Ιάπωνες ερευνητές ανησυχούν για τις μεταγγίσεις αίματος από εμβολιασμένους και μακροχρόνιους ασθενείς με COVID-19, προτείνουν αλλαγές
«Θα πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνηση για ασυνήθιστες αντιδράσεις μετάγγισης και αναφορές περιστατικών που θα μπορούσαν να αποδείξουν μεταφορά mRNA στο μέλλον»
Σε μια προέκδοση μελέτης που δημοσιεύθηκε στις 15 Μαρτίου, έξι Ιάπωνες γιατροί και ερευνητές πρότειναν αλλαγές στην επεξεργασία των αιμοδοσιών από άτομα που έχουν εμβολιαστεί για τον COVID-19 και όσους έχουν μακρύ ιστορικό COVID-19.
«Η πρώτη και εξαιρετικά σημαντική αρχική απάντηση είναι να ενημερώσουμε το ιατρικό προσωπικό ότι υπάρχουν τέτοιοι «κίνδυνοι»», δήλωσε στους The Epoch Times ο επικεφαλής συγγραφέας Jun Ueda, ο οποίος έχει διδακτορικό στον τομέα των ολοκληρωμένων βιοεπιστημών.
Οι γιατροί προέρχονται από διάσημα ιαπωνικά νοσοκομεία και πανεπιστήμια, όπως το Ιατρικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Τόκιο, το Πανεπιστήμιο Επιστημών του Τόκιο, το Ιατρικό Πανεπιστήμιο Asahikawa και το Νοσοκομείο Okamura Memorial.
Οι συγγραφείς πρότειναν να δημιουργηθεί ένα σύστημα επιτήρησης για την παρακολούθηση των αποτελεσμάτων υγείας των ληπτών αίματος και να καταγραφεί ποιος είναι εμβολιασμένος καθώς και το ιστορικό μόλυνσης των αιμοδοτών.
Είπαν ότι θα πρέπει να υπάρχει ένα πρωτόκολλο για τον έλεγχο του αίματος που έχει δοθεί για mRNA εμβολίου, πρωτεΐνες ακίδας, αντισώματα αιχμής και μη φυσιολογικούς δείκτες υγείας. Αν βρεθούν, αυτές οι πρωτεΐνες και οι βιοδείκτες θα πρέπει να αφαιρεθούν, είπαν.
Το αίμα από τους εμβολιασμένους αποτελεί «ουσιαστικά όλη την τρέχουσα δεξαμενή αιμοδοτών», δήλωσε στους The Epoch Times ο Δρ Nareg Roubinian, πνευμονολόγος στο Kaiser Permanente και καθηγητής εργαστηριακής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια-Σαν Φρανσίσκο.
Είπε ότι δεν γνωρίζει καμία επιστημονική βάση για αιμοδοσίες από εμβολιασμένους ή μολυσμένους αιμοδότες που προκαλούν βλάβη.
Ωστόσο, γνωρίζοντας ότι τα εμβόλια mRNA του COVID-19 συνδέονται με διάφορες καρδιαγγειακές, νευρολογικές και ανοσολογικές παθήσεις και ότι οι λήπτες αίματος δεν είχαν μακροχρόνιες παρακολουθήσεις, οι Ιάπωνες ερευνητές επιμένουν ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα για να διασφαλιστεί η ασφάλεια.
«Σημειώστε ότι δεν ισχυριζόμαστε ότι οι μεταγγίσεις αίματος είναι επικίνδυνες, αλλά μάλλον ότι υπάρχουν «διάφορες ανησυχίες» που βασίζονται σε μια σύνθεση πληροφοριών για πρωτεΐνες ακίδας και άλλους παράγοντες», έγραψε ο κ. Ουέντα στους The Epoch Times.
Περίοδος αναμονής
Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων, οι δότες που βγαίνουν θετικοί στον COVID-19 θα πρέπει να απέχουν από αιμοδοσίες για τουλάχιστον 10 ημέρες μετά την πλήρη υποχώρηση των συμπτωμάτων. Εάν είναι ασυμπτωματικοί, θα πρέπει να απέχουν από τη δωρεά για τουλάχιστον 10 ημέρες μετά την ημερομηνία του θετικού τεστ.
Οι δότες που έλαβαν το εμβόλιο mRNA COVID-19 «μπορούν να δώσουν αίμα χωρίς περίοδο αναμονής», ενώ όσοι έλαβαν εξασθενημένο εμβόλιο COVID-19 θα πρέπει να υποβληθούν σε «μια σύντομη περίοδο αναμονής», όπως 14 ημέρες μετά τη λήψη του εμβολίου.
Μελέτες σε εμβολιασμένα άτομα έχουν δείξει ότι τα εμβόλια mRNA COVID-19 μπορούν να ανιχνευθούν στο αίμα 15 ημέρες μετά τον εμβολιασμό. Ως εκ τούτου, μπορεί να είναι πιθανό οι αιμοδοσίες να περιέχουν το εμβόλιο, ανέφερε ο καρδιολόγος Δρ Peter McCullough στο ιστολόγιό του στο Substack.
Ανησυχεί επίσης για το γεονός ότι το αίμα που δόθηκε από εμβολιασμένα άτομα μπορεί να περιέχει πρωτεΐνες ακίδας, οι οποίες έχει αποδειχθεί ότι επιπλέουν ελεύθερα στο αίμα για δύο έως έξι μήνες μετά τον εμβολιασμό.
Πιθανοί κίνδυνοι
Στην προεκτύπωση της μελέτης, οι Ιάπωνες ερευνητές συζήτησαν κυρίως τους διάφορους κινδύνους που σχετίζονται με την πήξη του αίματος και την αιμορραγία που σχετίζεται με το εμβόλιο.
Τα εμβόλια COVID-19 αναγκάζουν τα κύτταρα να παράγουν πρωτεΐνες ακίδας στο σώμα. Οι πρωτεΐνες αυτές υπάρχουν φυσικά στην επιφάνεια του ιού SARS-CoV-2 και διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην πρόκληση ιογενούς μόλυνσης και βλάβης σε μολυσμένους ασθενείς.
Οι πρωτεΐνες ακίδας έχει αποδειχθεί ότι είναι τοξικές και μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή και πήξη του αίματος. Στο αίμα, οι πρωτεΐνες ακίδας σχηματίζουν θρόμβους τύπου αμυλοειδούς, ανθεκτικούς στη διάσπαση.
Τα εμβόλια mRNA του COVID-19 συνδέονται επίσης με μια μεγάλη ποικιλία ασθενειών που αφορούν όλα τα όργανα και τα συστήματα, σύμφωνα με τον κ. Ueda.
Πιο πρόσφατα, μια μελέτη που ακολούθησε 99 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως εντόπισε αυξημένους κινδύνους νευρολογικών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του συνδρόμου Guillain-Barré, της εγκεφαλομυελίτιδας, της πήξης του αίματος στον εγκέφαλο και των επιληπτικών κρίσεων μεταξύ των εμβολιασμένων. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι τα εμβολιασμένα άτομα είχαν πολλαπλάσιες αυξήσεις στους κινδύνους μυοκαρδίτιδας και περικαρδίτιδας.
Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν σήματα ασφαλείας
Λίγες μελέτες έχουν διερευνήσει αυτό το θέμα και καμία δεν έχει αναφέρει παρενέργειες μετά από μεταγγίσεις αίματος από εμβολιασμένους ή μολυσμένους δότες.
Η ομάδα του Dr. Roubinian συνέκρινε τα αποτελέσματα εξετάσεων μεταξύ των ενηλίκων που νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο και που έλαβαν μεταγγίσεις πλάσματος ή αιμοπεταλίων πριν και κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 και μετά την κυκλοφορία του εμβολίου για τον COVID-19.
Οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν για έως και 30 ημέρες και οι ερευνητές δεν εντόπισαν τάσεις στην πήξη του αίματος που να σχετίζεται με καθεμία από τις περιόδους της μελέτης.
Ο Δρ Ρουμπινιάν είπε ότι επί του παρόντος πραγματοποιούν δοκιμές αντισωμάτων σε αιμοδότες για λοίμωξη από COVID-19 και εμβολιασμό για να αξιολογήσουν εάν ο χρόνος της μόλυνσης ή της έκθεσης στον εμβολιασμό συσχετίζεται με ανεπιθύμητα συμβάντα σε λήπτες αιμοδοσίας.
Μια άλλη ερευνητική εργασία από γιατρούς της Mayo Clinic, που δημοσιεύτηκε στο Blood Advances, εξέτασε το πλάσμα που δωρίστηκε από άτομα που είχαν κάνει 3 ή 4 ενισχυτικά εμβόλια σε νοσηλευόμενους, ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς με COVID-19.
Οι ερευνητές θεώρησαν ότι αυτό το πλάσμα θα περιέχει αντισώματα κατά του COVID-19 που θα βοηθούσαν τους ασθενείς να καταπολεμήσουν τη μόλυνση.
Τριάντα ένας ασθενείς έλαβαν μεταγγίσεις πλάσματος. Οι περισσότεροι είχαν λάβει θεραπεία με ρεμντεσιβίρη ή στεροειδή, τα οποία δεν φάνηκε να βοηθούν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων τους.
Πάνω από το 80 τοις εκατό των ασθενών επέζησαν από τις μεταγγίσεις και οι συγγραφείς δεν παρατήρησαν σοβαρές παρενέργειες. Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς που έλαβαν τη μετάγγιση έγιναν γρήγορα καλά και πήραν εξιτήριο εντός πέντε ημερών, γεγονός που υποδηλώνει ότι η θεραπεία μπορεί να είναι ευεργετική.
Ωστόσο, οι Ιάπωνες ερευνητές είπαν ότι δεν έχει γίνει μακροπρόθεσμη παρακολούθηση για να αποκλειστούν ανησυχίες για την ασφάλεια των ανθρώπων .
Πιθανές λύσεις
«Στην τρέχουσα κατάσταση όπου ο κίνδυνος δεν είναι ξεκάθαρος, οι αυτόλογες μεταγγίσεις αίματος πρέπει να εφαρμοστούν διεξοδικά», έγραψε ο κ. Ουέντα.
Μια ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε στο Anesthesiology ανέφερε ότι οι γιατροί μπορούν να προτείνουν αυτόλογες και κατευθυνόμενες δωρεές για τους ενδιαφερόμενους λήπτες αίματος.
Οι αυτόλογες δωρεές περιλαμβάνουν έναν ασθενή που δίνει το δικό του αίμα για μελλοντική χρήση, ενώ οι κατευθυνόμενες δωρεές προέρχονται από συμβατό δότη, συχνά φίλο ή μέλος της οικογένειας.
Ωστόσο, η ανασκόπηση, με επικεφαλής τη Δρ Κάθριν Φόρκιν στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, πρόσθεσε ότι τέτοιες δωρεές συνεπάγονται επίσης σημαντικούς κινδύνους και κόστος για την υγεία.
Για παράδειγμα, λίγα κέντρα είναι έτοιμα να χειριστούν αυτές τις δωρεές και η ασφάλιση μπορεί να μην καλύπτει τις διαδικασίες. Επιπλέον, οι αυτόλογοι δότες με υποκείμενη αναιμία και συννοσηρότητες κινδυνεύουν να προκαλέσουν βλάβη στον εαυτό τους εάν δώσουν αίμα.
Οι κατευθυνόμενες δωρεές εγκυμονούν επίσης κινδύνους. Οι αιμοδοσίες από άμεσους συγγενείς έχουν υψηλότερους κινδύνους ασθένειας μοσχεύματος έναντι ξενιστή που σχετίζεται με τη μετάγγιση στον λήπτη, μια δυνητικά θανατηφόρα ασθένεια. Η νόσος μοσχεύματος έναντι ξενιστή εμφανίζεται όταν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος αναγνωρίζουν τα κύτταρα του λήπτη ως ξένα και αρχίζουν να τα επιτίθενται, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε λοιμώξεις και βλάβες οργάνων.
Επιστήμη ή Ιδεολογία
Ένα κοινό σημείο συζήτησης σχετικά με τις εμβολιασμένες μεταγγίσεις αίματος αφορά το εάν οι λήπτες μπορούν να ζητήσουν να αποκαλυφθεί η κατάσταση εμβολιασμού του δότη.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού, τα άτομα που έχουν εμβολιαστεί κατά του COVID-19 μπορούν να δώσουν αίμα, αλλά πρέπει να γνωστοποιήσουν το όνομα του κατασκευαστή του εμβολίου. Οι περισσότεροι οργανισμοί δωρεών κάνουν δοκιμές για αντισώματα COVID-19 για να δουν εάν αυτά τα αντισώματα μπορούν να προσφέρουν ανοσία στους αποδέκτες.
Τέσσερις ερευνητές και γιατροί εξέφρασαν ανησυχίες ότι η δημοσιοποίηση της κατάστασης του εμβολίου COVID-19 των αιμοδοτών θα μπορούσε να επηρεάσει την προσφορά αιμοδοσίας. Είπαν επίσης ότι η δημοσιοποίηση τέτοιων λεπτομερειών θα μπορούσε να αποτελεί διάκριση. Μερικοί γιατροί είπαν ότι αυτές οι συζητήσεις δεν βασίζονται στην επιστήμη αλλά σε ιδεολογίες.
Μερικοί γονείς απορρίπτουν τις αιμοδοσίες από φόβο μήπως βλάψουν τα παιδιά τους, γεγονός που εγείρει ηθικά ερωτήματα για τους γιατρούς που θεωρούν τις μεταγγίσεις αίματος ως ιατρική ανάγκη.
Σε μαρτυρία που παρουσιάστηκε στο National Citizens Inquiry του Καναδά, μια μητέρα ισχυρίστηκε ότι το νοσοκομείο θα της αφαιρούσε τα γονικά δικαιώματα εάν δεν είχε συναινέσει στη χρήση αίματος που δώρισε το νοσοκομείο για τη μετάγγιση του 11χρονου γιου της. Ο γιος της πέθανε 12 εβδομάδες μετά τη μετάγγιση και εκείνη απέδωσε τον θάνατό του στη διαδικασία αυτή.
Παρόλα αυτά, ο κ. Ueda τόνισε ότι η μελέτη της ομάδας του προορίζεται μόνο για να δηλώσει ανησυχία αλλά όχι να «επιβεβαιώσει ότι υπάρχει πρόβλημα», καθώς αυτό θα προκαλούσε άγχος και θα παρεμπόδιζε την επίλυση του προβλήματος.
Ο Δρ McCullough είπε ότι πιστεύει ότι επί του παρόντος δεν υπάρχει τρόπος να διασφαλιστεί ότι ένας παραλήπτης λαμβάνει αίμα χωρίς πρωτεΐνη ακίδας ή mRNA.
«Ο τομέας της τράπεζας αίματος είναι πολύπλοκος, ρυθμίζεται σε μεγάλο βαθμό και συνδέεται με την εντατική φροντίδα ασθενών που έχουν άμεση ανάγκη μετάγγισης. Ανεξάρτητα από το πόσο ισχυρή είναι η επιθυμία, απλά δεν υπάρχει ρεαλιστικός, εφικτός ή πρακτικός τρόπος για να επιτευχθεί ένα εμβόλιο ή να αυξηθεί η παροχή αίματος χωρίς πρωτεΐνη ακίδας», έγραψε στο Substack.
«Θα πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνηση για ασυνήθιστες αντιδράσεις μετάγγισης και αναφορές περιστατικών που θα μπορούσαν να αποδείξουν μεταφορά mRNA στο μέλλον».
