Ζητείται ιατρός… ζητείται άνθρωπος…
της Αγγελικής Παπαζάνη
Αθήνα 2022. Πολυτελές ιδιωτικό ιατρείο. Ο επικεφαλής ιατρός δέχεται την ερώτηση «Γιατί πετάξατε στα σκουπίδια τον Κώδικα της Νυρεμβέργης»; Και η απάντησή του αποστομωτική «Γιατί είχαμε πόλεμο (με τον αόρατο εχθρό). Αυτά θα κοιτάμε τώρα»;
Καρδίτσα 2022. Ο πυρηνικός γιατρός σε αναστολή Ζήσης Δεληχάς σε λόγο του στην πλατεία Καρδίτσας δηλώνει «Είμαι γιατρός και δεν διανοήθηκα ποτέ ότι θα έρθει κάποια μέρα που κάποιοι θα με υποχρεώσουν δια νόμου να διαθέσω το σώμα μου για μια ιατρική πράξη. Ως γιατρός διαφωνώ, διότι αντικρούει σε όλα όσα διδάχθηκα μέχρι σήμερα. Αντικρούει στον όρκο που έδωσα. Αντικρούει στη Δημοκρατία. Αντικρούει στην ίδια την Ιατρική που είναι ανθρωπιστική επιστήμη. Αντικρούει στην αξία του ανθρώπου που αποτελεί το θεμελιώδες δικαίωμα πάνω στο οποίο εδράζονται και αναπτύσσονται όλα τα επιμέρους δικαιώματα».
Ο πρώτος γιατρός με περισπούδαστο ύφος αποδέχεται ότι ο κώδικας της Νυρεμβέργης καταστρατηγήθηκε αλλά με δικαιολογία τον πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού. Με αυτήν του, βέβαια, την παραδοχή δικαιολογεί ταυτόχρονα και τον Χίτλερ. Γιατί και αυτός πόλεμο είχε! Έτσι πετάει στον κάλαθο των αχρήστων τον Κώδικα της Νυρεμβέργης και την Ιατρική Δεοντολογία, υποστηρίζοντας το επίσημο αφήγημα. Αισθάνεται ότι ανήκει στους ισχυρούς, είναι φορέας της κρατούσας άποψης και για αυτό διατηρεί την εργασία του . Βρίσκεται σε απόλυτη σύγκλιση…
Ο δεύτερος αντιστέκεται σθεναρά (μέχρι αναστολής). Υποστηρίζει την Ελευθερία της επιλογής και έχει εμπεριστατωμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη άποψη για ό,τι έχει να κάνει με αυτό που επιβάλλεται. Δεν συμφωνεί με το επίσημο αφήγημα, γι’ αυτό δεν διατηρεί ούτε την εργασία του ούτε την ασφάλισή του. Είναι θύμα της παρέκκλισης. Αν δεν συγκλίνει… δεν θα μπορέσει να εργαστεί!
Και εδώ εγείρεται μια σειρά ερωτημάτων.
Στην καθημερινή μας πρακτική το σύνηθες είναι οι γιατροί να διαφωνούν τόσο σε επίπεδο διάγνωσης όσο και θεραπείας για τα ίδια περιστατικά. Όλοι μας το έχουμε βιώσει. Πώς είναι δυνατόν τώρα να απαιτείται τέτοια «καταθλιπτική ομοφωνία»; Γιατί δεν διώκονταν μέχρι τώρα όσοι εξέφραζαν μια άλλη άποψη ή πολλές άλλες απόψεις;
Πότε είδαμε μέχρι τώρα την Ιατρική να εναγκαλίζεται με τέτοιο πάθος (και χωρίς φόβο) την Εξουσία; Να υπακούει σε κυβερνητικές εντολές; Εμείς ποτέ μέχρι τώρα… Στη ναζιστική Γερμανία, όμως, αυτό συνέβη. Και αν ρίξουμε μια «καθαρή» ματιά, θα το αντιληφθούμε. Και αν εμείς για δικούς μας λόγους δεν μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε, τότε θα πρέπει να ακούσουμε τις φωνές όσων βίωσαν στο πετσί τους το Ολοκαύτωμα που για μας είναι απλώς ένα μακρινό μακάβριο γεγονός.
«Η παγκόσμια επίθεση στις ελευθερίες μας και στο δικαίωμά μας στην Αυτοδιάθεση διευκολύνεται από τα όπλα της ιατρικής. Τότε και τώρα, το ιατρικό κατεστημένο παρέχει ένα κάλυμμα νομιμότητας στη μαζική ιατρική δολοφονία», λέει η επιζήσασα του Ολοκαυτώματος Vera Sharav που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι οι Ναζί «χρησιμοποίησαν τα ψυχολογικά όπλα του φόβου και της προπαγάνδας, για να επιβάλουν ένα καθεστώς γενοκτονίας:
– Οι δαιμονισμένοι Εβραίοι ως φορείς ασθενειών, που είναι και η αιτία της δυστυχίας τους.
– Συστηματικά εξαφανισμένα ηθικά πρότυπα και αξίες.
– Καταστροφή της κοινωνικής συνείδησης στο όνομα της δημόσιας υγείας. https://choratouaxoritou.gr/?p=176147
Τον ίδιο κώδωνα κρούει και ο ψυχίατρος Leo Alexander που αναφέρει ότι στη ναζιστική Γερμανία «τα εγκλήματα άρχισαν με μικρά αρχικά βήματα. Προηγήθηκε μια μικρή βασική αλλαγή στην κοσμοθεωρία των γιατρών, […] ήρθε η εγκατάλειψη της πίστης στον Όρκο του Ιπποκράτη και η απόρριψη μιας ηθικής στάσης για την άσκηση της Ιατρικής που είχε κυριαρχήσει επί δύο χιλιάδες χρόνια και τελικά αρκετοί γιατροί μεταμορφώθηκαν (μετά από πιέσεις του καθεστώτος) από ευγενείς υπηρέτες του ασθενή σε απάνθρωπους χειριστές τεχνικών δεδομένων». https://www.athensvoice.gr/world/688006_i-epistimi-ton-nazi-giatron-healers-and-killers»
Από πότε καταργήθηκε η συναίνεση και δεν το γνωρίζαμε; Από πότε η Ιατρική αποψιλώθηκε των ηθικών αξιών της;
Το 2018 ο κος Γ. Πατούλης προλογίζει τον ΚΙΔ επισημαίνοντας ότι «Η προσήλωση στο ιατρικό καθήκον, ο σεβασμός στον ασθενή […]αποτελούν τον βασικό άξονα στην ορθή καθημερινή ιατρική πρακτική. Στο πλαίσιο αυτό, η ιατρική δεοντολογία, η ιατρική ηθική αποκτούν στις μέρες μας -και σ’ αυτές που θα ακολουθήσουν- ξανά μια ξεχωριστή αξία».
Ο ίδιος ο Κώδικας στα επιμέρους άρθρα του ορίζει ότι «η Ιατρική διέπεται από απόλυτο σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους χωρίς διάκριση […] Ο ιατρός σέβεται την ανθρώπινη ζωή ακόμη και κάτω από απειλή και δεν χρησιμοποιεί τις γνώσεις του ενάντια στις αρχές του ανθρωπισμού. […] Κάθε ιατρός απολαύει κατά την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος, επιστημονικής ελευθερίας και ελευθερίας της συνείδησής του, παρέχει δε τις ιατρικές του υπηρεσίες με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. […] Ο ιατρός δεν επιτρέπεται να προβεί στην εκτέλεση οποιασδήποτε ιατρικής πράξης χωρίς την προηγούμενη συναίνεση του ασθενή». Αξιοπρέπεια, Συναίνεση, Σεβασμός…
Και τότε, αφού ο Ιατρός οφείλει να τηρεί όλα αυτά, ας μας απαντήσουν υπεύθυνα οι Ιατρικοί Σύλλογοι, γιατί δεν αντιτάχθηκαν στον υποχρεωτικό εμβολιασμό που αντίκεται στην αρχή της συναίνεσης και αποτελεί πρακτική ναζιστική; Γιατί οι ιατροί δεν έσπευσαν να υποστηρίξουν ως αναφαίρετο δικαίωμα των συναδέλφων τους αυτό της άρνησης μιας ιατρικής πράξης; Ξαφνικά σταμάτησε η Ιατρική να σέβεται την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια; Σταμάτησε να υφίσταται η επιστημονική ελευθερία; Γιατί δεν έγινε όλο το ιατρικό σώμα μια γροθιά ώστε να διατηρηθεί η επιστημονική, ακαδημαϊκή και ιατρική ελευθερία και να μην διωχθούν από τις εργασίες τους οι 7500 υγειονομικοί; Γιατί; Γιατί;
Μήπως γιατί στην πραγματικότητα το Ολοκαύτωμα δεν έχει τελειώσει ποτέ; Μήπως όντως είναι εδώ, μας κοιτάει από μια γωνιά και μας κλείνει το μάτι; https://www.kathimerini.gr/culture/books/1035705/to-olokaytoma-den-echei-teleiosei/
Ένα, πάντως, είναι το σίγουρο και να το γνωρίζουν όσοι απεργάστηκαν και συνέβαλαν σε αυτήν τη δυστοπία. «Όταν η νύχτα μαζέψει πια τα φαντάσματα και τις οπισθοφυλακές της και ξεκουμπιστεί από τα σπίτια μας, τότε αυτοί που φάνταζαν πελώριοι (τους μάθαμε δα!), θα μικρύνουν αμέσως ανακτώντας το τιποτένιο μπόι τους. Τότε θα φανεί πόσο μικροί κι ανήμποροι ήσαν. Τι κάλπικοι παράδες. Δεν θα χρειαστεί να μετρηθούμε μαζί τους, γιατί θα χαθούν κάτω από τις πέτρες, όπως όλα τα αρθρόποδα». https://www.hereticalideas.gr/2020/10/xreiazomai-giatro.html
