύμφωνο συμβίωσης ἑτεροφύλων. Σήμερα μέ καθυστέρηση –θά ἔλεγα– ἔρχεται τό σύμφωνο συμβίωσης ὁμοφύλων. Ἄρα, θέλω ἀπό τήν ἀρχή νά πῶ ὅτι συμφωνῶ μέ τόν Θοδωρῆ Φορτσάκη σέ ὅλα αὐτά πού εἶπε, ὁπότε δέν θά σᾶς κουράσω, γιατί αὐτό ἀποτελεῖ καί μιά εὐρωπαϊκή ὑποχρέωση σήμερα, ἀλλά καί ἕνα ἀνθρώπινο δικαίωμα, τό ὁποῖο ἡ Ἑλληνική Βουλή ὀφείλει νά ἀναγνωρίσει στούς συμπολῖτες μας.
Ἤμουν πρίν ἀπό δεκαπέντε χρόνια στό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης, ὅταν κάναμε τήν ἴδια συζήτηση. Τότε ὑπῆρχαν ἔντονες φωνές, ἔντονες διαμαρτυρίες ἐάν αὐτό τό σύμφωνο συμβίωσης εἶναι γάμος καί ἄν πρέπει νά ἐπιτρέπονται οἱ υἱοθεσίες.
Εἶναι βέβαιον, κυρίες καί κύριοι συνάδελφοι, ὅτι τό σύμφωνο συμβίωσης δέν εἶναι γάμος. Καί θέλω νά τό ξεκαθαρίσω αὐτό. Καί ἐγώ, ὅπως λέει καί ὁ κ. Φορτσάκης, παντρεύτηκα θρησκευτικά, πῆγα στόν παπᾶ καί θεωρῶ ὅτι ἔχω κάνει ἕναν γάμο. Ἦταν ἐπιλογή τοῦ συζύγου μου καί δική μου. Τό σύμφωνο συμβίωσης ὅμως δέν εἶναι γάμος. Ὁ γάμος εἶναι μία διαφορετική ἐπιλογή καί τό θέμα τῆς υἱοθεσίας εἶναι ἕνα θέμα πού πράγματι ἔχει διχάσει πολύ καί τήν ἑλληνική ἀλλά καί τήν εὐρωπαϊκή κοινή γνώμη.
Ἐγώ προσωπικῶς δέν θά συμφωνοῦσα μέ τήν υἱοθεσία –τό λέω προκαταβολικῶς– καί τό καταψήφισα καί στό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης. Καί δέν ἦταν καί τυχαῖο ὅτι τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης, μέ συντριπτική πλειοψηφία, δέν ἐτάχθη ὑπέρ τῆς υἱοθεσίας παιδιῶν ἀπό ὁμόφυλα ζευγάρια. Ὄχι ὅτι δέν σέβομαι τή διαφορετική ἐπιλογή, ὅτι δέν εἶναι ἕνα σύνθετο θέμα, ἀλλά ἐάν πράγματι μετρήσετε τούς ἀνθρώπους, τίς οἰκογένειες, τά ἑτερόφυλα ζευγάρια τά ὁποῖα σήμερα ζητοῦν νά υἱοθετήσουν παιδιά καί δέν τούς δίνονται, τό νά μποῦμε σέ μιά δεύτερη φάση στήν κουβέντα ἐάν ἐπιτρέπεται ἤ δέν ἐπιτρέπεται στά ὁμόφυλα ζευγάρια, νομίζω πώς δέν εἶναι ἡ ὥρα αὐτήν τή στιγμή. Ἄρα, ἐάν ἐπρόκειτο νά ψηφίσουμε σήμερα γιά τήν υἱοθεσία, ἐγώ δέν θά ψήφιζα ὑπέρ.
Θά ψηφίσω, ὅμως, ὑπέρ τοῦ συμφώνου συμβίωσης, μετά ἀπό τή ρητή καί κατηγορηματική δέσμευση τοῦ Ὑπουργοῦ Δικαιοσύνης, ὅτι τό θέμα δέν τίθεται αὐτήν τή στιγμή. Κύριε Ὑπουργέ, δέχομαι τόν λόγο σας. Εἶμαι βέβαιη ὅτι τά νομικά σας εἶναι καλύτερα ἀπό τά δικά μου καί πιστεύω ὅτι δέν τίθεται ἕνα τέτοιο θέμα».
Ὅποιος διαβάσει μέ προσοχή λοιπόν τήν ἀγόρευση Μπακογιάννη, ἀνακαλύπτει ὅτι σέ ἕνα θέμα συνείδησης ἀπό αὐτά πού δύσκολα ἀλλάζεις γνώμη, ἔλεγε ἄλλα τό 2015. Καί ὅτι διαβεβαίωνε ὅτι τό σύμφωνο συμβίωσης δέν εἶναι γάμος, ἄρα ἐπιφυλασσόταν καί γιά τόν γάμο. Γιά ἕναν ἄνθρωπο μέ τήν συνέπεια τῆς Ντόρας εἶναι ἔκπληξη. Ἀλλά ὅταν ἐπικυριαρχεῖ τό δικαιολογημένο γινάτι, αὐτά συμβαίνουν. Ἐπειδή ὅμως αὐτά εἶναι ψιλά γράμματα γιά τόν κόσμο πού ἀγνοεῖ κίνητρα καί οἰκογενειακές ἴντριγκες, δύο παρατηρήσεις ἀκόμη: Πρῶτον, ἡ κυρία Μπακογιάννη μέ τήν νέα της θέση ξεσπάθωσε ὑπέρ τῶν δικαιωμάτων τῶν παιδιῶν ὁμοφύλων ζευγῶν πού ἄν ἕνας γονεύς πάθει κάτι, δέν θά μπορεῖ νά τόν ἀναλάβει ὁ ἄλλος καί τό παιδί θά καταλήξει στήν πρόνοια. Χρησιμοποίησε μάλιστα καί ἕνα παράδειγμα ἀπό γυναῖκα μέ πρόβλημα ὑγείας πού τήν ἐπισκέφθηκε στό γραφεῖό της γιά νά τήν ἐνημερώσει. Ἡ ἱστορία αὐτή διεσπάρη ὡς ἐπιχείρημα καί σέ ἄρθρα ἐκλεκτῶν συναδέλφων, κοινῶς ἔγινε μανιέρα. Δεύτερον, κατηγόρησε ὅσους ἀντιτίθεντο στό σύμφωνο συμβίωσης, ὅτι σήμερα τό ἐπικαλοῦνται γιά νά ἐπιχειρηματολογήσουν κατά τοῦ γάμου.
Σύντομες παρατηρήσεις: Δέν μπορῶ νά καταλάβω γιατί ποτέ δέν βρίσκει κανείς ἕνα ἠθικό φιλοσοφικό ἐπιχείρημα γιά νά τεκμηριώσει τήν ἄποψή του ὑπέρ γάμου-τεκνοθεσίας καί προσφεύγει πάντα στόν οἶκτο τῶν συμπολιτῶν του! Στό σύμφωνο συμβίωσης τό ἐπιχείρημα ἦταν ὅτι ἄν πεθάνει ἕνας σύντροφος, ὁ ἄλλος πού τόν πρόσεχε δέν θά μπορεῖ νά τόν κληρονομήσει. Στόν γάμο τό ἐπιχείρημα εἶναι ὅτι ἄν πεθάνει μιά μάνα υἱοθετημένου παιδιοῦ, δέν θά μπορεῖ νά ἀναλάβει τήν ἐπιμέλεια τοῦ ἀνηλίκου ἡ σύντροφός της. Τήν ὁποία, στό συγκεκριμένο παράδειγμα, τό παιδί φωνάζει ἐπίσης «μαμά», ὄχι «μπαμπᾶ». Μέ συγχωρεῖτε! Ἐδῶ μιλᾶμε γιά τήν ζωή, καί ἐσεῖς ἐπικαλεῖστε ἐπιχειρήματα γιά τόν ἄλλο κόσμο; Ἐδῶ μιλᾶμε γιά τίς ζωές μικρῶν παιδιῶν. Κάτι ἀνώτερο ἀπό τά δικαιώματα μιᾶς συντρόφου. Καί ἐπειδή μιλᾶμε γιά «δικαιώματα» πεῖτε μου, σᾶς παρακαλῶ: Τό δικαίωμα ἑνός παιδιοῦ νά θέλει νά μεγαλώσει μέ πατέρα καί μητέρα καί ὄχι μέ δύο μητέρες ἤ μέ δύο πατέρες, τό σκέφτηκε κανείς; Νά ἀρχίσω νά λέω καί ἐγώ ἱστορίες ἐνηλίκων νέων πού μοῦ ἐμπιστεύτηκαν γραπτῶς πόσο ἐλλειμματικά μεγάλωσαν χωρίς πατέρα καί πόσο αὐτό στοίχισε στήν διαμόρφωση τοῦ χαρακτῆρα τους; Λυπᾶμαι, ἀλλά ὁ ἐγωισμός κάποιων νά δικαιώσουν τίς ἐπιλογές τους παίζοντας μέ ἀθῶες ψυχές δέν εἶναι πολιτική ἀτζέντα. Καί κάτι τελευταῖο: Πράγματι, κάποιοι ἐπικαλοῦνται τό σύμφωνο συμβίωσης γιά νά διαφωνήσουν μέ τόν γάμο. Καί τό πράττουν, γιατί τότε τούς διαβεβαίωναν ὅτι μετά τό σύμφωνο δέν θά νομοθετηθεῖ ὁ γάμος. Ἀλήθεια ὅμως!
Μέ δεδομένο ὅτι πέρυσι συνήφθησαν σκάρτα 450 σύμφωνα συμβίωσης ὁμοφύλων σέ πληθυσμό 10 ἑκατομμυρίων κατοίκων, θά προχωρήσει κανείς σέ αὐτοκριτική, ὅτι γιά τόσο μικρό ἀριθμό πολιτῶν δέν νομοθετεῖς, ἀλλά ἐπιλύεις τά προβλήματα μέ ἄλλο τρόπο; Ἔ, Ντόρα; Στήν οὐσία, κανείς δέν θέλει πραγματικά νά νομοθετήσει οὔτε τό σύμφωνο οὔτε τόν γάμο. Ἀλλά νά ἐφαρμόσει τόν fake ὁρισμό τοῦ Κίσσινγκερ. Νά κτυπηθοῦν οἱ ρίζες μας. Ἡ ἰσχυρή ὀρθόδοξη παράδοση, ἡ ἔννοια τῆς πυρηνικῆς οἰκογένειας, ἡ γλῶσσα, ἡ πατρίδα. Καί τί περίεργο, ἔ; Ἐνῷ ὑποτίθεται ὅτι αὐτά δέν τά εἶπε ποτέ ὁ Κίσσινγκερ, ἐφαρμόζονται κατά γράμμα στήν πράξη. Θαῦμα!
