Δύσκολη εξίσωση για το Μαξίμου οι νέες ταυτότητες
Οι εικόνες από τα αστυνομικά τμήματα, με τις ουρές των πολιτών και το κύμα αντιδράσεων, είναι το πρόγευμα για το τι θα ακολουθήσει όταν κυκλοφορήσουν
Μπορεί η Ελλάδα να βιώσει τον… δεύτερο γύρο της μάχης των ταυτοτήτων; Το ερώτημα αυτό έχει αρχίσει να προκαλεί προβληματισμό στο Μαξίμου, καθώς οι εκπρόσωποι του επιτελικού κράτους βλέπουν τις κινητοποιήσεις κομμάτων, ενώσεων και πολιτών κατά των νέων ταυτοτήτων να φουντώνουν απότομα. Αν οι εικόνες από τα αστυνομικά τμήματα, στα οποία πολίτες συνέρρεαν τις προηγούμενες ημέρες για να ανανεώσουν τις παλιές τους ταυτότητες και έτσι να αποφύγουν την έκδοση των νέων, ήταν ένα πρώτο προειδοποιητικό καμπανάκι, τότε η ανακοίνωση των πρώτων συλλαλητηρίων για την ερχόμενη εβδομάδα ήταν ένας κρότος που ήχησε για τα καλά στην κυβέρνηση. Μπορεί όμως η μάχη των ταυτοτήτων, που ξέσπασε το 1999, να επαναληφθεί το 2023 και η ελληνική κοινωνία να διχαστεί μεταξύ των υποστηρικτών και των αρνητών των νέων ταυτοτήτων; Η απάντηση στο ερώτημα μοιάζει να είναι μάλλον αρνητική για μια σειρά λόγων.
Ο πρώτος έχει να κάνει με την επίσημη Εκκλησία, στην κεφαλή της οποίας δεν βρίσκεται ο μακαριστός Χριστόδουλος, ο οποίος είχε τότε μετατραπεί σε πρωταγωνιστή του μετώπου κατά της κυβέρνησης Σημίτη, αλλά ο μετριοπαθής Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Πέραν όμως της ιδιοσυγκρασίας και του χαρακτήρα των δύο Αρχιεπισκοπών, η μεγάλη διαφορά των δύο προσώπων έγκειται στην ικανότητά τους να απευθύνονται σε πλατιές μάζες. Ο μακαριστός Χριστόδουλος αποτελούσε τότε το δημοφιλέστερο δημόσιο πρόσωπο στην κοινωνικοπολιτική ζωή της χώρας, όντας ικανός να συνομιλεί, να εμπνέει και να κινητοποιεί πληθυσμούς αρκετά ετερόκλητους. Την ίδια ώρα, στο πολιτικό επίπεδο, τα δεδομένα του 2023 με αυτά του 1999 είναι τελείως διαφορετικά.
Πρώτον, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αυτή τη στιγμή ισχυρότατη νομιμοποίηση λόγω των πρόσφατων εκλογών, η οποία του επιτρέπει να κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό. Δεύτερον, εν αντιθέσει με το 1999 και τον Κώστα Σημίτη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει τη χαρά να μην έχει αξιωματική αντιπολίτευση. αλλά ένα κατακερματισμένο πολιτικό σύστημα. Τρίτον και κυριότερο, ο σημερινός πρωθυπουργός δεν θα δει τη Ν.Δ. να στηρίζει σιωπηρά ή άτυπα τις κινητοποιήσεις αυτές, όπως συνέβη το 2000, όταν η «γαλάζια» παράταξη «έβαλε πλάτη» στις λαϊκές συγκεντρώσεις. Ωστόσο, σε αυτή την εξίσωση, που μοιάζει να βγάζει εύκολα αποτέλεσμα και η οποία έχει μετρηθεί από το Μαξίμου, υπάρχει ένας άγνωστος παράγοντας, ο οποίος μπορεί να τινάξει το αποτέλεσμά της στον αέρα. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον παράγοντα «λαός», ο οποίος μπορεί να ξεπεράσει τις κομματικές αλλά και τις θρησκευτικές ηγεσίες.
Και όσο τα mainstream μέσα ενημέρωσης και οι πολιτικοί εκπρόσωποι της κυβέρνησης αντιμετωπίζουν τον κόσμο με απαξίωση και με την αλαζονεία των αρίστων τόσο το ενδεχόμενο γιγάντωσης αυτού του κινήματος αυξάνεται. Το ίδιο άλλωστε έγινε και στην προηγούμενη μεγάλη κρίση του κορονοϊού και των εμβολίων, όταν η κυβέρνηση, αντί να επενδύσει στην ενημέρωση, έριξε όλο το βάρος στη δυσφήμηση των διαφωνούντων, στην τιμωρία των ανεμβολίαστων και εν τέλει στη γιγάντωση του αντιεμβολιαστικού κινήματος. Αυτές οι φωνές στην πραγματικότητα λειτουργούν σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία, καθώς ταΐζουν αυτό που δήθεν θέλουν να πολεμήσουν και γιγαντώνουν το κοινωνικό χάσμα. Το ζήτημα των ταυτοτήτων, όμως, έχει αρχίσει δειλά να μπαίνει και στη σφαίρα της πολιτικής και κομματικής αντιπαράθεσης.
Οι αντιδράσεις της αντιπολίτευσης και η αλαζονική απάντηση της κυβέρνησης περί «ψεκασμένων»
Προμετωπίδα στη μάχη κατά της κυβέρνησης είναι η Ελληνική Λύση και η ΝΙΚΗ, ενώ ερωτήματα έχει θέσει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης βλέπει οικονομικό σκάνδαλο πίσω από τις νέες ταυτότητες, θέτοντας ερωτήματα στην κυβέρνηση αναφορικά με τους διαγωνισμούς, που έχουν ακυρωθεί δύο φορές και πλέον έχουν καταλήξει σε… απευθείας ανάθεση.
Οσον αφορά την Ελληνική Λύση, το κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου είναι έτοιμο να ανεβάσει τους τόνους για το ζήτημα των νέων ταυτοτήτων, θέτοντας στο επίκεντρο δύο διαφορετικά ζητήματα. Το πρώτο έχει να κάνει με την οικονομική διάσταση της υπόθεσης, τόσο ως προς τους αναδόχους του έργου όσο και ως προς τις οικονομικές συμφωνίες που θα ακολουθήσουν. Το δεύτερο έχει να κάνει με τη διάσταση του σεβασμού των προσωπικών δεδομένων των πολιτών, καθώς από το κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου διαμηνύουν πως δεν θα δεχθούν την παραβίασή τους.
Οπως εξήγησε στην «κυριακάτικη δημοκρατία» βουλευτής του κόμματος, «οι ταυτότητες είναι κάρτα ταυτοποίησης του κατόχου και τίποτα άλλο», ενώ ξεκαθάρισε πως «δεν θα γίνει ανεκτή οποιαδήποτε προσπάθεια φακελώματος των Ελλήνων πολιτών και συμπερίληψης στην ταυτότητα ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, όπως ο φάκελος υγείας». Αυτό, ωστόσο, που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η στάση της Ελληνικής Λύσης όσον αφορά τα συλλαλητήρια και αν το κόμμα αναμένεται να μπει δυναμικά στις κινητοποιήσεις που έχουν οργανωθεί. Η απάντηση του βουλευτή του κόμματος ήταν ξεκάθαρα αρνητική, λέγοντας χαρακτηριστικά πως η Ελληνική Λύση δεν είναι κόμμα πολιτικού ακτιβισμού, αλλά λειτουργεί θεσμικά, με προτάσεις.
Σε αντίθεση με την Ελληνική Λύση, το κόμμα του Δημήτρη Νατσιού επενδύει περισσότερο στο ζήτημα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, τονίζοντας πως οι νέες ταυτότητες δεν μπορούν να περιέχουν μικροτσίπ και να αποθηκεύουν πληροφορίες για τις οποίες θα έχει άγνοια ο κάτοχός της. «Είμαστε κάθετα αντίθετοι σε κάθε μορφή φακελώματος των πολιτών» διεμήνυσε στην «κυριακάτικη δημοκρατία» στέλεχος του κόμματος. Οσον αφορά μάλιστα τις κινητοποιήσεις, η θέση του κόμματος είναι σαφής: «Θα κρίνουμε το πλαίσιο κάθε συγκέντρωσης ξεχωριστά και, όταν συμφωνούμε, θα συμμετέχουμε ενεργά».
Σε απάντηση, το Μαξίμου επιχειρεί να «θάψει» τις επικρίσεις και τα ερωτήματα, επιλέγοντας να «τσουβαλιάζει» επιχειρήματα και απόψεις, και βαφτίζοντας «ψεκασμένο» και «συνωμοσιολόγο» οποίον ασκεί κριτική.
