Πώς η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την υπόθεση της οπαδικής βίας για να μην λογοδοτήσει για τα ελληνοτουρκικά
Δεν έδωσε καμία εξήγηση για το περιεχόμενο την «κοινής διακήρυξης φιλίας»
H κυβέρνηση αναζητούσε μία ευκαιρία για να αλλάξει άμεσα την πολιτική ατζέντα, σε μία κρίσιμη συγκυρία για τον Ελληνισμό, μετά την επίσκεψη του Τούρκου προέδρου Ρ.Τ.Ερντογάν στην Αθήνα όπου όλα δείχνουν πως πήρε ότι ήθελε και ζητούσε.
Η ευκαιρία της δόθηκε και δεν ήταν άλλη από την στροφή της κοινής γνώμης στα επεισόδια του Ρέντη, που στοίχισαν τον βαρύτατο τραυματισμό του 31χρονου αστυνομικού και η μετέπειτα απόφαση της κυβέρνησης να προκαλέσει οικονομική καταστροφή σε όλες τις ΠΑΕ ανεξαρτήτως αν φταίνε ή όχι και μάλιστα με αφορμή έναν αγώνα ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με αυτές.
Παραδόξως την ίδια αλλαγή πολιτικής ατζέντας έχουν και στην Τουρκία, όπου επειδή γρονθοκοπήθηκε ένας διαιτητής από ποδοσφαιρικό παράγοντα, ο οποίος μάλιστα είναι και μέλος του κυβερνώντος κόμματος του ΑΚΡ, αποφάσισαν να διακόψουν όλους τους ποδοσφαιρικούς αγώνες.
Ουδέποτε στην Ελλάδα και στην Τουρκία υπήρχε τέτοια προδιάθεση για αντιμετώπιση της οπαδικής βίας.
Όταν λοιπόν συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι εύλογο κάποιος να σκέφτεται ότι σαν πολιτική συγκυρία είναι ιδιαίτερα βολική.
Ειδικά στην περίπτωση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, το κέρδος είναι ιδιαίτερα μεγάλο καθώς ο Τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ.Ερντογάν, ξεκάθαρα «άπλωσε» την ατζέντα του:
«Τουρκική» μειονότητα στην Θράκη, καμία αναχαίτιση στο Αιγαίο και άρα αποδοχή του διαμοιρασμού τους, δύο κράτη στην Κύπρο και αποστρατιωτικοποίηση των νησιών.
Η «κοινή διακήρυξη φιλίας» όσο ασαφής κι αν δείχνει εκ πρώτης όψεως, τελικά είναι… σαφέστατη.
«Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, που περιλαμβάνουν μέτρα στον στρατιωτικό τομέα που θα συνέβαλλαν στην εξάλειψη αδικαιολόγητων πηγών έντασης, καθώς και των κινδύνων που απορρέουν από αυτές.
Τα Μέρη δεσμεύονται να απέχουν από κάθε δήλωση, πρωτοβουλία, ή ενέργεια που θα μπορούσε να υπονομεύσει ή να απαξιώσει το γράμμα και το πνεύμα αυτής της Διακήρυξης ή να θέσει σε κίνδυνο τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή τους».
Τι σημαίνει θα απέχουν από κάθε δήλωση, πρωτοβουλία ή ενέργεια που θα υπονόμευε την διακήρυξη;
Μεταφορά οπλισμού στα νησιά, ή ασκήσεις στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, σημαίνουν ακριβώς αυτό για την Άγκυρα: Πράξεις «υπονόμευσης».
Κατά την συνάντησή των Ερντογάν-Μητσοτάκη, δεν δόθηκε καμιά διευκρίνηση για το περιεχόμενο της διακήρυξης και βασικά δεν υπήρξε καν ούτε ερώτηση από τους δημοσιογράφους.
Άμεσα δόθηκε η «λαβή» από την επικαιρότητα στην κυβέρνηση για αποδράσει με το μικρότερο δυνατό επικοινωνιακό κόστος.
Μόνο ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και πήρε ξεκάθαρη θέση για αυτά που ετοιμάζονται εν αγνοία του ελληνικού λαού.
«Γκρίζες ρυθμίσεις, οι οποίες έχουν ως στόχο, με αυθαίρετη ερμηνεία των συνομιλητών μας, να παγώσουν ή να αναστείλουν την άσκηση της εθνικής μας κυριαρχίας στο Αιγαίο, τη Θράκη και την Κύπρο, εκεί που κρίνεται το στρατηγικό βάθος του Ελληνισμού, δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές.
Πολύ δε περισσότερο εάν ο στόχος τρίτων είναι η συνδιαχείριση του αρχιπελάγους του Αιγαίου. Εμείς οι Έλληνες επιζητούμε την ειρήνη και τις σχέσεις καλής γειτονίας με όλους τους γείτονές μας, αλλά πάντοτε είμαστε σε επιφυλακή για να διακρίνουμε τυχόν κινδύνους που ελλοχεύουν εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.
Είναι χρέος όλων μας να ορθώσουμε ενιαίο εθνικό μέτωπο για να αποκρούσουμε τυχόν απαιτήσεις που θα οδηγήσουν στην διχοτόμηση του Αιγαίου και στην εγκατάλειψη της Κύπρου»
