Το εμβόλιο κατά του Covid καταστρέφει τη φυσική ανοσία, δείχνει μία μελέτη του NEJM
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο New England Journal of Medicine (NEJM) δείχνει όχι μόνο ότι η αποτελεσματικότητα του εμβολίου της Pfizer κατά του Covid γίνεται αρνητική (που σημαίνει ότι οι εμβολιασμένοι είναι πιο πιθανό να μολυνθούν από τους μη εμβολιασμένους) μέσα σε πέντε μήνες, αλλά επίσης ότι το εμβόλιο καταστρέφει την προστασία που έχει ένα άτομο από τη φυσική ανοσία.
Η συγκεκριμένη μελέτη είναι μια μεγάλη μελέτη παρατήρησης που εξετάζει 887.193 παιδιά ηλικίας 5 έως 11 ετών στη Βόρεια Καρολίνα, από τα οποία 273.157 (30,8%) έλαβαν τουλάχιστον μία δόση εμβολίου της Pfizer στο διάστημα μεταξύ 1 Νοεμβρίου 2021 και 3 Ιουνίου 2022. Η μελέτη περιλαμβάνει 193.346 μολύνσεις από τον Sars-CoV-2 που αναφέρθηκαν μεταξύ 11 Μαρτίου 2020 και 3 Ιουνίου 2022.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια μορφή στατιστικής μοντελοποίησης με προσαρμογές για διάφορες μεταβλητές (όπως υποκείμενα νοσήματα) για να υπολογίσουν κατ’ εκτίμηση την αποτελεσματικότητα του εμβολίου με την πάροδο του χρόνου και έναντι των διαφορετικών παραλλαγών του Covid.
Τα ευρήματα απεικονίζονται στα παρακάτω διαγράμματα. Στο διάγραμμα Α, βλέπουμε ότι οι πράσινες και μπλε γραμμές, που αντιπροσωπεύουν τα παιδιά που εμβολιάστηκαν τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο αντίστοιχα, περνούν από το μηδέν σε αρνητικές τιμές με έντονη κλίση εντός πέντε μηνών από την πρώτη ένεση. Δεν είναι σαφές γιατί η πράσινη γραμμή δεν συνεχίζεται πέραν του Απριλίου, καθώς οι ερευνητές πιθανώς είχαν τα σχετικά δεδομένα, αλλά από ό,τι φαίνεται η αποτελεσματικότητα του εμβολίου πιθανότατα συνεχίζει να μειώνεται σε όλο και πιο αρνητικές τιμές.
Στο διάγραμμα Β, βλέπουμε τόσο τις κόκκινες (παιδιά που εμβολιάστηκαν και είχαν μολυνθεί προηγουμένως) όσο και τις μπλε γραμμές (παιδιά που εμβολιάστηκαν και δεν είχαν μολυνθεί προηγουμένως) να περνούν ξανά από το μηδέν με μια απότομη κλίση εντός πέντε μηνών από τον εμβολιασμό. Το γεγονός ότι τα εμβολιασμένα παιδιά που έχουν φυσική ανοσία από προηγούμενη μόλυνση περνούν επίσης σε αρνητική αποτελεσματικότητα αποτελεί έκπληξη, καθώς δεν θα περίμενε κανείς ότι εκείνα με φυσική ανοσία θα είναι πιο επιρρεπή στη μόλυνση από εκείνα που δεν την διαθέτουν.
Τα διαγράμματα C και D υποδηλώνουν ότι είναι το εμβόλιο η αιτία που προκαλεί αυτή την ανησυχητική εξάλειψη της φυσικής ανοσίας. Το Διάγραμμα D δείχνει την αποτελεσματικότητα της φυσικής ανοσίας από προηγούμενη μόλυνση μεταξύ των εμβολιασμένων. Βλέπουμε ότι η μπλε γραμμή -η οποία είναι η προστασία έναντι της παραλλαγής Δέλτα στην ομάδα των εμβολιασμένων και προηγουμένως μολυσμένων- μηδενίζεται με απότομη κλίση εντός επτά μηνών. Τώρα δείτε τη μπλε γραμμή στο διάγραμμα C, η οποία είναι η προστασία έναντι της Δέλτα σε προηγουμένως μολυσμένους και μη εμβολιασμένους. Επίσης μειώνεται, αλλά πολύ πιο αργά, και μετά από οκτώ μήνες εξακολουθεί να βρίσκεται σε σαφώς θετικές τιμές, πάνω από 50%. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τη φυσική ανοσία έναντι προηγούμενων παραλλαγών (πράσινη γραμμή), η οποία μειώνεται αργά και παραμένει θετική μετά από 16 μήνες. Γιατί η φυσική ανοσία παραμένει προστατευτική για τους μη εμβολιασμένους, ενώ στους εμβολιασμένους η “προστασία” τους γίνεται αρνητική ακόμα κι αν διαθέτουν [αρχικά] φυσική ανοσία;
Αυτό είναι πολύ ανησυχητικό, επειδή υποδηλώνει όχι μόνο ότι τα εμβόλια παρέχουν αρνητική “προστασία” μετά από μερικούς μήνες αλλά και ότι καταστρέφουν την προστασία που θα έπρεπε να παρέχει η φυσική ανοσία. Οι ανεμβολίαστοι διατηρούν την προστασία τους από προηγούμενη μόλυνση, αλλά οι εμβολιασμένοι καταλήγουν με αρνητική αποτελεσματικότητα ακόμα κι αν είχαν μολυνθεί προηγουμένως. Αυτό σημαίνει ότι τα εμβόλια φαίνεται πως καταστρέφουν τη φυσική ανοσία ενός ατόμου και ότι το αφήνουν πιο ευάλωτο στη μόλυνση από ό,τι ήταν πριν.
Τα νέα ευρήματα συμβάλλουν στην αυξανόμενη ανησυχία των επιστημόνων σχετικά με την επίδραση των εμβολίων έναντι του Covid στο ανοσοποιητικό σύστημα. Μια πρόσφατη μελέτη σε ποντίκια διαπίστωσε ότι τα εμβόλια mRNA (όπως της Pfizer) αναστέλλουν την απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος σε άλλα παθογόνα. Σε αυτή τη μελέτη (η οποία δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί από ομοτίμους), ο ένοχος φάνηκε να είναι τα λιπιδικά νανοσωματίδια (LNPs) που είναι ο φορέας του mRNA στο εμβόλιο: “Βρήκαμε ότι η προηγούμενη έκθεση σε mRNA-LNP (ή σε LNP μόνο) οδήγησε σε μακροπρόθεσμη αναστολή των προσαρμοστικών ανοσολογικών αποκρίσεων”.
Μια άλλη μη δημοσιευμένη μελέτη διαπίστωσε ότι το εμβόλιο της Pfizer “προκαλεί έναν πολύπλοκο λειτουργικό επαναπρογραμματισμό των εγγενών ανοσοαποκρίσεων”, συμπεριλαμβανομένης της “αναστολής των εγγενών ανοσοαποκρίσεων”.
Παραδόξως, οι συγγραφείς της νέας μελέτης παραλείπουν να επιστήσουν την προσοχή στα ανησυχητικά ευρήματά τους. Αντίθετα, συμπεραίνουν ότι το εμβόλιο “βρέθηκε ότι προσδίδει σημαντική ανοσία έναντι της μόλυνσης από Όμικρον”, παρόλο που η αυξημένη προστασία διήρκεσε μόνο εβδομάδες και ήταν αρνητική μέσα σε μερικούς μήνες. Καταλήγουν επίσης στο συμπέρασμα ότι “η ταχεία μείωση της προστασίας (έναντι της μόλυνσης από Όμικρον) που προκλήθηκε από τον εμβολιασμό και την προηγούμενη μόλυνση δικαιολογεί τον αναμνηστικό εμβολιασμό” -λες και αυτό που πραγματικά χρειάζονται οι άνθρωποι είναι περισσότερες από αυτές τις ενέσεις.
Αλλά τα ευρήματα της μελέτης μιλούν από μόνα τους και είναι άκρως ανησυχητικά. Γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι ήταν λάθος να βγει τόσο βιαστικά η τεχνολογία των εμβολίων mRNA στην αγορά, και ότι τα εμβόλια πρέπει να τεθούν εκτός χρήσης και να τεθούν ξανά στην ερευνητική φάση μέχρι να γίνει πολύ καλύτερα κατανοητό το πλήρες φάσμα των επιπτώσεών τους και το προφίλ ασφάλειάς τους.
