Δόξα καὶ τιμὴ στοὺς ἥρωες
Σήμερα συμπληρώνονται 75 χρόνια ἀπὸ τὴ λήξη τοῦ ἀνταρτοπoλέμου 1946-1949. Ὁ Ἐθνικὸς Στρατὸς στέφθηκε νικητὴς στὸν πόλεμο ποὺ ἔδωσε ἡ πατρίδα μας ἐναντίον τῶν κομμουνιστῶν, οἱ ὁποῖοι ἤθελαν καὶ νὰ ἀποσπάσουν κομμάτια τῆς ἐπικρατείας γιὰ νὰ τὰ ἀποδώσουν στοὺς Σλάβους καὶ νὰ προσδέσουν τὴν Ἑλλάδα στὸ ἅρμα τῆς τυραννίας, τῆς φτώχειας, τῆς πείνας καὶ τῆς παρακμῆς, τὸ ὁποῖο ἔσερνε ἡ Σοβιετικὴ Ἐνωση.
Γλιτώσαμε τὸν ἐγκλεισμό μας στὰ σταλινικὰ κάτεργα ἐπειδὴ τὰ ἑλληνικὰ νιᾶτα προέταξαν τὰ στήθη τους καὶ ρίχτηκαν στὶς μάχες ἐναντίον ἑλληνόφωνων καὶ σλαβόφωνων ἐχθρῶν, ποὺ ἐπεδίωκαν τὴν ὑποδούλωση τοῦ λαοῦ καὶ τὸν διαμελισμὸ τῆς πατρίδας. Ἡ Ἑλλάδα, ὅπως ἐκφραζόταν ἀπὸ τοὺς βασιλεῖς, τὶς δημοκρατικὰ ἐκλεγμένες κυβερνήσεις, τὶς Ἐνοπλες Δυνάμεις καὶ τὴ συντριπτικὴ πλειονότητα τοῦ λαοῦ, πολέμησε ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν ἐναντίον… τοῦ ἐσωτερικοῦ καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ ἐχθροῦ.
Αὐτὰ εἶναι μὲν γνωστά, ἀλλὰ ὑπάρχουν πολιτικὲς δυνάμεις ποὺ ἀποφεύγουν νὰ τὰ παραδεχτοῦν καὶ νὰ ἀναγνωρίσουν ἔμπρακτα τοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς θυσίες τῶν ὁπλιτῶν, τῶν ἀξιωματικῶν καὶ τῶν ἁπλῶν πολιτῶν, ποὺ θυσιάστηκαν γιὰ νὰ εἴμαστε ἐμεῖς σήμερα ἐλεύθεροι. Τὸ ΚΚΕ, ὅπως εἶναι ἀναμενόμενο, ἀρνεῖται τὴν πραγματικότητα καὶ συκοφαντεῖ τοὺς στρατιῶτες καὶ τοὺς πολῖτες ποὺ πολέμησαν τὶς ἀποσχιστικὲς κατσαπλιάδικες συμμορίες.
Ἡ ἱστορία αὐτοῦ τοῦ κόμματος εἶναι διάστικτη μὲ μαζικοὺς φόνους, φρικώδη ἐγκλήματα καὶ προδοσίες σὲ βάρος τῆς Ἑλλάδας. Ἡ ἡγεσία του δὲν τολμᾶ νὰ πεῖ καὶ νὰ γράψει τὴν ἀλήθεια γιατί θὰ αὐτοαναιρεθεῖ. Γι’ αὐτὸ καθυβρίζει ἀκόμα καὶ τὰ μνημόσυνα ποὺ γίνονται γιὰ τοὺς νεκροὺς πολεμιστὲς τοῦ Ἐθνικοῦ Στρατοῦ καὶ τὰ θύματα τῶν κομμουνιστῶν σφαγέων, χαρακτηρίζοντάς τα «γιορτὲς μίσους».
Ὡστόσο, ἀκόμα καὶ τὰ ἀστικὰ κόμματα, καὶ εἰδικὰ ἡ Νέα Δημοκρατία, τρέμουν νὰ ποῦν ἔστω καὶ μισῆ κουβέντα ὑπὲρ τῶν ἡρώων τοῦ ἀντισυμμοριακοῦ ἀγῶνα, διότι θεωροῦν ὅτι μποροῦν νὰ χαρακτηριστοῦν «ἀκροδεξιὰ» ἀπὸ τὸ ΚΚΕ καὶ τοὺς ἰδεολογικοὺς ἀπογόνους τῶν ἀνταρτῶν τοῦ 1946-1949 καὶ τῶν σφαγέων, ποὺ δολοφονοῦσαν γυναικόπαιδα καὶ τὰ ἔριχναν στὶς πηγάδες.
Ἡ «δημοκρατία» δὲν συμμετέχει στὴ συνωμοσία τῆς σιωπῆς. Ἀναγνωρίζει τὴ συμβολὴ τῶν ἡρώων μας στὴν ἀπόκρουση τῆς κομμουνιστικῆς ἀπειλῆς καὶ καλεῖ τοὺς εὐσυνείδητους πολῖτες νὰ πράξουν τὸ ἴδιο.
