Ἡ «περίφημη» ὁλιστική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στά σχολεία τῆς Κύπρου. Μιά ἐνδιαφέρουσα συνέντευξη μέ τόν Καθηγητή Ἐλπιδοφόρο Σωτηριάδη

Συζητοῦμε μέ τόν Δρ. Ἐλπιδοφόρο Σωτηριάδη, Ἀναπληρωτή Καθηγητῆ Ἐπιδημιολογίας καί Δημόσιας Ὑγείας στό Ἀνοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου

-κ. Καθηγητά, ἐπειδή βρεθήκατε στήν προμετωπίδα τῆς ἀντίδρασης γιά τό θέμα τοῦ κορωνοϊοῦ, θά ἤθελα τήν ἄποψή σας γιά τό φλέγον ζήτημα τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης στά σχολεία ὡς ἕνας προβεβλημένος ἐπιστήμονας σέ τομείς πού σχετίζονται μέ τό θέμα ὅπως εἶναι ἡ Ἰατρική καί ἡ Δημόσια Ὑγεία.

-Α: Πάντοτε αἰσθάνομαι ἄβολα ὅταν μοῦ ἀπευθύνουν… τήν προσφώνηση τοῦ καθηγητῆ. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τόν Εὐαγγελικό λόγο «…μήδὲ κλήθῆτε καθηγηταί· ἔἷς γὰρ ὑμῶν ἐστίν ὁ καθηγητής, ὁ Χρίστός», καθώς καί τόν Ἅγιο Ἀντώνιο, ὡς καθηγητή τῆς ἐρήμου καί καταλαβαίνω ὅτι δέν ἱκανοποιῶ τά κριτήρια γιά αὐτό τόν τίτλο. Ὡς γονιός ἀλλά καί ὡς ἐπιστήμονας ἔχω ἄποψη γιά αὐτό τό θέμα καί ἀνησυχώ μαζί μέ πολλούς ἄλλους εὐαισθητοποιημένους συμπολίτες μας γιά τήν ἄσχημη τροπή πού ἔχουν πάρει τά πράγματα στό θέμα τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης, ὄχι μόνο στήν Κύπρο ἀλλά καί στήν Ἑλλάδα καί παγκοσμίως.

-Ἀπό τήν πρώτη σας τοποθέτηση, ἀντιλαμβάνομαι μιά ἀρνητική στάση. Δέν πιστεύετε γιατρέ ὅτι θά πρέπει νά ἐκπαιδεύσουμε τά παιδιά μας σέ αὐτό τό τόσο σημαντικό θέμα;

-Α: Ἡ ἐρώτησή σας εἶναι δύσκολο νά ἀπαντηθεῖ μέ μιά σύντομη τοποθέτηση, ἀλλά θά σᾶς παραπέμψω στίς βασικές ἀρχές. Ἡ ἐκπαίδευση τῶν παιδιών μας γιά ὅλες τίς προκλήσεις πού θά ἀντιμετωπίσουν στή ζωή, ἀκαδημαϊκές, προσωπικές καί πνευματικές εἶναι ἀπαραίτητη. Ἄλλωστε αὐτός εἶναι καί ὁ σκοπός τοῦ σχολείου ὅπως ἐπίσης καί τῶν γονέων καί τῆς Ἐκκλησίας, νά προσφέρουν τά κατάλληλα ἐφόδια στά παιδιά γιά νά ἐνηλικιωθοῦν καί νά γίνουν καλοί καί ἀγαθοί πολίτες. Τά ἐρωτήματα λοιπόν γιά τό ποιός θά ἐκπαιδεύσει τά παιδιά μας, γιά ποιό θέμα καί μέ ποιό περιεχόμενο εἶναι ἄκρως σημαντικά. Τό ἀκόμα πιό καίριο ζήτημα εἶναι ὄχι μόνο ἡ ἐκπαίδευση ἀλλά περισσότερο ἡ γενικότερη παιδεία πού θά δώσουμε στά παιδιά μας. Διότι οἱ γνώσεις χωρίς ἠθικό καί πνευματικό νόημα ὁδηγοῦν στήν καταστροφή καί κυρίως στήν ἀπώλεια τῆς ψυχῆς.

-Δέν θεωρεῖται τό σχολεῖο ἁρμόδιο νά προσφέρει ἐκπαίδευση στά παιδιά γιά τό θέμα τῆς σεξουαλικῆς συμπεριφοράς; Θέτω τό ἐρώτημα διότι φαίνεται νά μή συμφωνεῖτε παρ’ ὅλο πού τό μάθημα αὐτό διδάσκεται περισσότερο ἀπό 10 χρόνια. Τώρα θυμηθήκατε νά ἀντιδράσετε;

-Α: Εἶναι ἐνδιαφέρον ὅτι οἱ ἐρωτήσεις σας ἔχουν ἀρνητικό χαρακτήρα διότι μέ τόν τρόπο πού τίθενται δυσκολεύουν τόν ἐρωτώμενο. Ἡ διδασκαλία γιά τό θέμα τῆς σεξουαλικῆς συμπεριφοράς ἐδῶ καί περισσότερο ἀπό 10 χρόνια στήν Κύπρο ἐντασσόταν μέσα στό μάθημα τῆς ἀγωγῆς ὑγείας σέ συγκεκριμένες ἑνότητες πού διδάσκονταν στά παιδιά. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὑπῆρξαν καί παλαιότερα ἀντιδράσεις γιά ὁρισμένα θέματα (π.χ. γιά τήν παρουσίαση τοῦ θέματος τῶν ἐκτρώσεων), οἱ ὁποῖες μάλιστα ἐκφράστηκαν μέ ἐπιστολές διαμαρτυρίας στό Ὑπουργεῖο Παιδείας καί μέ αἰτήματα γονέων γιά ἀπαλλαγή τῶν παιδιών τους ἀπό τό μάθημα.

-Ὅμως, ἡ δικαιολογημένη ἀντίδραση τῶν γονέων καί τῶν ἐκπαιδευτικῶν πού προέκυψε τούς τελευταίους μῆνες, προκλήθηκε ἀπό τήν ψήφιση μιᾶς καινούργιας νομοθεσίας στήν Κύπρο τόν Δεκέμβριο τοῦ 2022, ἡ ὁποία προβλέπει τήν ὑποχρεωτική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στά σχολεία μέ βάση τίς κατευθυντήριες ὁδηγίες τοῦ Παγκόσμιου Ὀργανισμοῦ Ὑγείας (ΠΟΥ) καί τῆς UNESCO μέ ἔναρξη ἀπό τόν τρέχοντα μήνα, Σεπτέμβριο.[1] Ἡ σημαντική αὐτή ἀλλαγή στήν φιλοσοφία τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης στά σχολεία (πρός τό ἄκρως χειρότερο) πού ἀφορά τόσο τό πνεύμα ὅσο καί τό περιεχόμενο τῆς ἐκπαίδευσης γιά τό θέμα τῆς σεξουαλικῆς συμπεριφοράς τῶν παιδιών ὁδήγησε σέ αὐτές τίς δικαιολογημένες ἀντιδράσεις. Μέ αὐτή τή βάση, θεωρώ ὅτι δημιουργεῖται σοβαρότατο πρόβλημα ὅσον ἀφορά στήν ἁρμοδιότητα τοῦ σχολείου νά διδάξει τό συγκεκριμένο θέμα, διότι ἡ φιλοσοφία τῶν κατευθυντήριων ὁδηγιῶν του ΠΟΥ ξεφεύγει ἀπό τά πλαίσια τοῦ σχολείου καί στηρίζεται σέ κοινωνικές ἰδεολογίες πού ἐπηρεάζουν ἀρνητικά τά παιδιά, δηλητηριάζουν, θά ἔλεγα, τήν εὐαίσθητη παιδική ἡλικία καί πλήττουν διαχρονικές ἀξίες τοῦ πολιτισμοῦ μας καί φυσικά ἀλλοιώνουν τήν Χριστιανική μας Πίστη.

Εἶναι ἐπίσης σημαντικό νά ἀναφέρω ὅτι ἡ συγκεκριμένη νομοθεσία πού ψηφίστηκε ἀπό τήν Βουλή τόν Δεκέμβριο τοῦ 2022 ἐπί τῶν ἡμερῶν τῆς προηγούμενης κυβέρνησης, ἔχει κριθεῖ ἀντισυνταγματική ἀπό τό Ὑπουργεῖο Παιδείας καί τόν Γενικό Εἰσαγγελέα ὁ ὁποῖος γνωμάτευσε σέ σχετική ἐπιστολή του πρός τή Βουλή καί μάλιστα πρίν ἀπό τήν ψήφιση τοῦ νόμου. Παρ’ ὅλα αὐτά ὁ νόμος τελικά ψηφίστηκε ἐγείροντας σοβαρά ἐρωτηματικά γιά τό κύρος τῆς νομοθετικής διαδικασίας. Ἕνας ἀπό τούς λόγους πού ἡ συγκεκριμένη νομοθεσία παραβιάζει τό Σύνταγμα τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας (ὑπάρχουν καί ἄλλοι λόγοι) εἶναι διότι περιφρονεί τό Ἄρθρο 20, Παράγραφος 1 τοῦ συντάγματος στό ὁποῖο ἀναφέρεται ὅτι «Ἕκαστος ἔχει τό δικαίωμα νά ἐκπαιδεύηται … συμπεριλαμβανομένου καί τοῦ δικαιώματος τῶν γονέων, ὅπως διασφαλίζωσιν ὑπέρ τῶν τέκνων αὐτών ἐκπαίδευσιν συνάδουσαν πρός τά θρησκευτικάς αὐτών πεποιθήσεις».[2]

-Ἄν εἶναι ἀντισυνταγματική ἡ νομοθεσία πού ψηφίστηκε πρόσφατα ὅπως λέτε, γιατί ὁ προηγούμενος ἤ/καί ὁ νῦν Πρόεδρος δέν ἔχουν παραπέμψει τό θέμα στό Ἀνώτατο Δικαστήριο;

-Α: Αὐτή τήν ἐρώτηση θά πρέπει νά τήν ὑποβάλετε καί στούς δύο Προέδρους, (πρώην καί νῦν) γιά νά ἀπαντήσουν. Θά σᾶς ἀναφέρω ὅμως ἕνα ἀντίστοιχο παράδειγμα ἀπό τόν καιρό τοῦ κορωνοϊοῦ, τό ὁποῖο εἶναι δηλωτικό της νέας πραγματικότητας. Ἴσως νά γνωρίζετε ὅτι ἡ Κύπρος ἦταν ἡ μόνη Εὐρωπαϊκή χώρα πού παραβίασε τό Σύνταγμά της κατά τούς πρώτους μῆνες τῆς πανδημίας ἀπαγορεύοντας στούς πολίτες της νά ἐπιστρέψουν στήν πατρίδα τους. Ξέρετε, αὐτή ἡ ἀντισυνταγματική ἀπόφαση εἶχε τεράστιο κόστος κυρίως γιά τούς φοιτητές πού γιά 3 – 4 μῆνες δέν μπορούσαν νά ἐπιστρέψουν πίσω στίς οἰκογένειές τους καί παρέμεναν ἐκτεθειμένοι σέ ξένες χῶρες. Ὅταν ὅλες οἱ Εὐρωπαϊκές χῶρες, ἀκόμα καί ἡ Ἑλλάδα, ἔστελναν ἀεροπλάνα γιά νά βοηθήσουν στήν ἄμεση ἐπιστροφή τῶν πολιτών τους στίς οἰκογένειές τους καί στόν τόπο τους, ἡ Κύπρος τό ἀπαγόρευσε μέ ἐκτελεστικό ὄργανο τόν τότε Ὑπουργό ἐξωτερικῶν καί νῦν Πρόεδρο τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας. Ἑπομένως, δέν μέ ἐκπλήσσει ἡ ἐπαναλαμβανόμενη παραβίαση τοῦ συντάγματος. Ἄλλωστε οἱ παράνομες ἐνέργειες τῶν κυβερνήσεων ἔχουν γίνει πιά κανόνας στήν ἐποχή τῆς πανδημίας ἀλλά καί στήν μετά κορωνοϊό ἐποχή.

Εἶναι ἐπίσης πολύ σημαντικό νά ἀναφέρω ὅτι ἀντίστοιχες παραβιάσεις ἀπό τήν πρόσφατη νομοθεσία τῆς Βουλῆς ἀφορούν καί μιά σειρά ἀπό Εὐρωπαϊκές καί Διεθνείς διακηρύξεις καί νομοθεσίες μερικές ἀπό τίς ὁποῖες παραθέτω πιό κάτω:

Ἄρθρο 14.3 τοῦ Χάρτη τῶν Θεμελιωδῶν Δικαιωμάτων τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης: «Ἡ ἐλευθερία ἵδρυσης ἐκπαιδευτικῶν ἱδρυμάτων μέ σεβασμό τῶν δημοκρατικῶν ἀρχών καθώς καί τό δικαίωμα τῶν γονέων νά ἐξασφαλίζουν τήν ἐκπαίδευση καί τή μόρφωση τῶν τέκνων τους σύμφωνα μέ τίς θρησκευτικές, φιλοσοφικές καί παιδαγωγικές πεποιθήσεις τους, γίνονται σεβαστά σύμφωνα μέ τίς ἐθνικές νομοθεσίες πού διέπουν τήν ἄσκησή τους.»[3]

Ἄρθρο 18.4 τοῦ Διεθνούς Συμφώνου γιά τά Ἀστικά καί τά Πολιτιστικά Δικαιώματα (κυρώθηκε μέ τόν Νόμο 14/1969): «Τά Συμβαλλόμενα Κράτη ἀναλαμβάνουν τήν ὑποχρέωση νά σέβονται τήν ἐλευθερία τῶν γονέων καί, ἐφ’ ὅσον ἐνδείκνυται, τῶν νόμιμων κηδεμόνων, ὥστε νά διασφαλίζουν στά παιδιά τους θρησκευτική καί ἠθική ἀγωγή σύμφωνα μέ τίς δικές τους πεποιθήσεις.»[4]

Ἄρθρο 26.3 τῆς Οἰκουμενικῆς Διακήρυξης τῶν Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων: «Οἱ γονείς ἔχουν, κατά προτεραιότητα, τό δικαίωμα νά ἐπιλέγουν τό εἶδος τῆς παιδείας πού θά δοθεῖ στά παιδιά τους.»[5]

Ἄρθρο 2 τοῦ Πρώτου Πρωτοκόλλου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Σύμβασης Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου: «Τό Κράτος, ὅταν ἀναλαμβάνει τήν ἄσκηση ὁποιασδήποτε λειτουργίας στό πεδίο τῆς ἀγωγῆς καί τῆς διδασκαλίας, θά πρέπει νά σέβεται τό δικαίωμα τῶν γονέων νά ἐξασφαλίζουν αὐτή τήν ἀγωγή καί διδασκαλία σύμφωνα μέ τίς θρησκευτικές καί φιλοσοφικές τους πεποιθήσεις.»[6]

Ἄρθρο 5.1 τῆς Διακήρυξης γιά τήν Ἐξάλειψη κάθε μορφής Διακρίσεων καί Μισαλλοδοξίας πού βασίζονται στή Θρησκεία ἤ τίς Πεποιθήσεις (Ψήφισμα 36/55 τῆς Γενικῆς Συνέλευσης τοῦ ΟΗΕ, 25/11/1981):* «Οἱ γονείς ἤ, ἀνάλογα μέ τήν περίπτωση, οἱ νόμιμοι κηδεμόνες τοῦ παιδιοῦ ἔχουν τό δικαίωμα νά ὀργανώνουν τή ζωή ἐντός τῆς οἰκογένειας σύμφωνα μέ τή θρησκεία ἤ τίς πεποιθήσεις τους καί λαμβάνοντας ὑπ’ ὄψιν τήν ἠθική διαπαιδαγώγηση στήν ὁποία πιστεύουν ὅτι πρέπει νά ἀνατραφεί τό παιδί.»[7]

Ὅπως ἀντιλαμβάνεστε, ἡ πρόσφατη νομοθεσία τοῦ 2022 παραβιάζει καί τίς Εὐρωπαϊκές νομοθεσίες οἱ ὁποῖες ὑπερισχύουν τοῦ Ἐθνικοῦ δικαίου. Παρ’ ὅλα αὐτά, ἡ κυβέρνηση τῆς Κύπρου περιφρονεί τόσο τό σύνταγμά μας ὅσο καί τίς πιό πάνω Εὐρωπαϊκές νομοθεσίες. Τέτοια πολιτική ἀλαζονεία ὅμως εἶναι φυσικό νά προκαλεί ἀντίστοιχες ἀντιδράσεις μέ ἀποτέλεσμα νά προβάλλει τό ἀρχαῖο ἑλληνικό ἠθικό σχήμα: ὕβρις – νέμεσις – τίσις, δηλαδή ἀλαζονεία – δικαιοσύνη – τιμωρία. Γι’ αὐτό καί εἴμαστε ἀποφασισμένοι νά μήν ἐπιτρέψουμε τήν παραβίαση του πιό πάνω συνταγματικοῦ δικαιώματος μᾶς ἀπό καμία νομοθεσία καί ἀπό κανένα κρατικό ἀξιωματοῦχο.

-Γιατρέ, ἔχουμε μπλέξει στά νομικά καί νομίζω ὅτι κι ἐγώ καί ἐσείς εἴμαστε ἐκτός τοῦ γνωστικοῦ μας ἀντικειμένου. Πέστε μας γιατί εἶστε ἐναντίον τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης μέ βάση τίς κατευθυντήριες ὁδηγίες του ΠΟΥ καί τῆς UNESCO; Ἐσείς, γιατρός, δέν θά πρέπει νά ἐμπιστεύεστε τόν ΠΟΥ;

-Α: Ἡ ἐμπιστοσύνη σέ ἕνα διεθνή ὀργανισμό δέν μπορεῖ νά εἶναι ποτέ ἀπόλυτη οὔτε στόν χρόνο οὔτε στήν θεματολογία. Ἄλλωστε, οἱ ἐπιστήμονες ἀγωνιζόμαστε νά ἀποκτήσουμε τίς ἀπαραίτητες γνώσεις ὥστε νά μποροῦμε νά κρίνουμε καί νά ἀξιολογοῦμε τό ὁποιοδήποτε θέμα μέ βάση τίς δεξιότητες τῆς κριτικῆς ἐπιστημονικῆς ἔρευνας. Δέν ὑπάρχουν ἄκριτες αὐθεντίες οὔτε σέ πρόσωπα οὔτε σέ ὀργανισμούς.

Γιά νά ἀπαντήσω στό οὐσιαστικό μέρος τῆς ἐρώτησης, εἶμαι κάθετα ἀντίθετος μέ τή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ἡ ὁποία στηρίζεται πάνω στήν φιλοσοφία του ΠΟΥ καί τῆς UNESCO. Ὅπως μπορεῖ νά διαπιστώσει ὁ κάθε καλόπιστος ἐπισκέπτης ἀπό τίς ἱστοσελίδες των πιό πάνω ὀργανισμών, ὁ ἰδεολογικός προσανατολισμός τῶν κατευθυντήριων ὁδηγιῶν τους υἱοθετεῖ τή θεωρία τοῦ κοινωνικοῦ φύλου, τήν ἀλλοίωση τοῦ ὁρισμοῦ τῆς οἰκογένειας, τήν ὁμοφυλοφιλία καί τόν τρανσεξουαλισμό ὡς φυσιολογικούς σεξουαλικούς προσανατολισμούς καί πολλά ἄλλα. Ὅλα τά πιό πάνω εἶναι ἀντίθετα μέ ὅ,τι γνωρίζουμε ἀπό τίς ἀντίστοιχες ἐπιστῆμες γιά τόν ἄνθρωπο, τήν βιολογία, τήν ἰατρική, τήν δημόσια ὑγεία, τήν κοινωνιολογία καί τήν ψυχολογία σέ σχέση μέ τήν νοηματοδότητση τῆς σεξουαλικῆς συμπεριφοράς. Πολύ περισσότερο, ὅλα τά πιό πάνω ἔρχονται σέ ἀντίθεση μέ τόν Χριστιανικό Ὀρθόδοξο τρόπο ζωής. Ἐπιπλέον, ἡ πιό πάνω λεγόμενη διαπαιδαγώγηση εἶναι ἀντιπαιδαγωγική, ἀλλά κυρίως βλαβερή γιά τήν ψυχολογία τῶν παιδιών καί τήν προσωπικότητά τους. Γι’ αὐτό καί διαφωνώ ὁλοκληρωτικά ὡς γονιός, ὡς Χριστιανός καί ὡς ἐπιστήμονας.

-Μοῦ κάνει ἐντύπωση πού λέτε ὅτι ἡ ἐκπαίδευση εἶναι βλαβερή γιά τά παιδιά. Ὅλες οἱ Εὐρωπαϊκές χῶρες τήν ἐφαρμόζουν ἐδῶ καί χρόνια μέ στόχο τήν προστασία τῶν παιδιών. Μέ ποιά στοιχεία ἐκφράζεστε ἀρνητικά;

Α: Θά σᾶς ἀντιστρέψω τό ἐρώτημα. Γνωρίζετε ἐσείς κάποια ἐπιστημονική ἔρευνα πού νά τεκμηριώνει ὁποιαδήποτε ὀφέλη γιά τά παιδιά ἀπό τήν πιό πάνω ἐκπαίδευση; Μήπως γνωρίζει ἡ ἀξιότιμη κ. Ὑπουργός Παιδείας πού ἐπιμένει πεισματικά νά τήν ἐπιβάλει πάνω στά παιδιά μας; Μήπως γνωρίζουν οἱ βουλευτές πού ἔχουν ψηφίσει αὐτή τήν ἀντισυνταγματική νομοθεσία; Θά σᾶς ἀπαντήσω μέ βάση τήν ἐπιστημονική ἔρευνα, ἡ ὁποία ἀρκετές φορές μας βοηθά νά ἀποκαλύπτουμε τήν ἀλήθεια. Γι’ αὐτό ἄλλωστε ὑπηρετῶ τήν ἐπιστήμη ἀπό τήν θέση τοῦ πανεπιστημιακοῦ δασκάλου, διότι σέβομαι τίς δυνατότητές της ἀλλά ταυτόχρονα ἔχω ἐπίγνωση καί τῶν περιορισμών της. Ἡ σεξουαλική διαπαιδαγώγηση μέ τή συγκεκριμένη φιλοσοφία καί κουλτούρα ἐφαρμόζεται γιά πολλά χρόνια σέ διάφορες Εὐρωπαϊκές χῶρες. Ἔχουν γίνει πολλές ἐπιστημονικές μελέτες γιά τήν ἀξιολόγηση αὐτῶν τῶν προγραμμάτων. Λυπάμαι νά σᾶς πώ ὅτι σέ ὅλες τίς χῶρες πού ἔχουν ἐφαρμοστεί τά πιό πάνω προγράμματα ἔχουν αὐξηθεῖ οἱ ἐκτρώσεις, ἔχουν αὐξηθεῖ οἱ ἀνεπιθύμητες ἐγκυμοσύνες σέ ἀνήλικα κορίτσια, ἔχουν αὐξηθεῖ τά σεξουαλικῶς μεταδιδόμενα νοσήματα καί ἔχουν αὐξηθεῖ τά περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης σέ ἀνηλίκους.[8-10] Μήπως θά θέλατε νά συνεχίσω; Ἐρωτώ καί πάλι ὅλους ὅσοι ὑποστηρίζουν εἴτε λόγῳ ἄγνοιας εἴτε γιά ἄλλους λόγους αὐτά τά προγράμματα. Γιά ποιό λόγο πρέπει νά ἐφαρμόσουμε κι ἐμείς αὐτό τό ἀποτυχημένο μοντέλο σεξουαλικής ἐκπαίδευσης τά σχολεία μας;

Σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι μέ βάση τίς διαθέσιμες ἐπιστημονικές ἔρευνες, τά παιδιά μας ὄχι μόνο δέν θά προστατευθοῦν ἀπό τό συγκεκριμένο πρόγραμμα ἐκπαίδευσης ἀλλά ἀντίθετα θά ὁδηγηθοῦν σέ πολύ ἐπικίνδυνα μονοπάτια. Γι’ αὐτό καί εἶναι πολύ σημαντικό νά μελετήσουν οἱ ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας μας τό συγκεκριμένο πρόγραμμα καί νά λάβουν γνώση γιά τίς ἀρνητικότατες συνέπειες πού ἔχει προκαλέσει σέ ἄλλες χῶρες πρίν πάρουν τήν τελική τους ἀπόφαση.

-Ἐπανέρχομαι στό θέμα τῆς Ὀρθόδοξης διδασκαλίας πού ἀναφέρατε. Γιατρέ, μήπως ξεφεύγετε πάλι ἀπό τά χωράφια σας; Ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου ἔχει ἤδη τοποθετηθεῖ θετικά στό συγκεκριμένο θέμα. Ἔχετε ἐσείς διαφορετική ἄποψη ἀπό τήν ἐπίσημη Ἐκκλησία;

-Α: Σέ αὐτή τήν ἐρώτηση νά μοῦ ἐπιτρέψετε νά διαφωνήσω. Ἡ κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ Χριστός καί τό σώμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι οἱ πιστοί, τόσο οἱ κεκοιμημένοι (θριαμβεύουσα Ἐκκλησία) ὅσο καί οἱ ἐν ζωῇ πιστοί (στρατευομένη Ἐκκλησία). Δέν γνωρίζω νά ὑπάρχει ἐπίσημη καί ἀνεπίσημη Ἐκκλησία. Ἑπομένως, δέν εἶμαι ἐκτός τῶν χωραφιών μου. Ἔχω ἄποψη ὡς μέλος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου καί πολίτης τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας καί ταυτόχρονα ἀγωνίζομαι νά βρίσκομαι μέσα στόν ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου.

-Τότε γιατί οἱ Ἱεράρχες ἔχουν τοποθετηθεῖ θετικά; Δέν γνωρίζουν τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία καί μάλιστα καλύτερα ἀπό ἐσάς;

Α: Αἰσθάνομαι ὅτι μέ βομβαρδίζετε μέ σημαντικές ἐρωτήσεις μέ μορφή πολυβόλου. Θά ἀπαντήσω ὅμως μέ νηφαλιότητα. Ὁ κάθε ἄνθρωπος τοποθετεῖται μέ βάση τίς γνώσεις καί τίς ἐμπειρίες του. Γιά τίς γνώσεις τῶν ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου δέν μπορώ νά ἀπαντήσω. Ὁ καθένας εἶναι ὑπεύθυνος γιά τήν προσωπική του γνώμη καί τόν τρόπο πού τήν ἐκφράζει. Ὅταν ὅμως μιλάμε γιά τήν Ὀρθόδοξη διδασκαλία, τότε αὐτή δέν μπορεῖ νά προσδιοριστεί ἀπό κανέναν ἄλλο πέραν τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ὀρθότητα μιᾶς συνοδικής ἀπόφασης κρίνεται πάντοτε ἀπό τόν βαθμό στόν ὁποῖο συμβαδίζει μέ τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων. Μιά σύνοδος δέν μπορεῖ νά ἀλλάξει τήν πίστη πού μᾶς παρέδωσε ἡ ἁγιότητα. Ἡ διδασκαλία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἦταν, εἶναι καί θά παραμείνει πάντοτε ἴδια. Τά κριτήρια μέ τά ὁποῖα μποροῦμε νά διαπιστώσουμε ὅτι κάτι εἶναι σύμφωνο μέ τήν διδασκαλία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας δέν εἶναι ἡ ὁποιαδήποτε Συνοδική ἀπόφαση, ἀλλά ἡ διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφής καί ἡ συμφωνία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.

Ἐπιπλέον, θά ἤθελα νά παρατηρήσω ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος δέν ἔχει ἀποφασίσει γιά τό συγκεκριμένο θέμα. Οἱ πηχυαῖοι τίτλοι τῶν ἐφημερίδων δυστυχῶς δέν ἀνταποκρίνονται στήν πραγματικότητα. Μέ βάση τήν ἐπίσημη ἀνακοίνωση τῆς Συνόδου, γνωρίζουμε ὅτι ἔχει συζητηθεῖ τό θέμα στήν τελευταία συνεδρία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί οἱ ἱεράρχες ζήτησαν χρόνο γιά νά τό μελετήσουν διεξοδικά καί νά ἐπανέλθουν. Ἐπίσης, ἡ ἀνακοίνωση ἀναφέρει ὅτι σέ μιά ἑπόμενη συνεδρία θά κληθεῖ καί ἡ Ὑπουργός Παιδείας γιά νά ἐρωτηθεῖ γιά τό θέμα καί στή συνέχεια θά ληφθεῖ ἡ τελική ἀπόφαση ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο. Ἑπομένως δέν χρειάζεται νά προτρέχουμε. Ἄς κάνουμε λίγη ὑπομονή καί πολύ περισσότερη προσευχή γιά νά μᾶς φωτίσει ὅλους τό Ἅγιο Πνεύμα.

-Μέ ἐνδιαφέρει ἡ ἄποψή σας ἀφοῦ λέτε ὅτι ἡ σεξουαλική ἐκπαίδευση εἶναι ἀντίθετη μέ τήν Ὀρθόδοξη διδασκαλία. Τό σεξουαλικό ἔνστικτο δέν μᾶς τό ἔδωσε ὁ Θεός;

Α: Θά σᾶς ἀπαντήσω ἀναγνωρίζοντας ὅτι αὐτό εἶναι τό σημαντικότερο ἐρώτημα τῆς συζήτησής μας πού ἀφορά τόν πυρήνα τοῦ προβλήματος, δηλαδή τήν θεία προέλευση τοῦ σεξουαλικοῦ ἐνστίκτου και τόν τρόπο πού ἡ ἐν λόγῳ σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τήν Χριστιανική διδασκαλία. Ὄντως, τό ἔνστικτο αὐτό τό ἔδωσε ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο καί κάθε τί πού δημιούργησε ὁ Θεός εἶναι καλό, ἀλλά κάθε τί ἔχει δημιουργηθεῖ γιά ἕναν συγκεκριμένο λόγο καί σκοπό. Σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, καί ἰδιαίτερα τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης, οἱ πρωτόπλαστοι πρίν ἀπό τήν πτώση καί τήν ἔξοδό τους ἀπό τόν Παράδεισο ζούσαν βίο ἀγγελικό, χωρίς νά ὑπάρχουν μεταξύ τους σχέσεις γαμικές.[11] Ὁ Χριστός διδάσκει στό κατά Λουκάν, τό κατά Μάρκον καί τό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο ὅτι μετά τήν ἀνάσταση τῶν νεκρών οἱ ἄνθρωποι δέν θά ἔχουν συζυγικές σχέσεις «Ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει, ὁὔτε γαμοῦσιν, ὁὔτε γαμίζονται, ἀλλ’ ὡς ἄγγελοι θεοῦ ἐν τῷ ὁὐρανῷ ἔἰσιν».[12] Ἔτσι λοιπόν μετά τήν κοινή ἀνάσταση ὅλων τῶν ἀνθρώπων, δέν θά ὑπάρχει ἡ σεξουαλική ὁρμή, οὔτε συζυγικές σχέσεις, ἀφοῦ ἡ ἀνάσταση δέν εἶναι τίποτα ἄλλο παρά ἡ ἐπάνοδος τοῦ ἀνθρώπου στήν ἀρχέγονη, προπτωτική κατάστασή του. Μετά τήν πτώση τῶν πρωτοπλάστων, ἐνεργοποιήθηκε ἡ σεξουαλική αὐτή ὁρμή ἀφοῦ ὁ Θεός εἶχε ἐξ ἀρχῆς πλάσει τόν ἄνθρωπο μέ τά χαρακτηριστικά αὐτά πού θά τοῦ ἐπέτρεπαν μετά τήν πτώση νά πολλαπλασιαστεί.

Ἐπειδή ὅμως ἐμείς ζοῦμε ἔχοντας αὐτή τή σεξουαλική ὁρμή λόγῳ τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μᾶς διδάσκει ὅτι ὁ γάμος μεταξύ ἑνός ἄνδρα καί μιᾶς γυναίκας τόν ὁποῖο εὐλογεῖ ἡ Ἐκκλησία ἔχει ὡς κύριο στόχο τήν ἄσκηση τῆς σωφροσύνης, τῆς ἐγκράτειας καί τῆς σεμνότητας ὥστε νά ἀποφεύγει ὁ ἄνθρωπος τήν πορνεία καί τήν μοιχεία.[13,14] Ὁ γάμος εἶναι προπάντων ἕνα στάδιο ἀρετών καί ὄχι ἁπλά μιά τυπική νομιμοποίηση τῆς συνεύρεσης τοῦ ἄνδρα καί τῆς γυναίκας. Ἕνα στάδιο ἀρετών στό ὁποῖο κατά τόν Ἅγιο Ἰγνάτιο τό Θεοφόρο τό ζεῦγος πρέπει νά πορεύεται σύμφωνα μέ τήν γνώμη τοῦ ἐπισκόπου, δηλαδή τήν διδασκαλία καί πνευματική του καθοδήγηση καί κατ’ ἐπέκταση μέ τήν καθοδήγηση τοῦ πνευματικοῦ τους πατέρα.[15] Τελικός σκοπός εἶναι ἡ ὑπέρβαση κάθε σαρκικής ἐπιθυμίας καί ἡ ἐπίτευξη τῆς ἀπάθειας ὅπως παροτρύνει καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος.[16]

Ἀντίθετα πρός ὅλα τά πιό πάνω κινεῖται τό μάθημα τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης μέ τή συγκεκριμένη φιλοσοφία τό ὁποῖο ἀντιμετωπίζει τίς σαρκικές ὁρμές ὡς κάτι ἀπό τό ὁποῖο ὁ ἄνθρωπος δέν χρειάζεται νά ἐγκρατεύεται καθόλου. Παροτρύνεται μάλιστα στό νά τίς ἐξερευνά σέ ὅλο τους τό φάσμα ἐκτός Ἐκκλησίας καί τώρα εἰδικά ἐπιδιώκουμε νά καλλιεργήσουμε τέτοιες ἰδέες καί στά παιδιά ἀκόμα καί τῆς προ-σχολικής ἡλικίας!

-Τί σχέση ἔχει, γιατρέ, τό προπατορικό ἁμάρτημα μέ τή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιών; Μήπως εἶστε ἐκτός θέματος;

Α: Ἀντίθετα, πιστεύω ὅτι συζητοῦμε τήν οὐσία τοῦ προβλήματος. Ἡ πηγή τῆς ἁμαρτίας στόν ἄνθρωπο εἶναι ὁ ἐγωϊσμός. Αὐτός ὁδήγησε καί τούς πρωτόπλαστους ἔξω ἀπό τόν παράδεισο. Καθώς οἱ πρωτόπλαστοι βγήκαν ἀπό τόν παράδεισο, ὁ Θεός, μέσα στήν πρόνοια Τοῦ, βοήθησε τούς ἀνθρώπους νά μποροῦν νά ὑπερβαίνουν τόν ἐγωϊσμό τους. Βλέπετε, οἱ ἄνθρωποι ὅταν συνευρίσκονται σεξουαλικά κατά φύση, ἔχουν προσωπική ἐπαφῆ – ἐπικοινωνούν πρόσωπο μέ πρόσωπο. Στά ζώα δέ συμβαίνει αὐτό. Ἡ σεξουαλική – σωματική ἕνωση τοῦ ἄνδρα καί τῆς γυναίκας, ἔχει στόχο τήν ὑπέρβαση τοῦ ἐγωϊσμοῦ, τήν προσφορά στόν ἄλλο ὁλοκληρωτικά μέ ταπείνωση καί ἀγάπη «…καί ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκαν μίαν˙…». ὥστε ἡ κατά φύση σωματική ἕνωση νά ὁδηγεῖ στήν ψυχική ἕνωση. Δηλαδή, στήν ἀλληλο-περιχώρηση τῶν ψυχών τους. Αὐτή ἡ ὑπέρβαση τοῦ ἐγωϊσμοῦ ἀποδίδει καί τόν καρπό τῆς τεκνογονίας μέ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτό καί ἡ σεξουαλική ἐπαφή στήν ὀρθόδοξη διδασκαλία δέν μπορεῖ νά εἶναι οὔτε περιστασιακή, οὔτε ἐφήμερη, οὔτε ἀποκομμένη ἀπό τό νόημα τῆς ζωῆς, οὔτε ἐκτός τῆς ἀγάπης ἀλλά εὐλογεῖται μέσα ἀπό τήν σχέση τῶν ἀνθρώπων μέ τόν Θεό.

Ὅπως σᾶς ἔχω πεί, αὐτή εἶναι ἡ οὐσία τῆς ἔνστασής μας γιά τήν σεξουαλική διαπαιδαγώγηση πού προτείνεται μέ τά προγράμματα τοῦ ΠΟΥ καί τῆς UNESCO. Αὐτά τά προγράμματα διδάσκουν τήν ἀνθρώπινη ἀποξένωση καί καλλιεργούν τόν ἄκρατο ἐγωϊσμό, ἐνῶ ταυτόχρονα ἀποδεσμεύουν τό σώμα καί τή γενετήσια ἕλξη ἀπό τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι, μέ μιά λέξη ἀντορθόδοξα. Ὅταν ἐκπαιδεύουν τά μικρά παιδιά ἀκόμα καί τοῦ δημοτικοῦ σχολείου νά θεωρούν τόν αὐνανισμό μιά φυσιολογική ἔκφραση τοῦ σώματος, ὁδηγοῦν τό παιδί νά αὐτοϊκανοποιεῖται, δηλαδή νά ἀποσυνδέει τή σωματική ἡδονή ἀπό τήν ταπείνωση καί τήν ἐπικοινωνία μέ τόν ἄλλο. Ἔτσι μαθαίνει τό παιδί νά καλλιεργεί τόν ἐγωϊσμό του στήν ἀτομική ἀπόλαυση. Γι’ αὐτό καί ὁ αὐνανισμός εἶναι ἁμαρτία – ἀστοχία ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τήν ὁμοφυλοφιλική πράξη καί τόν τρανσεξουαλισμό τά ὁποῖα εἴτε ὡς ἐπιλογή εἴτε ὡς ἱκανοποίηση μιᾶς ἐπίκτητης ψυχολογικής τάσης, ἀποτελούν μιά προσβλητική γιά τόν ἄνθρωπο πράξη πού τόν ὑποβιβάζει στό παρά φύση. Μέσα στήν ὁμοφυλοφιλική, ἤ/καί τρανσεξουαλική συμπεριφορά ἀπουσιάζει ἐπίσης ἡ δυνατότητα τῆς μετοχῆς στό ἔργο τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτό καί ἡ συγκεκριμένη φιλοσοφία ἐφαρμοσμένη στήν ἐκπαίδευση τῶν παιδιών ὁδηγεῖ στήν λανθασμένη χρήση αὐτοῦ τοῦ θεϊκοῦ δώρου, ἀλλοιώνοντας τήν ὀρθόδοξη Χριστιανική πίστη γιά τή σεξουαλικότητα, τόν ἔρωτα, τόν γάμο, τήν οἰκογένεια καί τήν τεκνογονία.

Θά μποροῦσα νά παραθέσω πολλά παραδείγματα αὐτῆς τῆς ἐπικίνδυνης διαστρέβλωσης τῆς σωματικῆς ἡδονῆς πού μᾶς δόθηκε ἀπό τόν Θεό γιά νά ὑπερβοῦμε τό κατά φύση καί νά πορευθοῦμε στό ὑπέρ φύση. Δέν νομίζω ὅτι χρειάζεται νά ἐπεκταθοῦμε στά ἐπί μέρους. Πιστεύω ὅτι καταλαβαίνετε τήν οὐσία τοῦ προβλήματος ὅπως τό ἔχω περιγράψει. Γιά ὅλους τους πιό πάνω λόγους εἴμαστε ἐνάντια σέ αὐτή τήν τραγική ὑποβάθμιση καί τήν δηλητηρίαση τῶν παιδιών μας. Ἄν θέλαμε νά συνοψίσουμε τήν ἔνστασή μας σέ μιά πρόταση, θά λέγαμε ὅτι ἡ σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, ὅπως προτείνεται μέ τή νέα νομοθεσία καί φιλοσοφία του ΠΟΥ, ὁδηγεῖ τά παιδιά μᾶς κατ’ εὐθείαν στό παρά φύση, δηλαδή στήν ἀπώλεια τῆς αἰώνιας ζωής.

-Ὡστόσο, ἡ Ἱερά Σύνοδος ἀναφέρει ὅτι θά παρακολουθεῖ τό θέμα στενά ὥστε νά προστατεύσει τά παιδιά ἀπό αὐτά πού λέτε. Δέν ἐμπιστεύεστε τοῦ Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας;

Α: Δέν εἶναι θέμα ἐμπιστοσύνης. Σᾶς ἔχω περιγράψει ἀναλυτικά τά ἐπικίνδυνα καί σαθρά θεμέλια τῆς ξενόφερτης αὐτής φιλοσοφίας πού ἐπιχειρεῖται νά εἰσαχθεῖ στά σχολεία μας. Εἶναι ποτέ δυνατόν νά οἰκοδομηθεῖ κάτι καλό πάνω σέ τέτοιες βάσεις ἀκόμα καί ἄν παρακολουθεῖται στενά; Τό μόνο πού θά καταφέρει νά πιστοποιήσει μετά ἀπό λίγα χρόνια ἡ ἐν λόγῳ παρακολούθηση, θά εἶναι ἡ παταγώδης ἀποτυχία καί οἱ τραγικότατες συνέπειες στά παιδιά μας. Τί ἄλλο νά σᾶς πώ; Ὅταν ἔχουν φθάσει οἱ λαϊκοί νά παρακαλοῦνε τούς ἐπισκόπους τους νά κρατήσουν ἀλώβητη τήν Ὀρθόδοξη Πίστη καί μάλιστα στό θέμα τῆς σεξουαλικῆς ἐκπαίδευσης τῶν παιδιών, πολύ φοβάμαι ὅτι ἔχουμε ἤδη εἰσέλθει στά ἔσχατα χρόνια.

-Δηλαδή, ἄν καταλαβαίνω καλά, ἐσείς προτείνετε, μέ πρόσχημα τήν θρησκεία, νά μήν προσφέρεται ἡ σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στά σχολεία.

-Α: Ὄχι ἀκριβῶς. Ἀπαιτοῦμε νά ἀντικατασταθεῖ ἐξ’ ὁλοκλήρου ἤ νά ἀλλάξει ριζικά ἡ νομοθεσία πού ἔχει ψηφιστεί ὥστε νά συνάδει μέ τό Σύνταγμα καί τίς Εὐρωπαϊκές νομοθεσίες καί νά κατοχυρώνει τό δικαίωμα τῶν γονέων καί κηδεμόνων νά ἔχουν λόγο στά θέματα ἐκπαίδευσης τῶν παιδιών τους τά ὁποῖα ἅπτονται τῶν θρησκευτικῶν τους πεποιθήσεων. Ἡ ἀλλαγή της πιό πάνω νομοθεσίας εἶναι ἀπαραίτητη ὥστε: α) νά μήν παραβιάζεται τό Σύνταγμα καί νά μήν ἀφαιρεῖται τό δικαίωμα τῶν γονέων καί κηδεμόνων νά ἔχουν λόγο στήν ἐκπαίδευση τῶν παιδιών τους, β) νά μήν εἰσάγεται ἀπαράδεκτη καί παράνομη ὑποχρεωτικότητα, γ) νά ἀφαιρεθεῖ ἐξ’ ὁλοκλήρου ἡ φιλοσοφία πού ΠΟΥ στήν σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ἡ ὁποία εἶναι ἀντι-χριστιανική, καί τό κυριότερο δ) νά προστατευθοῦν τά παιδιά μας ἀπό τήν ξενόφερτη διδασκαλία πού ὄχι μόνο δέν προφυλάσσει, ἀλλά ὁδηγεῖ σέ σημαντική αὔξηση τῶν ἀρνητικότατων συνεπειών στά παιδιά πού ἀφορούν τόσο τήν σεξουαλική τους ζωή ὅσο καί τήν συνολική τους προσωπικότητά.

Πιστεύω ὅτι οἱ ἱεράρχες μας, ἀφοῦ ἐνημερωθοῦν σφαιρικά, θά συνταχθοῦν μέ τήν πλειοψηφία τῶν γονέων καί διδασκάλων καί θά ζητήσουν τήν ἀλλαγή τῆς νομοθεσίας καί τήν ἔνταξη τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης πάνω σέ ὑγιεῖς βάσεις οἱ ὁποῖες θά συνάδουν μέ τήν Χριστιανική παιδεία πού ἐπιθυμοῦμε νά προσφέρουμε στά παιδιά μας καί ταυτόχρονα θά παρέχουν ἀληθινή προστασία ἀπέναντι στίς προκλήσεις τῆς σύγχρονης κοινωνίας.

κ. Σωτηριάδη, σᾶς εὐχαριστώ γιά τήν παραχώρηση αὐτῆς τῆς συνέντευξης.

Α: Σᾶς εὐχαριστώ κι ἐγώ μέ τή σειρά μου γιά τόν χρόνο καί τή συνεργασία σας.

Βιβλιογραφικές ἀναφορές:

[1]. Ν. 205(Ι)/2022 Ἀρ. 4929, 14.12.2022. Ὁ περί τῆς Ὁλιστικῆς Σεξουαλικῆς Διαπαιδαγώγησης Νόμος τοῦ 2022. ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ.

[2]. ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. 1960. 95/1989. 106(I)/1996. 115(I)/1996. 104(I)/2002. 127(I)/2006. 51(I)/2010. ΜΕΡΟΣ 1: Γενικαί Διατάξεις. Ἄρθρο 20, παρ. 1.

[3]. Χάρτης Θεμελιωδῶν Δικαιωμάτων τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης. Πανηγυρική Διακήρυξη. 18.12. 2000/C 364/1.

[4]. Ν. 14/1969, 28.02.1969. Μέρος ΙΙΙ, Ἄρθρο 18, παρ. 4.ΝΟΜΟΣ ΚΥΡΩΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤIΣΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ ΤΗΣ 16ης ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1966 ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΠΕΡΙ ΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ ΤΗΣ 16ης ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1966.

[5]. Ἡνωμένα Ἔθνη. Οἰκουμενική Διακήρυξη γιά τά Ἀνθρώπινα Δικαιώματα. Ἄρθρο 26, παρ. 3. 10.12.1948.

[6]. Εὐρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου. ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ στή Σύμβαση γιά τήν προάσπιση τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου καί τῶν θεμελιωδών ἐλευθεριών, Ἄρθρο 2, Παρίσι, 20 Μαρτίου 1952.

[7]. Διακήρυξη γιά τήν Ἐξάλειψη κάθε μορφής Διακρίσεων καί Μισαλλοδοξίας πού βασίζονται στή Θρησκεία ἤ τίς Πεποιθήσεις. Ἄρθρο 5.1 (Ψήφισμα 36/55 τῆς Γενικῆς Συνέλευσης τοῦ ΟΗΕ, 25/11/1981).

[8]. Amanda J Mason-Jones, David Sinclair, Catherine Mathews, Ashraf Kagee, Alex Hillman, Carl Lombard. School-based interventions for preventing HIV, sexually transmitted infections, and pregnancy in adolescents. Cochrane Database Syst Rev. 2016 Nov 8;11(11):CD006417. doi: 10.1002/14651858.CD006417.pub3.

[9]. K J Zwi, S R Woolfenden, D M Wheeler, T A O’brien, P Tait, K W Williams. School-based education programmes for the prevention of child sexual abuse. Cochrane Database Syst Rev. 2007 Jul 18;(3):CD004380. doi: 10.1002/14651858.CD004380.pub2.

[10]. Kerryann Walsh, Karen Zwi, Susan Woolfenden, Aron Shlonsky. School-based education programmes for the prevention of child sexual abuse. Cochrane Database Syst Rev. 2015 Apr 16;2015(4):CD004380. doi: 10.1002/14651858.CD004380.pub3.

[11]. Γρηγόριος Νύσσης, Πέρὶ τῆς τόῦ ἀνθρώπου κατασκευῆς, PG 44, 188c-192A.

[12]. Κατὰ Ματθαῖον 22:30, Κατὰ Λούκὰν 20:34-36, Κατὰ Μάρκον 12:25.

[13]. Ἰὠάννης Χρυσόστομος, Ὁμιλία ἔἰς τὸ ἀποστολικὸν ῥἠτὸν Διὰ δὲ τὰς πορνείας ἕκαστον τὴν ἑαὐτοῦ γυναίκα ἐχέτω, PG 51, 212-214.

[14]. Ἰὠάννης Χρυσόστομος, Ὁμιλία ἔἰς τὸ Γύνὴ δέδεται νόμῳ ἐφ’ ὅσόν χρόνον ζῇ ὁ ἀνὴρ ἄὐτῆς, PG 51, 222-224.

[15]. Ἰγνάτιος Θεοφόρος, Ἐπιστολὴ πρὸς Πολύκαρπον, PG 5, 724b.

[16]. Α’ Κορινθίους κέφ. 7:1-7.

enromiosini

Πηγή