19η Μαΐου: Η «Φλόγα της Μνήμης» άναψε στο μνημείο για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, στη Θεσσαλονίκη
Το τραγούδι του Πόντου δεν σταμάτησε ποτέ, είπε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Ζέρβας.
Τη «Φλόγα της Μνήμης» για τις 353.000 αθώες ψυχές, Έλληνες του Πόντου, που έπεσαν θύματα Γενοκτονίας από το μαχαίρι των Νεότουρκων και των κεμαλιστών, άναψε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Ζέρβας, μπροστά από το μνημείο του ποντιακού ελληνισμού, στην πλατεία Αγίας Σοφίας.
Η εκδήλωση που έγινε στο πλαίσιο του Δικτύου Πόλεων με Ποντιακές Κοινότητες της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος, άρχισε με την ομιλία του Κωνσταντίνου Ζέρβα, ο οποίος ανέφερε μεταξύ άλλων ότι «βρισκόμαστε εδώ, για να τιμήσουμε τους 353.000 Έλληνες του Πόντου, που σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους, με μια πολιτική απόφαση, με μια συντονισμένη στρατηγική. Πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, για να γίνει κτήμα ολόκληρης της ανθρωπότητας το έγκλημα σε βάρος των Ελλήνων της Ανατολής, των Αρμενίων, των Ασσυρίων. Αυτό πρέπει να γίνει γνωστό διεθνώς».
Ο Κωνσταντίνος Ζέρβας σημείωσε ακόμα ότι «η Θεσσαλονίκη τιμάει, θυμάται, δεν ξεχνά τους πρόσφυγες που συνέβαλαν στην αναγέννησή της. Η λύρα στη Θεσσαλονίκη δε σίγησε ποτέ, το τραγούδι του Πόντου δε σταμάτησε ποτέ. Οι Έλληνες στον Πόντο δημιούργησαν έναν πολιτισμό, για τον οποίο είμαστε περήφανοι. Αυτόν τον πολιτισμό σταμάτησαν, αυτούς τους ανθρώπους ξερίζωσαν και έσφαξαν. Πρέπει να αναγνωριστεί διεθνώς αυτή η κατάσταση, για να μη μείνει κανένας που να μην το γνωρίζει».
Στη συνέχεια ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης άναψε με μία δάδα τη Φλόγα της Μνήμης, προκειμένου, όπως είπε, να μεταφερθεί το μήνυμα στις επόμενες γενιές και να έχουν περηφάνια και αγάπη για την πατρίδα.
«Ζήτημα όλων των Ελλήνων η διεθνής αναγνώριση της Γενοκτονίας»
Από την πλευρά της η πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων Χριστίνα Σαχινίδου, σημείωσε ότι είναι υποχρέωση του καθενός να μεταλαμπαδεύσει στις επόμενες γενιές «τον ξεριζωμό ενός λαού», προσθέτοντας ότι «η διεθνής αναγνώρισή του αποτελεί ζήτημα όλων των Ελλήνων που αγανακτούν για το έγκλημα που διαπράχθηκε και ζητούν μία συγνώμη».
Η Χριστίνα Σαχινίδου ανέφερε ακόμα ότι η συνεχιζόμενη άρνηση από την πλευρά της Τουρκίας της Γενοκτονίας των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυροχαλδαίων καθώς και οι παραβιάσεις στο Αιγαίο αποτελούν παραδείγματα του μόνιμου επεκτατισμού της.
«Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να εντάξει στη διεθνή ατζέντα της το ζήτημα της Γενοκτονίας. Η σιωπή δεν κάνει ποτέ λάθος. Η σιωπή των ανθρώπων που ξεριζώθηκαν από εκεί, έγινε ψίθυρος, έγινε φωνή, έγινε κραυγή. Με αυτήν την κραυγή φωνάζουμε σε όλον τον κόσμο ότι πρέπει να δικαιωθούν οι ψυχές των ηρώων μας που βρίσκονται στον ουρανό», τόνισε η Χριστίνα Σαχινίδου.
«Ο θύτης παραμένει ατιμώρητος 103 χρόνια μετά»
Για τον θύτη που παραμένει ατιμώρητος 103 χρόνια μετά την αποφράδα ημέρα που σήμανε τον ξεριζωμό και τη Γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού, έκανε λόγο ο πρόεδρος του ΣΠΟΣ ν. Θεσσαλονίκης και εκπρόσωπος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος Παύλος Γαλεγαλίδης. Ο ίδιος σημείωσε ακόμα ότι «τις επετείους δεν τους πρέπουν πια τα μοιρολόγια και τα σκυμμένα κεφάλια. Τιμούμε τους 353.000 γενοκτονημένους προγόνους μας μέχρι την τελική δικαίωση. Ο αγώνας δεν είναι μόνο δικός μας αλλά ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ποτέ πια Γενοκτονία», τόνισε ο Παύλος Γαλεγαλίδης.
Στη συνέχεια το τραγούδι «Την πατρίδα μ’ έχασα» ερμήνευσε η Χριστίνα Κεμανετζίδου, υπό τους ήχους της λύρας του Τάσου Μωυσιάδη, φοιτητές και οι δύο του τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, ενώ ο ηθοποιός Νικόλαος Νικολάου σκόρπισε ρίγη συγκίνησης διαβάζοντας με γλαφυρότητα απόσπασμα από το λόγο του Λεωνίδα Ιασονίδη, που απήγγειλε, εν είδη μνημοσύνου για τους σφαγιασθέντες Έλληνες του Πόντου, στον ναό του Αγίου Νικολάου Κωνσταντινούπολης, στις 24 Απριλίου 1922, παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη Μελετίου Μεταξάκη.
Ακολούθησε το χορευτικό του Δήμου Θεσσαλονίκης και η εκδήλωση έκλεισε με την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου από την μπάντα του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Ρωμανός Κοντογιαννίδης
