Ἡ ΝΙΚΗ γιά τήν ἡμέρα ἐκπαιδευτικῶν
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ὅ,τι σ’ ἀπόμεινε ἀκόμη στή ζωή σου,
Μήν τ’ ἀρνηθεῖς! Θυσίασέ το ὡς τή στερνή πνοή σου!
Χτίσ’ τό παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι ἄν λίγη δύναμη μές στό κορμί σου μένει,
Μήν κουρασθεῖς. Εἶν’ ἡ ψυχή σου ἀτσαλωμένη.
Θέμελα βάλε τώρα πιό βαθιά,
Ὁ πόλεμος νά μήν μπορεῖ νά τά γκρεμίσει.
Σκάψε βαθιά. Τί κι ἄν πολλοί σ’ ἔχουνε λησμονήσει;
Θά θυμηθοῦνε κάποτε κι αὐτοί
Τά βάρη πού κρατάς σάν Ἄτλαντας στήν πλάτη,
Ὑπομονή! Χτίζε, σοφέ, τῆς κοινωνίας τό παλάτι!
Κωστής Παλαμάς, “Στόν Δάσκαλο”…
Δέν θά μποροῦσε νά περιγραφεῖ καλύτερα ὁ ρόλος τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ ἀπό τό ποίημα τοῦ Παλαμά. Σήμερα ἔχουμε καταστρέψει τόν ἐκπαιδευτικό ὡς θεμέλιο καί ψυχή τοῦ σχολείου καί τόν μεταβάλαμε δυστυχῶς σέ συνδικαλιστή καί φροντιστή, σέ πρότυπο ἰδιοτέλειας καί ἀδιαφορίας, πού ξέρει ἁπλῶς νά ἔχει διεκδικήσεις καί νά πολιτικολογεῖ.
Παράλληλα, σέ πλήρη ἀντίθεση μέ τό πνεύμα τῶν ἱδρυτῶν τοῦ Συντάγματός μας, στά σχολεία μας σβήνεται συστηματικά ὁ Χριστός, ἡ Πατρίδα καί οἱ εὐγενικές ἀξίες τῶν παππούδων μας. Ὅταν δέν διδάσκεις ἔμπρακτο σεβασμό καί ταπεινοφροσύνη, ἀναγκάζεσαι νά μετράς τήν αὔξηση τοῦ «μπούλινγκ». Ὅταν δέν διδάσκεις ὀλιγάρκεια καί ἐξοικονόμηση, ἀναγκάζεσαι νά κηρύττεις τήν ἀνακύκλωση τῶν ἄπειρων σκουπιδιῶν. Ὅταν δέν διδάσκεις φιλότιμο καί ἐλεημοσύνη, παρανοείς μέ ἀτελείωτη δικαιωματολογία. Ὅταν δέν διδάσκεις τήν ἱστορία σου, εἶσαι ὑποχρεωμένος νά ξαναζήσεις τίς μελανότερες σελίδες της.
Δέν καταλαβαίνουμε πώς καλό σχολεῖο εἶναι αὐτό πού ἔχει ἀφοσιωμένους δασκάλους, οἱ ὁποῖοι, μετ΄ ἐπιστήμης, χαλυβδώνουν τά παιδιά μέ ψυχή καί Χριστό, μέ φιλοπατρία καί φιλοτιμία, μέ πρότυπο τόν ἅγιο καί τόν ἥρωα, τόν Πατροκοσμά καί τόν Καραϊσκάκη.
«Παιδεία ἐστὶ οὐ τὴν ὑδρία πληρῶσαι, ἀλλὰ ἀνάψαι αὐτήν», ἔλεγε ὁ Πλάτωνας. Ἡ Παιδεία εἶναι, ὄχι τό γέμισμα τοῦ ἄδειου δοχείου (ὁ ἐγκέφαλος τοῦ παιδιοῦ), ἀλλά ἄναμμα ψυχῆς, εἶναι φῶς. Ἡ Παιδεία μέ ἀξίες, ἡ σπουδαιότητα τῆς ἀγωγῆς πού πρέπει νά λαμβάνει ὁ ἄνθρωπος στήν παιδική ἡλικία.
Σεβόμαστε καί τιμοῦμε τούς ἐκπαιδευτικούς πού ἐπιτελούν τόν ρόλο τους μορφώνοντας καί παιδεύοντας τά παιδιά μας. Πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι ἡ πολιτεία ὀφείλει νά τούς σέβεται καί νά τούς συμπεριφέρεται μέ ἀξιοπρέπεια, νά τούς παρέχει τήν ἀναγκαία μονιμότητα ὥστε καί αὐτοί νά προγραμματίζουν τή ζωή τους. Νά τούς παρέχει ἐπιβράβευση γιά τήν ἀποτελεσματική διδασκαλία καί στήριξη μέ τά σωστά βιβλία ὥστε νά φωτίσουν τό νού καί τήν ψυχή τῶν παιδιών μας.
Ἡ φωτογραφία εἶναι ἀπό τό Δημοτικό σχολεῖο Διαφανίου Καρπάθου, τό ὁποῖο φέτος γιά πρώτη φορά μετά ἀπό 63 χρόνια δέν ἄνοιξε τίς πόρτες του…
