Πόσο άσχημα είναι τελικά τα πράγματα με τα εμβόλια Covid;
Πόσο άσχημα μπορεί να είναι τα πράγματα; Ποια είναι η χειρότερη εκτίμηση για τον αντίκτυπο που έχουν τα εμβόλια COVID στον αριθμό των ζωντανών ανθρώπων, για την οποία υπάρχει και κάποια εμπειρική τεκμηρίωση και βιολογική πιθανότητα; Ας κοιτάξουμε στην καρδιά του σκότους και ας εξετάσουμε το χειρότερο δυνατό σενάριο.
Υπερβάλλοντες θάνατοι παγκοσμίως
Η κύρια πηγή για τα παγκόσμια στοιχεία θνησιμότητας είναι η έκθεση World Population Prospects του ΟΗΕ, η οποία, κατά τον χρόνο συγγραφής, δεν είχε ακόμα ενημερωθεί με οριστικά δεδομένα για το 2024. Επομένως, χρησιμοποιούνται στοιχεία έως το 2023. Στο παρακάτω γράφημα απεικονίζεται ο συνολικός αριθμός θανάτων στον κόσμο από το 1950, μαζί με την προβολή της τάσης της δεκαετίας πριν από το 2020 μέχρι το 2023 (με κόκκινη γραμμή).
Οι αριθμοί αποκαλύπτουν ότι οι ετήσιοι θάνατοι μεταβάλλονται σχετικά ομαλά διαχρονικά, με εξαίρεση περιπτώσεις όπως το Μεγάλο Άλμα προς τα Εμπρός (1958–1962), το οποίο αντιστοιχεί στην προηγούμενη μεγάλη έξαρση παγκόσμιων θανάτων στο γράφημα και εκτιμάται ότι κόστισε τη ζωή περίπου 45 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Στο γράφημα που ακολουθεί, αποτυπώνονται οι (πάντα θετικές) διαφορές μεταξύ των πραγματικών και των αναμενόμενων θανάτων για καθεμία από τις τέσσερις χρονιές 2020–2023.
Ο συνολικός αριθμός υπερβάλλοντων θανάτων – σε σύγκριση με το τι θα αναμενόταν βάσει της τάσης της προηγούμενης δεκαετίας – είναι περίπου 19,4 εκατομμύρια άνθρωποι για την περίοδο 2020–2023.
Φυσικά, η υπέρβαση του 2020 δεν μπορεί να αποδοθεί στα εμβόλια COVID, αφού αυτά δεν είχαν ακόμη χορηγηθεί. Άρα, οι 4,8 εκατ. υπερβάλλοντες θάνατοι του 2020 πρέπει να αποδοθούν σε συνδυασμό του ίδιου του ιού και των lockdown και άλλων πολιτικών απαντήσεων. Το υπόλοιπο της υπέρβασης, 14,6 εκατ. θάνατοι μετά το 2020, θα μπορούσε – στο χειρότερο σενάριο από τη σκοπιά των κατασκευαστών και υποστηρικτών των εμβολίων – να αποδοθεί εξ ολοκλήρου στα εμβόλια.
Ωστόσο, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι, αν 4,8 εκατ. άνθρωποι πέθαναν επιπλέον το 2020 λόγω του ιού και των lockdown, τουλάχιστον 75% αυτών ήταν ηλικιωμένοι ή ευπαθείς, που πιθανώς θα πέθαιναν ούτως ή άλλως τα επόμενα χρόνια (στις ΗΠΑ, το 75% των θανάτων από COVID συνέβη σε άτομα 65+, και το 93% σε άτομα 50+).
Αν οι θάνατοι αυτοί απλώς επιταχύνθηκαν λόγω του ιού και των μέτρων, τότε περίπου 3,6 εκατομμύρια άνθρωποι δεν ήταν παρόντες να πεθάνουν τα επόμενα χρόνια – δηλαδή, θα περιμέναμε 3,6 εκατ. λιγότερους θανάτους από την προβλεπόμενη τάση.
Αν προσθέσουμε αυτό το «αρνητικό έλλειμμα» στους υπολογισμούς μας, τότε η πιο πιθανή μέγιστη εκτίμηση των υπερβάλλοντων θανάτων από τα εμβόλια ανέρχεται σε 18,2 εκατομμύρια ανθρώπους.
Αυτός ο αριθμός ευθυγραμμίζεται αρκετά με την έντονα αμφισβητούμενη εκτίμηση των 17 εκατ. θανάτων από εμβόλια που δημοσίευσε ο Denis Rancourt και οι συνεργάτες του το 2023. Άλλοι έχουν μιλήσει για μέχρι και 31 εκατ. θανάτους, αλλά αυτοί οι αριθμοί φαίνονται απίθανοι αν δεχτούμε τα στοιχεία του ΟΗΕ για τους παγκόσμιους θανάτους.
Μπορεί τα πράγματα να είναι ακόμη χειρότερα λόγω παραποίησης δεδομένων; Ίσως σε κάποιες περιοχές να αποκρύφθηκαν εσκεμμένα θάνατοι, αλλά αυτό είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς σε πλούσιες χώρες με καλές διαδικασίες καταγραφής θανάτων (όπου, για παράδειγμα, η κληρονομιά εξαρτάται από ληξιαρχικές πράξεις).
Αντιθέτως, είναι πιο πιθανή η παραποίηση σε χώρες όπως η Ινδία, όπου δεν υπάρχει επαρκές μητρώο πληθυσμού και όπου οι αρχές είχαν κίνητρο να κρύψουν ενδεχόμενη έκρηξη θανάτων από τις πολιτικές τους. Η Ινδία, άλλωστε, εφάρμοσε σκληρά lockdown και ξεκίνησε φανατικά εμβολιασμούς από τον Ιανουάριο 2021, με τοπικά παραγόμενο εμβόλιο (Covaxin), που εγκρίθηκε μόλις έξι εβδομάδες μετά την έναρξη της φάσης ΙΙΙ των δοκιμών.
Ίσως, λοιπόν, ο πραγματικός αριθμός υπερβάλλοντων θανάτων λόγω των εμβολίων μέχρι το 2023 να ξεπερνά τα 20 εκατομμύρια, ενώ και άλλοι παράγοντες – όπως μακροπρόθεσμες βλάβες από τα lockdown ή προβληματικά πρωτόκολλα νοσηλείας – ενδέχεται να έχουν συνεισφέρει.
Ο δικός μας στόχος είναι να εκτιμήσουμε έναν υπερασπίσιμο μέγιστο αριθμό θανάτων από τα εμβόλια, και σε αυτό το πλαίσιο, η εκτίμηση των 18,2 εκατ. θανάτων είναι το καλύτερο επιχείρημα που μπορούμε να παρουσιάσουμε.
Αυτός ο αριθμός ευθυγραμμίζεται και με τις εκτιμήσεις στις ΗΠΑ (π.χ. Peter McCullough), όπου εκτιμάται ότι 400.000 έως 700.000 θάνατοι οφείλονται στα εμβόλια. Ο παγκόσμιος πληθυσμός είναι περίπου 25 φορές μεγαλύτερος από των ΗΠΑ, και 25 × 700.000 = 17,5 εκατ. άνθρωποι.
Απώλειες νεογέννητων
Πόσα βρέφη ενδέχεται να χάθηκαν άμεσα εξαιτίας των εμβολίων COVID, λόγω μειωμένης βιολογικής γονιμότητας, αποβολών, ή αποφυγής σεξουαλικής δραστηριότητας (π.χ. λόγω κακουχίας από παρενέργειες);
Και πάλι, κοιτάμε τα παγκόσμια δεδομένα γεννήσεων, με τη δεκαετή τάση πριν το 2020 να προβάλλεται και μετά (κόκκινη γραμμή). Σε αντίθεση με τους θανάτους, οι γεννήσεις παγκοσμίως παρουσιάζουν μεγαλύτερη μεταβλητότητα, κάτι που δυσκολεύει την προβολή μετά το 2019. Ωστόσο, εφαρμόζεται η ίδια μέθοδος προβολής.
Τα στοιχεία δείχνουν ένα έλλειμμα 27,9 εκατομμυρίων γεννήσεων σε σχέση με το αναμενόμενο. Από αυτές, οι πρώτες 6,1 εκατ. το 2020 δεν σχετίζονται με τα εμβόλια, αλλά πιθανόν με τα lockdown (π.χ. στην Κίνα). Οι υπόλοιπες 21,7 εκατ. λιγότερες γεννήσεις 2021–2023 ενδέχεται να συνδέονται με τα εμβόλια – είτε μέσω αποβολών, αποτυχημένων συλλήψεων, είτε μειωμένων επαφών.
Θα περίμενε κανείς ένα “αντισταθμιστικό άλμα” γεννήσεων μετά το 2020, καθώς τα ζευγάρια “αναπληρώνουν” τον χαμένο χρόνο. Η απουσία αυτού του αναμενόμενου άλματος ενισχύει την υπόθεση ότι κάποιο θανατηφόρο – ή μάλλον ζωο-αποτρεπτικό – αίτιο ανέκοψε την αποκατάσταση της γονιμότητας.
Έτσι, το σύνολο των 27,9 εκατομμυρίων λιγότερων γεννήσεων από το 2019 και μετά μπορεί να θεωρηθεί ως υπερασπίσιμη μέγιστη εκτίμηση για τις απώλειες ζωής που προκάλεσαν τα εμβόλια σε αυτόν τον τομέα.
Πώς συγκρίνεται αυτή η εκτίμηση με άλλες χώρες και μελέτες;
Η παγκόσμια πτώση γονιμότητας στις ηλικίες 20–34 ήταν περίπου 5,7%, ενώ στη Γερμανία και τη Σουηδία η μείωση 9 μήνες μετά τους εμβολιασμούς ξεπέρασε το 10%. Στην Τσεχία, πρόσφατη μελέτη έδειξε πτώση 30% στη γονιμότητα των εμβολιασμένων σε σχέση με τους ανεμβολίαστους.
Αν τα υψηλότερα ποσοστά είναι ακριβή και δεν εξηγούνται από άλλους παράγοντες (π.χ. διαφορές στην επιθυμία τεκνοποίησης), τότε η εκτίμηση των 27,9 εκατομμυρίων ίσως είναι υποτιμημένη.
Μελλοντικές απώλειες
Πρόσφατες μελέτες δείχνουν απώλεια ωαρίων και μόνιμες επιγενετικές αλλοιώσεις (οι οποίες προβάλλονται ως “θετικές”) από τα εμβόλια, που ενδέχεται να προκαλέσουν: μειωμένη σύλληψη, πρόωρη εμμηνόπαυση, καρδιαγγειακά προβλήματα, ανοσολογικές δυσλειτουργίες και καρκίνους.
Ο ακριβής υπολογισμός του μελλοντικού κόστους σε ζωές και γεννήσεις είναι δύσκολος, αλλά μπορούν να εξεταστούν κάποιες λογικές υποθέσεις.
Αν η πρωτείνη ακίδα είναι ο βασικός παθογόνος παράγοντας, τότε όσοι εμφανίζουν σύνδρομο μετά τον εμβολιασμό (PVS) και διατηρούν την έκφρασή του, διατρέχουν μακροπρόθεσμο κίνδυνο. Στη μελέτη LISTEN του Yale, 1/3 αυτών είχε υψηλότερα επίπεδα πρωτεΐνης ακόμη και 2 χρόνια μετά τον εμβολιασμό.
Ερώτημα: Πόσοι πάσχουν από PVS;
Μελέτη στην Ινδία βρήκε ότι το 60% είχε συμπτώματα μετά από 12 μήνες. Σύμφωνα με την αναλογία σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών στο VAERS (0,5% μέχρι το 2024), και δεδομένου του εκτιμώμενου ποσοστού υπο-αναφοράς 41 φορές, το 20% των εμβολιασμένων ενδέχεται να έχει παρουσιάσει σοβαρή βλάβη. Από αυτούς, το 1/3 (περίπου 6,7% του συνόλου) μπορεί να αντιμετωπίζει μόνιμες επιπτώσεις.
Σε έναν παγκόσμιο πληθυσμό περίπου 6 δισ. εμβολιασμένων, αυτό αντιστοιχεί σε 400 εκατ. άτομα με μακροχρόνιες βλάβες. Παρεμπιπτόντως, περίπου 7% των ενηλίκων δηλώνουν ότι έχουν long Covid – δηλαδή πάλι ~400 εκατομμύρια.
Αν υποθέσουμε 680.000 υπερβάλλοντες θανάτους ανά έτος από αυτήν την ομάδα, τότε σε ορίζοντα 20 ετών μιλάμε για 13 εκατομμύρια πρόσθετους θανάτους.
Μελλοντικές απώλειες γονιμότητας
Αν η μείωση της γονιμότητας (7%) οφείλεται σε μόνιμη βλάβη, τότε θα αναμένεται τέτοια πτώση για 20 χρόνια, μέχρι να γεράσει η εμβολιασμένη γενιά. Αυτό ισοδυναμεί με 180 εκατομμύρια λιγότερα παιδιά. Αν θεωρήσουμε ότι η αναμενόμενη «ανάκαμψη γεννήσεων» δεν ήρθε, τότε η μόνιμη μείωση μπορεί να φτάνει έως 9%, οδηγώντας εν δυνάμει σε πάνω από 200 εκατομμύρια αγέννητα παιδιά.
Μερικοί μπορεί να φέρουν στον κόσμο βιολογικά δυσλειτουργικά παιδιά, π.χ. κορίτσια με προβλήματα στο αναπαραγωγικό τους σύστημα – κάτι που θα επιδεινώσει περαιτέρω τόσο τις γεννήσεις όσο και τους μελλοντικούς θανάτους.
Αντιμέτωποι με το χειρότερο
Σκιαγραφήσαμε τα χειρότερα δυνατά σενάρια, τα οποία βασίζονται σε υπαρκτά δεδομένα και τεκμηριώσιμες υποθέσεις:
- Έως 30 εκατ. υπερβάλλοντες θάνατοι
- Περίπου 28 εκατ. αγέννητα παιδιά μέχρι σήμερα
- Ενδεχομένως πάνω από 200 εκατ. αγέννητα παιδιά στο μέλλον
Όλοι οι ισχυρισμοί περί «ζωών που σώθηκαν» από τα εμβόλια βασίζονται σε μαθηματικά μοντέλα με προκατειλημμένες υποθέσεις. Εμείς χρησιμοποιούμε πραγματικά δεδομένα και διαφανείς παραδοχές, ώστε οι εκτιμήσεις μας να μπορούν να επαληθευτούν και να συγκριθούν με εναλλακτικά σενάρια.
Δεν υπολογίσαμε τις μη θανατηφόρες επιπτώσεις, όπως η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, οι οποίες ωστόσο φαίνεται να είναι σημαντικές.
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πιθανότητα ότι τα εμβόλια COVID είναι η χειρότερη ανθρωπογενής καταστροφή στην ιστορία, με τεράστια διαφορά από τη δεύτερη.
