80% όσων έπαθαν μυοκαρδίτιδα μετά τον εμβολιασμό δεν ανάρρωσαν στους 6 μήνες

Toυ Dr. Peter A. McCullough

Κάθε καρδιολογικό γραφείο στην Αμερική θα πρέπει να αναγνωρίζει τη μυοκαρδίτιδα που προκαλείται από το εμβόλιο για την COVID-19, που εμφανίζεται σε νεαρά άτομα, το 90% είναι άνδρες, με πόνο στο στήθος, δυσανεξία στην προσπάθεια, αρρυθμίες και καρδιακή ανακοπή μετά από ενέσεις εμβολίων mRNA.

Καθώς βλέπω αυτούς τους ασθενείς, η κοινή ερώτηση είναι “πότε τελειώνει αυτό;”. Ενώ το ΗΚΓ και οι εξετάσεις αίματος τείνουν να ομαλοποιούνται γρήγορα, η ανησυχία μου είναι ότι εμφανίζεται συνεχιζόμενη φλεγμονή, λόγω της συνεχούς παραγωγής της πρωτεΐνης ακίδας της Wuhan, που κωδικοποιείται από τα μακράς διάρκειας εμβόλια mRNA των Pfizer και Moderna.

Ενώ οι εξετάσεις αίματος μπορούν να δώσουν συμπεράσματα για τη φλεγμονή, οι καρδιολόγοι χρησιμοποιούν επίσης καρδιακή αγγειογραφία μαγνητικού συντονισμού (MRA) για να απεικονίσουν τη φλεγμονή, να καθορίσουν τη διάγνωση και να δημιουργήσουν μια πρόγνωση. Ελπίζουμε οι νέοι έφηβοι να επιλύσουν τα αποτελέσματα της μαγνητικής τομογραφίας και να συνεχίσουν τη ζωή τους. Μια πρόσφατη αναφορά για το αντίθετο τράβηξε την προσοχή μου.

Οι Barmada et al μελέτησαν μια κλινική κοόρτη που αποτελούνταν από 23 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν για μυοκαρδίτιδα και/ή περικαρδίτιδα σχετιζόμενη με το εμβόλιο. Η κοόρτη ήταν κυρίως άνδρες (87%) με μέση ηλικία 16,9 ± 2,2 έτη (που κυμαίνονταν από 13 έως 21 έτη). Οι ασθενείς είχαν σε μεγάλο βαθμό μη συνεισφέρον παρελθοντικό ιατρικό ιστορικό και ήταν γενικά υγιείς πριν από τον εμβολιασμό.

Οι περισσότεροι ασθενείς είχαν έναρξη των συμπτωμάτων 1 έως 4 ημέρες μετά τη δεύτερη δόση του εμβολίου mRNA BNT162b2. Έξι ασθενείς είτε εμφάνισαν για πρώτη φορά συμπτώματα μετά από καθυστέρηση >7 ημερών μετά τον εμβολιασμό, είτε ήταν τυχαία θετικοί στον SARS-CoV-2 με δοκιμή αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR) κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο.

Αυτοί οι έξι ασθενείς αποκλείστηκαν από περαιτέρω αναλύσεις, αν και δυνητικά αντικατοπτρίζουν το εύρος των κλινικών παρουσιάσεων της μυοπερικαρδίτιδας που σχετίζεται με το εμβόλιο. Η υπόλοιπη κοόρτη των 17 ασθενών δεν έδειξε στοιχεία πρόσφατης προηγούμενης λοίμωξης SARS-CoV-2, με αντισώματα στην πρωτεΐνη ακίδας (S), αλλά όχι στην πρωτεΐνη νουκλεοκαψιδίου (N) και αρνητική ποσοτική PCR αντίστροφης μεταγραφής ρινοφαρυγγικού επιχρίσματος κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο.

Ενώ οι συγγραφείς δείχνουν ξεκάθαρα υψηλά επίπεδα φλεγμονωδών δεικτών, την προσοχή μου τράβηξαν οι σαρώσεις παρακολούθησης μαγνητικής τομογραφίας. Όπως φαίνεται στο σχήμα, μόνο το 20% είχε επιλύσει τις ανωμαλίες του (όψιμη ενίσχυση γαδολινίου, LGE) σε περισσότερο από έξι μήνες (199 ημέρες).

Αυτό το άρθρο εγείρει ερωτήματα:

1. Yπάρχει συνεχιζόμενη καρδιακή βλάβη και φλεγμονή στους έξι μήνες;
2. H LGE στο 80% αντιπροσωπεύει μια μόνιμη “ουλή”, που θέτει αυτά τα παιδιά σε κίνδυνο για μελλοντική καρδιακή ανακοπή;

Αυτά τα δεδομένα απαιτούν έντονα έρευνα μεγάλης κλίμακας για αυτό το αναδυόμενο πρόβλημα, δεδομένου του μεγάλου αριθμού νέων που πιθανώς κινδυνεύουν.

Πηγή