Ἡ εἴσοδος τῆς «Νίκης» στὴν Βουλή, στερεῖ ἀπὸ τὴν ΝΔ νὰ προβεῖ σὲ συνταγματικὲς τροποποιήσεις γιὰ ἕνα «καινοτόμο σύνταγμα»!
Ὁ δρόμος πρὸς τὸ «καινοτόμο σύνταγμα» τοῦ κ. Γεραπετρίτη περνάει μέσα ἀπὸ τὴν κάλπη τῆς 25ης Ιουνίου
Γράφει ὁ Χαράλαμπος Ἄνδραλης, δικηγόρος
Στὶς 5 Ἰουνίου 2016 μὲ τὴν ἐφημερίδα «Καθημερινὴ» προσφέρθηκε δωρεὰν ἕνα ἔνθετο βιβλίο μὲ τίτλο «Ἕνα καινοτόμο Σύνταγμα γιὰ τὴν Ἑλλάδα»[1] χορηγίας τοῦ Global Citizen Foundation, ὅπως ἀναφέρει στὴν πρώτη σελίδα του. Στὴν εἰσαγωγὴ τοῦ βιβλίου, σημειώνεται ὅτι μὲ πρωτοβουλία τοῦ Στέφανου Μάνου συγκροτήθηκε μία ὁμάδα ἐργασίας, ἀποτελούμενη ἀπὸ τοὺς Νίκο Ἀλιβιζάτο (συνταγματολόγο), Παναγὴ Βουρλούμη (τραπεζικό), Γιῶργο Γεραπετρίτη (συνταγματολόγο), Γιάννη Κτιστάκι (συνταγματολόγο), Στέφανο Μάνο (πολιτικὸ) καὶ Φίλιππο Σπυρόπουλο (συνταγματολόγο), μὲ σκοπὸ νὰ συντάξει σχέδιο νέου συντάγματος.
Τὰ χρόνια ποὺ ἀκολούθησαν, δύο ἀπὸ τοὺς παραπάνω συγγραφεῖς, ἐπρόκειτο νὰ λάβουν βαρυσήμαντες θέσεις στὴ δημόσια ζωή. Ὁ Γ. Γεραπετρίτης, ἔγινε Ὑπουργὸς Ἐπικρατείας, τὸ alter ego τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη, πανίσχυρος παίχτης στὴν πολιτικὴ σκακιέρα. Ὁ Γιάννης Κτιστάκις μὲ διεθνῆ δικηγορικὴ… σταδιοδρομία καὶ ἐπιφανεῖς πελάτες, ὅπως τὰ ἱδρύματα τοῦ κροίσου Τζὸρτζ Σόρος, διορίστηκε ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ Κράτος δικαστὴς τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου στὸ Στρασβοῦργο.
Τὸ «καινοτόμο σύνταγμα» περιέχει ρηξικέλευθες τομὲς σὲ σημαντικὰ ζητήματα καὶ κυρίως σὲ ὅσα ἀγγίζουν τὴν κοινὴ συνισταμένη νεοφιλελεύθερων καὶ ἀριστερῶν, δηλαδὴ τὴν περιθωριοποίηση τῆς χριστιανικῆς θρησκείας καὶ τῶν ἀρχῶν της ἀπὸ τὴν κοινωνικὴ ζωὴ τῆς χώρας.
Στὸ «Σύνταγμα Γεραπετρίτη» ἀφαιρεῖται τὸ προοίμιο «Εἰς τὸ Ὄνομα τῆς Ἁγίας καὶ Ὁμοουσίου καὶ Ἀδιαιρέτου Τριάδος». Ἀφαιρεῖται ἡ διάταξη περὶ ἐπικρατοῦσας θρησκείας μὲ ὅ,τι αὐτὸ συνεπάγεται γιὰ τὴν κατάργηση τῶν θρησκευτικῶν ἀργιῶν, τῶν εἰκόνων σὲ δημόσια κτίρια, τοῦ ὀρθόδοξου προσανατολισμοῦ τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, τοῦ ἐκκλησιασμοῦ καὶ τοῦ ἁγιασμοῦ στὰ σχολεῖα καὶ στὶς δημόσιες ὑπηρεσίες, τῶν Ὀρθοδόξων Ναῶν σὲ Νοσοκομεῖα καὶ Στρατόπεδα καὶ γενικότερα κάθε κρατικὴ ἔκφραση τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης στὸ οὐδετερόθρησκο πλέον κράτος. Ἀφαιρεῖται, ἐπίσης, ἡ κρατικὴ ὑποχρέωση ἀνάπτυξης τῆς ἐθνικῆς καὶ θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν μαθητῶν.
Σημειωτέον ὅτι ὅλα τὰ παραπάνω ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ τὸ ἄρθρο 3 τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος, σὲ περίπτωση κατάργησής του, ἀκόμα καὶ ἂν δὲν καταργηθοῦν ἄμεσα ἀπὸ τὴν ἐκτελεστικὴ ἢ τὴ νομοθετικὴ ἐξουσία, πολὺ πιθανὸν νὰ καταργηθοῦν ἀπὸ τὴ δικαστικὴ ἐξουσία, ἔπειτα ἀπὸ προσφυγὲς τῶν ἀκτιβιστικῶν ἑνώσεων ἀποχριστιανισμοῦ, οἱ ὁποῖες θὰ βασίζονται στὴν ἀρχὴ τοῦ οὐδετερόθρησκου κράτους καὶ στὴν ἔλλειψη συνταγματικοῦ ἐρείσματος τῆς ἐπικρατοῦσας θρησκείας.
Ἐπιπλέον, στὸ «καινοτόμο σύνταγμα» ἀφαιρεῖται ἡ κρατικὴ ὑποχρέωση προστασίας τῆς οἰκογένειας, τῆς πολυτεκνίας, τῆς μητρότητας, τῆς παιδικῆς ἡλικίας καὶ ἀντικαθίσταται μὲ τὴν προστασία τῶν «εὐάλωτων ὁμάδων», τὶς ὁποῖες ὡς ἀόριστες νομικὲς ἔννοιες θὰ μπορεῖ νὰ ἑρμηνεύσει ὁ νομοθέτης ἢ ὁ δικαστὴς ὡς τοὺς ΛΟΑΤΚΙ, τοὺς παράνομους μετανάστες κ.ο.κ.
Στὴν τελευταία συνταγματικὴ ἀναθεώρηση ποὺ πραγματοποιήθηκε τὸ Νοέμβριο τοῦ 2019, ἡ ἀδυναμία συνεννόησης τῶν δύο κομμάτων ἐξουσίας, δὲν τοὺς ἐπέτρεψε νὰ προχωρήσουν σὲ σπουδαῖες ἀλλαγὲς ποὺ ἑτοίμαζε ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἀπὸ τὸ 2018.
Ὅμως, πλέον, τὰ δεδομένα εἶναι πολὺ διαφορετικά. Ἡ ἀριστερὰ ἔχει πλήρως ἐκτοπιστεῖ, ἐνῶ ἡ μητσοτακικὴ Νέα Δημοκρατία ἐκμεταλλευόμενη τὴν «μπαμπούλα» τῆς «δεύτερης φορᾶς ἀριστερά», δείχνει πανίσχυρη. Αὐτὴ ἡ παντοδυναμία ποὺ πιθανὸν νὰ δοθεῖ στὴν Κυβέρνηση σὲ αὐτὲς τὶς ἐκλογές, δίνει στὸν κ. Γεραπετρίτη μία μοναδικὴ εὐκαιρία νὰ δεῖ τὸ «καινοτόμο σύνταγμά» του νὰ παίρνει σάρκα καὶ ὀστᾶ.
Σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 110 τοῦ Συντάγματος, γιὰ τὴ συνταγματικὴ ἀναθεώρηση, ἀρκεῖ ἡ ψήφιση ἀπὸ 180 βουλευτὲς ἀπὸ μία Βουλὴ καὶ μὲ 151 ἀπὸ τὴν ἑπόμενη, γιὰ νὰ ἀναθεωρηθεῖ ἕνα ἄρθρο καὶ ἀντίστροφα. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἡ ΝΔ θὰ μπορεῖ, ἂν βγάλει 180 ἕδρες νὰ ἑτοιμάσει ἀπὸ τὴν ἐρχόμενη Βουλὴ τὸ ἔδαφος γιὰ τὸ καινότομο σύνταγμα Γεραπετρίτη καὶ λοιπῶν, καὶ στὴν ἑπόμενη Βουλὴ νὰ τὸ περάσει ἀκόμα καὶ μὲ 151 βουλευτές. Αὐτὴ ἡ ἀνέλπιστη ἀκόμα καὶ γιὰ τοὺς ἴδιους ἐπιτυχία, φαντάζει ὡς μοναδικὴ εὐκαιρία νὰ προχωρήσουν σὲ συνταγματικὴ ἀναθεώρηση, ὅπως ἀποκάλυψε πάνω στὸν ἐνθουσιασμὸ του ὁ Ἄδωνις Γεωργιάδης τὴ νύχτα τῶν ἐκλογῶν τοῦ Μαΐου.
Τὸ ὄνειρο τῶν 180 ἑδρῶν, ὅμως, σταματάει σὲ περίπτωση εἰσόδου καὶ ἄλλων κομμάτων στὴ Βουλή. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ἔχει ξεκινήσει μία ἐκστρατεία πρωτοφανοῦς πολέμου καὶ «δολοφονίας» χαρακτήρων ἀπὸ τὰ μέσα ποὺ ἐλέγχει ἡ ΝΔ, μὲ ἀναπόδεικτες κατηγορίες κατὰ τοῦ κόμματος ΝΙΚΗ, διότι ἡ εἴσοδός του στὴ Βουλή, θὰ στεροῦσε ἀπὸ τὴ ΝΔ τὴ δυνατότητα νὰ προχωρήσει σὲ εὔκολες συνταγματικὲς τροποποιήσεις γιὰ ἕνα «καινοτόμο σύνταγμα» καὶ πολὺ περισσότερο θὰ καταδείκνυε στὴ λαϊκὴ βάση τοῦ πάλαι ποτὲ δεξιοῦ κόμματος, τὴν πλήρη ἀπομάκρυνσή του ἀπὸ τὶς ἰδρυτικὲς ἀξίες τῆς συγκεκριμένης παράταξης.
Ἀπὸ τὴν ἄλλη, βλέπουμε στὴ ΝΙΚΗ ἕνα νέο πολιτικὸ ἦθος, ἐντελῶς διαφορετικὸ ἀπὸ ἐκεῖνο τοῦ παλαιοκομματισμοῦ, μὲ ἤπιο πολιτικὸ λόγο, χωρὶς ἐμπάθειες καὶ προσβολές, μὲ αὐτοσυγκράτηση καὶ ταπεινοφροσύνη, δεῖγμα τῆς σοβαρότητας τοῦ προέδρου καὶ τῶν στελεχῶν της. Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἀποδεικνύεται ὅτι ἡ σοβαρότητα καὶ ἡ αὐτοσυγκράτηση ἀρκοῦν γιὰ νὰ ἀποκρούσουν τὴν ἀκατάσχετη ὕβρη, τὴ συκοφαντία, τὸ φθόνο καὶ νὰ καταδείξουν τὴ ρηχότητα ὅσων τὰ χρησιμοποιοῦν. Οὕτως ἢ ἄλλως, ἡ ἀλήθεια ἔχει τὴν ἰδιότητα νὰ ἀποκαλύπτεται ἀργὰ ἢ γρήγορα καὶ νὰ ἐκθέτει ἐκείνους ποὺ ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ διασπείρουν, ἀποδέχονται καὶ διανθίζουν συκοφαντίες.
Κάποιοι ἐξ αὐτῶν, ἠθελημένα ἢ μή, μὲ τὴν πολεμική τους ἐναντίον τῶν κομμάτων ποὺ εἶναι στὰ ὅρια τῆς εἰσόδου στὴ Βουλή, βάζουν τὸ δικό τους λιθαράκι στὸ «καινοτόμο σύνταγμα», τὸ ὁποῖο οἱ ἴδιοι θὰ «κατακεραυνώνουν» ἀργότερα, παριστάνοντας τοὺς ἀγωνιστὲς καὶ πατριῶτες.
Ὁ πανικὸς καὶ ἡ ἐπιστράτευση ἀκόμα καὶ χονδροειδῶν fake news προκειμένου νὰ πληγεῖ ἡ ΝΙΚΗ ἢ ἀκριβέστερα οἱ ἀξίες ποὺ πρεσβεύει, δείχνουν ὅτι ὁ μεγαλύτερος φόβος τῶν ἐπανεκκινητῶν εἶναι νὰ ξυπνήσουν οἱ σιωπηλὲς πλειοψηφίες, ποὺ δὲν θέλουν παγκοσμιοποίηση, νέου τύπου «οἰκογένειες», παραγκωνισμὸ τῆς χριστιανικῆς πίστης κ.λπ., οἱ ὁποῖες πλειοψηφίες παραμένουν ἀδρανεῖς καὶ ἀπέχουν συνήθως ἀπὸ τὴν ἐκλογικὴ διαδικασία ἢ ψηφίζουν τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο κόμματα ἐξουσίας γιὰ νὰ τιμωρήσουν τὸ ἄλλο.
Ὅσο καὶ ἂν ἔγινε προσπάθεια ἀκόμα καὶ ἀπὸ ἐκκλησιαστικὰ πρόσωπα νὰ ἀποσυνδεθεῖ τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα ἀπὸ τὴν πολιτική, ἡ ΝΙΚΗ ἦλθε μόνο μὲ τὴν παρουσία της, νὰ ὑπενθυμίσει τὴν πνευματικὴ εὐθύνη τῆς ψήφου καὶ τὴ συνυπαιτιότητα τοῦ ἐκλογέα καὶ ἐν γένει τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος σὲ ὅσα νομοθετεῖ μία κυβέρνηση γιὰ τὸ μέλλον τῶν παιδιῶν μας καὶ γιὰ ἐμᾶς τοὺς ἴδιους.
