Ο μπακάλης από το νησί της Κίρκης

Γράφει ο Οδυσσεύς

Με αφορμή το νομοσχέδιο για την ψήφο των ομογενών έλαβα μία επιστολή από αναγνώστη μου από την Γερμανία, την οποία βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα και σας την παρουσιάζω:

«……..  Κύριε Οδυσσέα γειά σας.

Είμαι Έλληνας του εξωτερικού εδώ και 34 Χρόνια.

Από την Ελλάδα έφυγα την εποχή που γινόταν το μεγάλο πανηγύρι με τους διορισμούς και τα βολέματα, διότι εγώ δεν είχα κάποιον να με διορίσει κάπου και να μπορέσω να κρατηθώ στην πατρίδα μου. Επίσης δεν είχα κάποιον να με βοηθήσει να πάρω κάποιο δάνειο για να κάνω κάποια δική μου δουλειά και να ζήσω αξιοπρεπώς στην Ελλάδα. Είχα μόλις απολυθεί από τον στρατό όπου υπηρέτησα την υποχρεωτική μου θητεία και έτσι ήμουν ελεύθερος. Ακολούθησα λοιπόν την μοίρα μου που ήταν μονόδρομος και πήρα το τρένο για την Γερμανία όπου εγκαταστάθηκα.]

Στην Γερμανία ήταν και ο άλλος αδελφός μου που είχε μεταναστεύσει μερικά χρόνια νωρίτερα.

Δουλέψαμε αρκετά σκληρά και οι δύο και μπορέσαμε να ανακαινίσουμε το πατρικό μας στην Ελλάδα, όπου ερχόμασταν όλα τα καλοκαίρια για διακοπές.

Πριν λίγο καιρό πήραμε την σύνταξή μας και μπορούμε να καθόμαστε λίγο περισσότερο στην Ελλάδα για να περάσουμε τα τελευταία μας χρόνια εκεί.

Πάντοτε έλεγα ότι όταν πάρω την σύνταξή μου θα γυρίσω στην Πατρίδα για πάντα, αλλά δυστυχώς άλλα σχεδιάζουμε εμείς άλλα κάνουμε στο τέλος.  Δεν μπορώ να γυρίσω στην Ελλάδα διότι τα χρόνια που ήμουν στην Γερμανία, παντρεύτηκα και έκανα οικογένεια. Απέκτησα τρία παιδιά τα οποία έχουν αρχίσει την σταδιοδρομία τους εδώ στην Γερμανία.  Δεν μπορώ να τα αφήσω εδώ και εγώ να επιστρέψω στην Ελλάδα. Περιορίζουμε μόνο στο να μένω λίγο περισσότερο στις διακοπές μου ή να έρχομαι και δύο φορές τον χρόνο. Τα τελευταία χρόνια εκτός από τις διακοπές μας έρχομαι στην Ελλάδα και την εποχή των εκλογών για να ψηφίσω, αλλά τότε μένω στο σπίτι μου πολύ λίγες μέρες.

Έτσι κάναμε και φέτος και μάλιστα δύο φορές, και τον Μάιο και τον Ιούνιο. Ολόκληρη η οικογένεια ξεσηκωθήκαμε και ήρθαμε για τις εκλογές, διότι το θεωρούμε χρέος μας. Κάποιοι λένε ότι εμάς δεν πρέπει να μας απασχολεί τι γίνεται στην Ελλάδα και να μην ενδιαφερόμαστε, αλλά δεν θα ασχοληθώ μαζί τους. Αν πρέπει να δώσω κάποια απάντηση σε κάποιον, θα πρέπει αυτός ο κάποιος να έχει υπηρετήσει στον ελληνικό στρατό και να μου απαντήσει «γιατί πήγα δύο γεμάτα χρόνια και εγώ στον ελληνικό στρατό και γιατί έστειλα σαυτόν να υπηρετήσουν τα δύο από τα τρία παιδιά μου». Αν πληροί αυτές τις προϋποθέσεις, του απαντώ ότι είμαι Έλληνας, ζώ στην διασπορά, έχω την ελληνική ιθαγένεια και υπηκοότητα ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΗ, όχι μόνο εγώ αλλά και όλη η οικογένειά μου. Βρίσκομαι στο νησί της Κίρκης, αλλά δεν είμαι όπως οι σύντροφοι του Οδυσσέα που η Κίρκη τους έκανε γουρούνια. Είμαι σαν τον Οδυσσέα, διακατέχομαι από ΝΟΣΤΟ και σκοπός μου είναι να γυρίσω κάποτε στην πατρίδα, από όπου δεν έφυγα με την θέλησή μου. Δεν πήρα ξένη υπηκοότητα, ούτε ψηφίζω σε κάποια από τις γερμανικές εκλογές. Θεωρώ λοιπόν δικαίωμά μου την ιδιότητα του Έλληνα και θεωρώ κάθε σπιθαμή της ελληνικής γης δική μου πατρίδα. Εκεί είναι θαμμένοι οι πρόγονοί μου, εκεί θα επιστρέψουμε και εμείς, έστω και μετά θάνατον. Θεωρούμε ότι είμαστε μόνιμοι κάτοικοι Ελλάδος, προσωρινώς διαμένοντες στο εξωτερικό και έτσι θέλουμε να μας βλέπουν και οι άλλοι.

Στις εκλογές που έγιναν εγώ προσωπικά ψήφισα το Βελόπουλο, αλλά τα άλλα μέλη της οικογένειάς μου άκουσαν τις οδηγίες σου και μοίρασαν τις ψήφους τους στα τρία μικρά κόμματα που μπήκαν στην Βουλή, δηλαδή στην Ζωή Κωνσταντοπούλου, στο ΝΙΚΗ και στους Σπαρτιάτες.

Οι δικοί μου προσπάθησαν να με επηρεάσουν και εμένα και να μη ψηφίσω τον Βελόπουλο, αλλά δεν τα κατάφεραν. Τον θεωρούσα καλόν πατριώτη και βασιζόμουν σε αυτό. Τώρα όμως πρέπει να δηλώσω μετάνοια, διότι η στάση του στο νομοσχέδιο για το δικαίωμα ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού με απογοητεύει.

Θεωρεί λέγει αδιανόητο την συμμετοχή μου στις εκλογές, διότι εγώ δεν ζώ στην Ελλάδα, άρα δεν προσφέρω στην Ελλάδα. Αλλά δεν μου λέγει όμως τι περισσότερο προσφέρει αυτός από εμένα ή από τον κάθε συνειδητό Έλληνα. Πήγε φαντάρος; Αν ναι μπράβο του. Αν όχι δεν έχει δικαίωμα λόγου. Αυτό βέβαια αφορά ένα σωρό από αυτούς που ψηφίζουν για το δικαίωμα ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού. Αν εννοεί ότι δεν προφέρουμε οικονομικά  έσοδα διότι φορολογούμαστε στο κράτος που ζούμε, θα του απαντήσω ότι πρέπει πρώτα να μας δείξει αυτός την φορολογική του δήλωση, για να δούμε πόσα πληρώνει και έπειτα να του δώσω και εγώ οικονομικό απολογισμό. Αλλά ας υποθέσουμε ότι αυτός προσωπικά πληρώνει πολλά και εγώ δεν πληρώνω φράγκο. Γιατί δεν πρέπει να έχω δικαίωμα ψήφου;

Μόνον όσοι πληρώνουν πολλά πρέπει να ψηφίζουν; Και τι γίνεται με τους φτωχούς της Ελλάδος που όχι μόνον δεν πληρώνουν φράγκο, αλλά παίρνουν και κρατικά επιδόματα επιπλέον; Αυτούς σύμφωνα με τον κ. Βελόπουλο πρέπει να τους ρίξουν στον Καιάδα για να μην παίρνουν τα επιδόματα.

Αλλά ας μου απαντήσει αν θέλει και στο παρακάτω ερώτημα. Εγώ ψήφισα τον νόμο που λέγει ότι ο καθένας θα πληρώνει τους φόρους του στο κράτος που ζει και εργάζεται τον περισσότερο χρόνο μέσα σε ένα οικονομικό έτος; Που είναι το πρόβλημα αν ψήφιζαν στην ΕΕ έναν νόμο που θα έλεγε ότι ο κάθε πολίτης της ΕΕ θα πλήρωνε τους φόρους του στο κράτος του οποίου έχει την υπηκοότητα; Το δικαίωμα αυτό το έχουν κιόλας οι επιχειρήσεις, διότι πληρώνουν τους φόρους τους στην χώρα που έχουν το κέντρο τους.

Αλλά ας σκεφτούμε και με βάση το σύστημα που ισχύει τώρα. Γιατί λέγει ότι εγώ δεν συμβάλλω στην ελληνική οικονομία; Που νομίζει ότι επένδυσα τα χρήματα που έβγαλα στο εξωτερικό; Αν δεν το ξέρει τον πληροφορώ ότι τα επένδυσα στο σπίτι που έχτισα στην Ελλάδα όπως το ίδιο έκαναν και όλοι οι Έλληνες μετανάστες της πρώτης γενιάς. Χτίσανε θεόρατα σπίτια στα οποία δεν κατοίκησαν ποτέ με χρήματα που έβγαλαν με το αίμα τους στα ορυχεία του Βελγίου ή στις φάμπρικες της Γερμανίας.

Και εδώ που ζούμε εμείς οι Έλληνες στο εξωτερικό, πως νομίζει ο κάθε εξυπνάκιας ότι τρεφόμαστε; Αν του πω ότι καταναλώνουμε κατά το 80 % ελληνικά προϊόντα τι έχει να μου πει; Που νομίζει ότι πουλιόνται τα προϊόντα που εξάγει η Ελλάδα;

Ο ίδιος κ. Οδυσσέα λίγον καιρό από όταν ήρθα στην Γερμανία, αφού έμαθα λίγα Γερμανικά και μπορούσα τσατ-πατ να συνεννοηθώ, άνοιξα ένα μικρό μπακάλικο με ελληνικά προϊόντα το οποίο μαζί με τον αδερφό μου μπορέσαμε και το μεγαλώσαμε αρκετά. Μπορώ να σας πω ότι η βασική μας πελατεία είναι Έλληνες ή κάποιοι που οι ίδιοι δεν ήταν Έλληνες αλλά είδαν το προϊόν σε ελληνικά σπίτια, τους άρεσαν και έγιναν πελάτες μας. Σας το λέγει αυτό μετά λόγου γνώσεως ένα Έλληνας μπακάλης.

Και ο τουρισμό; που είναι η βασική βιομηχανία της χώρας μας που νομίζετε ότι στηρίζεται; Ποιος φέρνει τους τουρίστες στην Ελλάδα, αν εξαιρέσουμε εμάς τους Έλληνες που είμαστε μόνιμοι τουρίστες κάθε χρόνο; Μήπως μπορείτε να αναφέρετε πόσοι τουρίστες έρχονται από χώρες που δεν έχουν μεγάλο αριθμό Ελλήνων μεταναστών;

Αυτά τα ολίγα για τα οικονομικά.

Αισθάνομαι την ανάγκη να σας ζητήσω συγνώμη που δεν σας άκουσα στην συμβουλή που μας δώσατε. Χαίρομαι που οι δικοί μου ψήφισαν σωστά κόμματα και έτσι η ΝΙΚΗ, η Πλεύση Ελευθερίας και πάνω από όλα οι Σπαρτιάτες δήλωσαν ότι θα ψηφίσουν τον νόμο για την ψήφο των Αποδήμων.

Με φιλικούς χαιρετισμούς από το νησί της Κίρκης. ….»

Αυτά μου έγραψε ο αναγνώστης μου και νομίζω ότι κάθε σχόλιο είναι περιττό.

Οδυσσεύς