Η ακαταδίωκτη μαζική δολοφονία μέσω λοκντάουν: Η μόνη χώρα που τα απέφυγε είχε τις λιγότερες απώλειες απ’ όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ
Από τις αρχές του 2020 έως τον Ιούνιο του 2022, από όλες τις χώρες που ανέλυσε ο ΟΟΣΑ, η Σουηδία είχε την χαμηλότερη συνολική θνησιμότητα: μόλις 6,7% αύξηση, όταν στην Ελλάδα σημειώθηκε αύξηση 34,3%. Επιπλέον όπως αποδεικνύεται, το πείραμα του μαζικού εμβολιασμού συνέβαλε στη διαιώνιση του Covid και όχι στην εξάλειψή του
Άρθρο του Joel Smalley, που δημοσιεύτηκε στις 8 Νοεμβρίου 2022 από το Daily Sceptic. Χρόνος ανάγνωσης 4′. Απόοση στα ελληνικά, Νίκος Μαρής. Τον Απρίλιο του 2020, το Stuff δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ για το πώς τα πήγαινε η Σουηδία κατά τη διάρκεια του κύματος του κορωνοϊού εκείνη την άνοιξη, παρά το γεγονός ότι είχε απορρίψει την διεθνή τάση υπέρ του lockdown:
Ο καθηγητής Johan Giesecke, ο οποίος στρατολόγησε για πρώτη φορά τον Tegnell κατά τη διάρκεια της θητείας του ως κρατικός επιδημιολόγος, αξιοποίησε μια σπάνια συνέντευξή του την περασμένη εβδομάδα για να υποστηρίξει ότι ο σουηδικός λαός θα ανταποκρινόταν καλύτερα σε πιο λογικά μέτρα. Κατέρριψε τα lockdown που επιβλήθηκαν στη Βρετανία και την Αυστραλία και προειδοποίησε ότι ένα δεύτερο κύμα θα ήταν αναπόφευκτο μόλις χαλαρώσουν τα μέτρα.
«Η σουηδική κυβέρνηση αποφάσισε στις αρχές Ιανουαρίου ότι τα μέτρα που πρέπει να λάβουμε κατά της πανδημίας πρέπει να βασίζονται σε στοιχεία. Και όταν αρχίζετε να κοιτάζετε γύρω σας τα μέτρα που λαμβάνονται από διάφορες χώρες, ανακαλύπτετε ότι πολύ λίγες από αυτές έχουν έστω και ένα ίχνος τεκμηριωμένων στοιχείων», είπε.
Ο Giesecke, ο οποίος έχει υπηρετήσει ως ο πρώτος Επικεφαλής Επιστήμονας του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων και συμβουλεύει τη σουηδική κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της πανδημίας, είχε δηλώσει στον ιστότοπο UnHerd ότι «η επιστήμη απουσιάζει σχεδόν παντελώς» πίσω από το κλείσιμο των συνόρων και των σχολείων, καθώς και την κοινωνική αποστασιοποίηση, και ότι ανυπομονούσε να επανεξετάσει την πορεία της νόσου σε έναν χρόνο.
«Πιστεύω ότι η διαφορά μεταξύ των χωρών θα είναι αρκετά μικρή στο τέλος», είπε. «Δεν νομίζω ότι μπορείς να το σταματήσεις. Εξαπλώνεται. Θα διατρέξει όλη την Ευρώπη ό,τι κι αν κάνετε».
Ο Giesecke είχε σχεδόν δίκιο. Όμως, η διαφορά μεταξύ των χωρών στο τέλος δεν ήταν πολύ μικρή. Η Σουηδία τα πήγε πολύ, πολύ καλύτερα – δέκα φορές καλύτερα από τη Χιλή στην πραγματικότητα, διαβόητη για τα αυστηρότερα lockdown «παρ’ όλο» που είχε επίσης μια από τις πιο «επιτυχημένες» εκστρατείες εμβολιασμού.
Έως την ημερομηνία αναφοράς, την 19η Ιουνίου 2022, από όλες τις χώρες που αναλύθηκαν από τον ΟΟΣΑ, η Σουηδία έχει τον χαμηλότερο συνολικό αριθμό πλεοναζόντων θανάτων (6,7% αύξηση, όταν η Ελλάδα είχε αύξηση 34,3%).
Ο κάπως λιγότερο σημαντικός απολογισμός των θανάτων από Covid (ανά εκατομμύριο πληθυσμού) δεν έχει το ίδιο σχετικό μέγεθος, καθώς διαφορετικές χώρες χρησιμοποιούν διαφορετικές μεθόδους για την καταγραφή του τι είναι και τι όχι ένας θάνατος από Covid, πέρα από το γεγονός, φυσικά, ότι είναι Πύρρειος νίκη ο μετριασμός των θανάτων από Covid, με την παρενέργεια των υψηλότερων πλεοναζόντων θανάτων από κάθε άλλη αιτία εκτός Covid. Ρίξτε μια ματιά στον Καναδά και το Ισραήλ ως τα κύρια παραδείγματα αυτού του φαινομένου: εξαιρετικά λίγοι θάνατοι από Covid σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά κατατάσσονται στο χειρότερο ήμισυ του συνόλου των δεδομένων όσον αφορά τη συνολική πλεονάζουσα θνησιμότητα.
Έτσι, η Σουηδία κέρδισε ακόμη και τη γείτονα Νορβηγία στο τέλος. Και, όπως μπορείτε να δείτε στα παρακάτω διαγράμματα, η Νορβηγία εξακολουθεί να οδεύει προς τη λάθος κατεύθυνση. Το ίδιο και οι αρχικά «επιτυχημένες» χώρες, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία. Ο αθροιστικός αριθμός πλεοναζόντων θανάτων τους εμπεριέχει λιγότερους θανάτους από Covid σε σχέση με άλλες χώρες, αλλά εισπράττουν τους πλεονάζοντες θανάτους από Covid τώρα.
Εδώ είναι τα γραφήματα, που απεικονίζουν τους συνολικούς πλεονάζοντες θανάτους, έναντι των θανάτων από Covid. (Μπορείτε να βρείτε το σύνολο των γραφημάτων εδώ .)
Και εδώ είναι τα γραφήματα που απεικονίζουν τους πλεονάζοντες θανάτους σε σχέση με τους εμβολιασμούς. Σημειώστε το πώς περιορίζονται οι πλεονάζοντες θάνατοι όσο περιορίζονται και οι εμβολιασμοί. Απλώς σύμπτωση, ή μήπως το υπ’ αριθμόν 10 κριτήριο του Bradford Hill; (Ολόκληρο το σετ των κριτηρίων εδώ .)
Η ανάλυσή μου για κάθε χώρα με οδηγεί σε τρία βασικά συμπεράσματα.
Πρώτον, ο Covid υπάρχει και για κάποιους είναι θανατηφόρος. Αυτό είναι προφανές, δεδομένων των πολύ ισχυρών και σταθερών συσχετισμών μεταξύ των εβδομαδιαίων πλεοναζόντων θανάτων και των εβδομαδιαίων θανάτων από Covid. Νομίζω ότι είναι επίσης σημαντικό να αποδεχθούμε αυτό το γεγονός δεδομένου ότι υπάρχουν ελάχιστες αμφιβολίες πλέον ότι ο Covid κατασκευάστηκε σε βιοεργαστήριο. Οι υπεύθυνοι για την κατασκευή του είναι υπεύθυνοι για τα εκατομμύρια των θανάτων που έχει προκαλέσει.
Δεύτερον, οι πειραματικές προσπάθειες για τον μετριασμό της εξάπλωσης του ιού μέσω διαφόρων μέτρων «κοινωνικής αποστασιοποίησης», συμπεριλαμβανομένου του κλεισίματος σχολείων και επιχειρήσεων, της φυλάκισης υγιών ατόμων στα σπίτια τους, της αναγκαστικής χρήσης μάσκας κ.λπ. δείχνουν πολύ λίγα στοιχεία οφέλους. Οποιαδήποτε ευλογοφανές τεκμήριο προερχόμενο από τα νησιά-φυλακές (Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία) αποδεικνύεται τελικά άκυρο, όπως προβλέφθηκε από τους δύο καλύτερους επιδημιολόγους του κόσμου (Giesecke και Tegnell). Οι βλάβες αυτών των παρεμβάσεων είναι επίσης εμφανείς στον τελικό αριθμό πλεοναζόντων θανάτων. Οι υπεύθυνοι για την εφαρμογή των παρεμβάσεων αυτών θα πρέπει να λογοδοτήσουν για τους θανάτους που προκάλεσαν.
Τρίτον, το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να κάνει τον Covid χειρότερο, ήταν να τοποθετήσουμε τους ίδιους ανθρώπους που ήταν υπεύθυνοι για την κατασκευή του, ως επικεφαλής της παραγωγής του αντιδότου. Είναι λίγο σαν να τοποθετείς τους εμπρηστές ως υπεύθυνους για την πολιτική αντιμετώπισης πυρκαγιών, αφ’ ότου έχουν κάψει την πόλη. Αλλά αυτό συνέβη με τον Covid. Είναι απολύτως σαφές ότι δεν υπάρχει μείωση των θανάτων από τον Covid ως αποτέλεσμα της μαζικής χορήγησης του πειραματικού «εμβόλιου». Επιπλέον, όπως θα έπρεπε λογικά να περιμένουμε ελλείμματα θανάτων σε περιόδους μετά από υπερβολική θνησιμότητα όπως συνέβη τους εννέα μήνες πριν από το ιατρικό πείραμα, και μεγαλύτερη προστασία από την ανοσία της αγέλης, και την φυσική επιλογή των λιγότερο μολυσματικών μεταλλάξεων, είναι δύσκολο να καταρριφθεί ο ισχυρισμός ότι το πείραμα συνέβαλε κατά κάποιο τρόπο στη διαιώνιση του Covid και όχι στην εξάλειψή του. Αυτό υποστηρίζεται περαιτέρω από το γεγονός ότι ο Covid και οι πλεονάζοντες θάνατοι μειώνονται, σε χρονική ευθυγράμμιση με την συνειδητοποίηση εντέλει εκ μέρους της κοινωνίας, ότι δεν πρέπει να συνεχίσει να παίρνει μέρος στο πείραμα.
Μήπως την επόμενη φορά, θα έπρεπε όλοι να μιμηθούμε λίγο περισσότερο τη Σουηδία; Ξέρετε, σαν να εξαρτιόταν η ζωή μας από αυτό; Τον βιαστικό ιατρικό πειραματισμό, μπορούμε να τον βάλουμε στην άκρη;
Απλά ας αφήσουμε τους ανθρώπους να αποφασίζουν μόνοι τους ποιες ενέργειες πρέπει να κάνουν όταν έρχονται αντιμέτωποι με τη ζωή.
Μπορεί να είναι η ιδέα μου, αλλά δεν νομίζω ότι οι ανόητοι πολιτικοί, οι άπληστες φαρμακευτικές εταιρείες, και οι πανεπιστημιακοί των οποίων η καριέρα εξαρτάται από τη χρηματοδότηση των φαρμακευτικών εταιρειών, είναι τα ιδανικότερα άτομα γι’ αυτή τη δουλειά.
***
Αυτή η ανάρτηση εμφανίστηκε αρχικά στη σελίδα Substack του Joel Smalley .
