web analytics
ΕπικαιροΥγεια

Νέα μελέτη δείχνει σύνδεση μεταξύ των αυξανόμενων ποσοστών θανάτων από καρκίνο και του εμβολιασμού κατά του COVID-19

Τα υπερβολικά ποσοστά θνησιμότητας από νεοπλάσματα ξεκίνησαν το 2021 και «αυξήθηκαν σημαντικά» το 2022 για τις περισσότερες ηλικιακές ομάδες 15 ετών και άνω

Ο εμβολιασμός κατά του COVID-19 μπορεί να συνέβαλε στην αύξηση των θανάτων από νεοπλάσματα όπως ο καρκίνος κατά την περίοδο της πανδημίας 2021–22, αλλά και μετά το πέρας της, σύμφωνα με μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.

Η προεκτυπωτική μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο ResearchGate, διερεύνησε τα ποσοστά θνησιμότητας από νεοπλάσματα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το νεόπλασμα αναφέρεται ως μια ανώμαλη μάζα ιστού που προκαλείται από τα κύτταρα που διαιρούνται και αναπτύσσονται περισσότερο από το κανονικό ή δεν πεθαίνουν όταν θα έπρεπε. Ορισμένα νεοπλάσματα μπορεί να είναι κακοήθη, όπως οι καρκίνοι, και μπορεί να εξαπλωθούν ή να εισβάλουν σε άλλους ιστούς και μέρη του σώματος. Η μελέτη εξέτασε δεδομένα ποσοστού θνησιμότητας από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) των ΗΠΑ, διερευνώντας περιπτώσεις όπου τα νεοπλάσματα καταγράφηκαν ως υποκείμενη αιτία (UC) ή μία από τις πολλαπλές αιτίες (MC) θανάτου.

Η αναλογία θανάτου από καρκίνο MC/UC «τείνει να είναι σχετικά σταθερή με την πάροδο του χρόνου», έγραψαν οι ερευνητές. Ενώ η αναλογία ήταν «σχετικά σταθερή» μεταξύ 2010 και 2019, εκτινάχθηκε το 2020 και συνέχισε να αυξάνεται το 2021, το 2022 και το 2023. «Αυτό υποδηλώνει ότι κάτι ξεφεύγει από την υπάρχουσα τάση κατά την οποία τα άτομα με καρκίνο πέθαιναν όλο και περισσότερο από άλλη πάθηση ή λόγο.»

Οι ερευνητές εξήγησαν ότι το άλμα στην εμφάνιση των καρκίνων από το 2020 και έπειτα, οφείλεται σε σχετιζόμενες με τον COVID-19 ή άλλες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία που συνδέονται με την πανδημία, όπως τα lockdown, το άγχος, λιγότερη άσκηση, χειρότερες διατροφικές συνήθειες και έλλειψη ιατρικής περίθαλψης.

Όσον αφορά την αύξηση της αναλογίας θανάτων από καρκίνο MC/UC που παρατηρήθηκε το 2021, το 2022 και το 2023, «δεδομένων των περιπτωσιολογικών μελετών νεοπλασμάτων μετά από εμβολιασμό κατά του COVID-19 που αναφέρονται στη βιβλιογραφία, ένας πιθανός παράγοντας θα μπορούσε να είναι οι δυσμενείς επιπτώσεις των εμβολίων για τον COVID-19, τα οποία κυκλοφόρησαν το 2021 και δόθηκε προτεραιότητα σε ευάλωτες ομάδες όπως αυτές με καρκίνο», ανέφερε η μελέτη.

«Επιπλέον, δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει την πιθανότητα οι συνεχείς λοιμώξεις από τον COVID-19 ή το Long COVID να συνεισφέρουν στην αύξηση της συχνότητας ή της σοβαρότητας των καρκίνων, αν και έχει διαπιστωθεί ότι οι συνεχιζόμενες μολύνσεις, μπορεί και να οφείλονται στους επαναλαμβανόμενους εμβολιασμούς κυρίως με mRNA».

Τα υπερβολικά ποσοστά θνησιμότητας από νεοπλάσματα ξεκίνησαν το 2021 και «αυξήθηκαν σημαντικά» το 2022 για τις περισσότερες ηλικιακές ομάδες 15 ετών και άνω. Ήταν τα ηλικιωμένα άτομα ηλικίας 75 ετών και άνω που παρουσίασαν τις υψηλότερες αυξήσεις στους υπερβολικούς θανάτους, με τα άτομα ηλικίας 85 ετών και άνω να επηρεάζονται περισσότερο. Τα ποσοστά θανάτων από υπερβολικά MC άρχισαν να αυξάνονται το 2020 για ηλικιακές ομάδες 35 έως 44 ετών και άνω.

Οι ερευνητές συνέστησαν ότι «οι μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να επικεντρωθούν σε εμβολιασμένα και μη εμβολιασμένα άτομα για τον COVID-19 και εάν η ανάπτυξη εμβολιασμού ή οι παθήσεις που σχετίζονται με τον COVID-19, όπως το Long COVID-19, συμβάλλουν στη συνεχιζόμενη αύξηση των θανάτων που σχετίζονται με το νεόπλασμα».

Οι συγγραφείς ανέφεραν ορισμένους περιορισμούς στην ανάλυσή τους. Πρώτον, τα δεδομένα του ποσοστού θνησιμότητας του 2022 από το CDC ήταν προσωρινά, πράγμα που σημαίνει ότι οι αριθμοί υπόκεινται σε πιθανές αλλαγές, οι οποίες θα μπορούσαν στη συνέχεια να επηρεάσουν τα συμπεράσματα που έγιναν στη μελέτη.

Ένας άλλος παράγοντας είναι η πιθανή μείωση του προσυμπτωματικού ελέγχου, των διαγνωστικών και των θεραπειών για τον καρκίνο κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε υψηλότερους θανάτους από καρκίνο τα επόμενα χρόνια. Ωστόσο, αυτό δεν αναμένεται να έχει «πολύ μεγάλο αντίκτυπο» μεταξύ ατόμων ηλικίας 50 ετών και κάτω.

Η μελέτη διεξήχθη από δύο ερευνητές – τον ​​Yuri Nunes από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Nova της Λισαβόνας, στην Πορτογαλία και τον Carlos Alegria, διδάκτωρ Φιλοσοφίας. https://www.ganjingworld.com/embed/1ffqod1e0775RDTfQb2f4eIBU1u11c

Οι συγγραφείς δήλωσαν ότι δεν έλαβαν οικονομική υποστήριξη από κανέναν οργανισμό και ότι δεν υπήρχαν άλλες σχέσεις ή δραστηριότητες που θα μπορούσαν να έχουν επηρεάσει την υποβληθείσα μελέτη.

Ενώ η μελέτη υποδηλώνει πιθανούς δεσμούς μεταξύ των εμβολίων COVID-19 και του καρκίνου, άλλες ομάδες ειδικών απορρίπτουν τέτοιες συσχετίσεις. Σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία (ACS), «άτομα με καρκίνο (ή με ιστορικό καρκίνου) μπορούν να κάνουν το εμβόλιο για τον COVID-19 με ασφάλεια» αν και το εμβόλιο «μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματικό σε ορισμένα άτομα με καρκίνο». Το Blood Cancer UK ισχυρίζεται ότι «τα εμβόλια κατά του Covid είναι ασφαλή και αποτελεσματικά» για τα άτομα με την ασθένεια.

Εμβόλιο COVID και κίνδυνοι καρκίνου

Πολλές μελέτες έχουν συνδέσει τα εμβόλια κατά του COVID-19 με τον κίνδυνο νέων καρκίνων ή την επιδείνωση των υπαρχόντων. Μια μελέτη του Μαΐου 2023 διαπίστωσε ότι τα άτομα που υποβλήθηκαν σε επαναλαμβανόμενους εμβολιασμούς mRNA και έχουν υψηλές συγκεντρώσεις αντιγόνου μπορεί να παρουσιάσουν αυξημένη σύνθεση αντισωμάτων igG4 που μπορεί να «προάγουν την ανάπτυξη καρκίνου» μεταξύ των ευπαθών ατόμων.

Σε μια συνέντευξη στο πρόγραμμα «American Thought Leaders» του EpochTV, ο κλινικός παθολόγος Δρ Ράιαν Κόουλ είπε ότι η μόλυνση από DNA σε ορισμένα από τα εμβόλια για τον COVID-19 θα μπορούσε να ευθύνεται για την αύξηση των καρκίνων. Επισήμανε τους «καρκίνους τούρμπο», αναφερόμενος στο φαινόμενο των συμπτωμάτων του καρκίνου που εμφανίζονται πιο γρήγορα.

«Τώρα βλέπω τους καρκίνους του συμπαγούς ιστού σε ποσοστά που δεν έχω ξαναδεί… Ασθενείς που ήταν σταθεροί ή χωρίς καρκίνο για ένα, δύο, πέντε, δέκα χρόνια και ο καρκίνος τους επιστρέφει εκδικητικά και δεν ανταποκρίνονται καν στις παραδοσιακές θεραπείες», είπε.

Μια μελέτη που διεξήχθη από τον μικροβιολόγο Kevin McKernan, ερευνητή που εργάστηκε στο Πρόγραμμα Ανθρώπινου Γονιδιώματος του MIT, διαπίστωσε ότι η ποσότητα του DNA στα εμβόλια για τον COVID-19 θα μπορούσε να είναι 18 έως 70 φορές υψηλότερη από ό,τι οι κορυφαίοι φορείς υγείας τα θέτουν ως αποδεκτά όρια.

Μια ανασκόπηση της 17ης Δεκεμβρίου που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό Cureus ανέφερε ότι τα εμβόλια για τον COVID-19 μπορούν να προκαλέσουν γενετικές αλλαγές σε ασθενείς με καρκίνο που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην περαιτέρω ανάπτυξη της νόσου σε τέτοια άτομα.

«Ενθαρρύνουμε την επιστημονική και ιατρική κοινότητα να αξιολογήσει επειγόντως τον αντίκτυπο του εμβολιασμού κατά του COVID-19 και του ίδιου του COVID-19 στη βιολογία του καρκίνου και στα μητρώα όγκων, προσαρμόζοντας αναλόγως τις συστάσεις για τη δημόσια υγεία», έγραψαν οι συγγραφείς.

Η ανασκόπηση επεσήμανε ότι οι κλινικές δοκιμές των εμβολίων Pfizer και AstraZeneca περιέγραψαν «μείωση των λεμφοκυττάρων του πλάσματος 6-8 ημέρες μετά τον εμβολιασμό στο 45-46 τοις εκατό των συμμετεχόντων». Τα λεμφοκύτταρα είναι ένας τύπος λευκών αιμοσφαιρίων που βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να καταπολεμήσει ξένα βακτήρια και ιούς.

Η λεμφοπενία, μια κατάσταση στην οποία υπάρχει ασυνήθιστα χαμηλός αριθμός λεμφοκυττάρων, «έχει από καιρό συσχετιστεί με αυξημένη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου και κίνδυνο κακοήθειας», ανέφερε η ανασκόπηση. «Οι αλλοιώσεις των λεμφοκυττάρων είναι συχνές σε ασθενείς με καρκίνο και επηρεάζουν έντονα την πρόγνωση και την επιβίωση τους».

Δεδομένου ότι η λεμφοπενία συμβάλλει στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος ευνοϊκού για την εξέλιξη του καρκίνου, πρέπει να τηρείται «ιδιαίτερη προσοχή» όταν συνιστώνται εμβόλια COVID-19 σε καρκινοπαθείς — «ιδιαίτερα σε αυτούς που υποβάλλονται σε αντικαρκινική θεραπεία».

Τον Ιανουάριο, ο Γενικός Χειρουργός της Φλόριντα Δρ Τζόζεφ Λαντάπο προειδοποίησε τους πολίτες να μην χρησιμοποιούν τα εμβόλια της Pfizer και το mRNA COVID-19 της Moderna, επισημαίνοντας πιθανούς κινδύνους για εμφάνιση καρκίνου.

Η προεκτυπωτική μελέτη

Πηγή

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *